บทที่102 จางกงหมิงจะฆ่าคน
สถานที่ก็ถูกทำลาย ภรรยาถูกปล้น คอก็ถูกลวกจนเจ็บอีก แถมยังเสียเงินไปสิบกว่าล้านโดยเปล่าประโยชน์ ภายในเวลาวันเดียว พวกเขาทำลายหลายๆ อย่างของจางกงหมิง จะปล่อยไปง่ายๆ ได้อย่างไร
แต่เพื่อไม่ให้ยิงจื่อกังวล จางกงหมิงเลยมองเธอก่อนจะพยักหน้า
หลังจากที่ยิงจื่อหลับไป แววตาของจางกงหมิงก็เปลี่ยนเป็นความเย็นชาขึ้นมา
จางกงหมิงถึงจะเข้าใจ ว่าทำไมไอ้หน้าหนวดถึงต้องตัดมือทั้งสองข้างของตัวเอง
ที่แท้ไอ้หน้าหนวดก็เป็นคนที่ต้าเฉียงพามา สองล้านนั้น หลี่หลงเป็นคนออก รวมไปถึงนักต้มตุ๋นที่โดนตัดมือทั้งสองข้างอีก ก็เป็นคนที่พวกเขาจัดการขึ้นมาทั้งหมด
……
ในห้องรับแขกของร้านสโมบาร์
หลี่หลงกับต้าเฉียงได้ยินข่าวจากด้านนอก ก็ดีใจเป็นอย่างมาก
หลี่หลงชนแก้วให้กับต้าเฉียง ก่อนจะพูดด้วยความนับถือว่า: “พี่เฉียง คุณไปหาคนมาจากไหนกันเนี่ย พวกเขาเองก็เก่งกันมากๆ เลย”
“พี่หน้าหนวดคนนั้น ไม่ใช่แค่พาคนไปทำลายสถานที่ของจางกงหมิง แต่ยังลักพาตัวภรรยาของเขาอีกด้วย เพียงแค่สองเรื่องนี้ ฉันก็รู้สึกนับถือเขามากแล้ว” หลี่หลงพูดเยินยอ
“ฉันยังได้ข่าวมาอีก ว่าพี่หน้าหนวดเรียกค่าไถ่จากจางกงหมิงถึงสิบล้าน มันมากเกินไปนิดหนึ่งหรือเปล่า” หลี่หลงถอนหายใจพลางพูด
ต้าเฉียงหัวเราะด้วยความไร้ความปราณี: “เทียบกับเรื่องที่พวกเขาทำเมื่อตอนนั้น เงินเล็กน้อยแค่นี้ ไม่เท่าไหร่เอง”
“เรื่องที่ทำเมื่อก่อนงั้นเหรอ?” หลี่หลงถามต่อด้วยความสงสัย: “พี่หน้าหนวดเคยทำอะไรมางั้นเหรอ คุณบอกฉันหน่อยสิ พี่เฉียง?”
“เรื่องที่พวกเขาเคยทำเมื่อก่อนนั้น มันเยอะมาก แต่เรื่องที่ทำให้คนตื่นตกใจกัน ก็คือการปล้นชิงทองคำยังไงล่ะ” พี่เฉียงหัวเราะ ก่อนจะพูดว่า: “คุณน่าจะเคยได้ยินมาบ้าง”
“พี่หน้าหนวดก็คือกลุ่มเด็กแว้นที่หายไปนานแล้วงั้นเหรอ?” หลี่หลงเบิกตาโต พลางมองต้าเฉียงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
ในฐานะที่เป็นคนตงไห่ จะไม่เคยได้ยินคดีการขโมยทองคำในตอนนั้นได้อย่างไรล่ะ?
ทองตอนนั้นมูลค่ากว่าร้อยล้าน หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้น ก็สั่นสะท้านไปทั่วประเทศ พาดหัวข่าวกันจ้าละหวั่น แต่โจรขโมยทองนั้น กลับจับไม่ได้สักที
ต้าเฉียงพยักหน้า: “ใช่แล้ว เป็นพวกเขา”
“พี่เฉียง คุณไปติดต่อพวกเขาได้อย่างไร?” หลี่หลงมองต้าเฉียงด้วยความประหลาดใจ
“ฉันเปิดโชว์รูมรถเยอะขนาดนี้ คุณคิดว่าเงินมันจะมาจากไหนล่ะ?” ต้าเฉียงยิ้มเบาๆ ด้วยความเจ้าเล่ห์: “อันที่จริงการขโมยทองในตอนนั้นน่ะ ฉันเองก็มีส่วน”
สีหน้าของหลี่หลงตกตะลึง
“เพียงแต่ฉันไม่ได้มีส่วนร่วมโดยตรง เพียงแค่ช่วยหาลู่ทางในการหนีให้กลุ่มเด็กแว้น”
“และก็เป็นเพราะว่าเรื่องนี้เอง ฉันเลยถูกตำรวจจับตามอง เลยโดนจับเข้าคุกไปแปดปี” ต้าเฉียงยิ้มก่อนจะพูดว่า: “แต่กลุ่มเด็กแว้นพวกนี้มีคุณธรรม หลังจากที่ฉันออกมา พวกเขาก็มาหาฉันเอง แล้วแบ่งส่วนให้ฉันด้วย”
ต้าเฉียงจ้องหลี่หลง ก่อนจะพูดว่า: “เรื่องนี้พวกของคุณรู้ก็พอแล้ว อย่าไปพูดให้คนอื่นฟัง”
“วางใจได้ พี่เฉียง ตอนนี้พวกเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ฉันไม่มีทางบอกคนอื่นแน่นอน” หลี่หลงมองต้าเฉียงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความกลัว
หลี่หลงเคยคิดว่าต้าเฉียงเป็นเสือปลอมๆ แต่คิดไม่ถึงเลย ว่าเขาจะเป็นผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลังของคนพวกนี้……
ทั้งสองคนดื่มกันจนตีหนึ่งกว่า
ต้าเฉียงรู้สึกถึงอะไรไม่ชอบมาพากล: “ทำไมไม่มีความคืบหน้าอะไรเลยล่ะ?”
ไอ้หน้าหนวดไม่ได้ติดต่อต้าเฉียงเลย มันทำให้ต้าเฉียงรู้สึกไม่สบายใจ
ล้มเหลวแล้วงั้นเหรอ?
ไม่มีทาง ถ้ากลุ่มเด็กแว้นพวกนี้ขี่มอเตอร์ไซค์ ตำรวจทั้งเมืองก็ไม่มีทางจับได้
“ฉันส่งข้อความไปถาม” ต้าเฉียงทนไม่ไหวแล้ว เลยส่งข้อความไปหาไอ้หน้าหนวด
โทรศัพท์ของไอ้หน้าหนวดดังขึ้น จางกงหมิงหยิบขึ้นมาดู เขามองข้อความนั้น ก่อนจะเผยรอยยิ้มเย็นชาออกมาจากมุมปาก และตอบกลับไป
ต้าเฉียงได้รับข้อความ ก่อนจะพูดด้วยความตื่นเต้นว่า: “ฮ่าๆ สิบล้านมาอยู่ในมือแล้ว!”
“ไม่พูดไม่ได้เลย ว่ากลุ่มเด็กแว้นพวกนี้มีคุณธรรมจริงๆ” ต้าเฉียงพูดว่า: “นี่ ยังต้องแบ่งให้ฉันส่วนหนึ่งด้วยนะ”
“พี่เฉียง แบ่งให้ฉันส่วนหนึ่งด้วยสิ เพื่อแผนนี้ ฉันเองก็ทำอะไรไปเยอะเหมือนกัน เงินทุนสองล้านฉันเป็นคนออก นักต้มตุ๋นคนนั้น ฉันก็เป็นคนจัดการ ให้เขาไปหาจางกงหมิง”
“พูดอะไรไร้สาระ พวกเราคุยกันแล้วนี่ ฉันช่วยคุณทำลายจางกงหมิง ส่วนคุณก็ต้องให้เงินฉันสองล้าน……” ต้าเฉียงพูดขึ้น
“แต่จางกงหมิงก็ไม่ได้ตายหนิ แค่คอถูกน้ำร้อนลวกจนเป็นแผลเท่านั้นเอง มันตายอย่างไรเหรอ?” หลี่หลงพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
“วางใจเถอะ กลุ่มเด็กแว้นทำอะไรเป็นคำพูด พวกเขาสัญญาเอาไว้กับ พวกเราแล้ว อย่างไรก็ต้องช่วยพวกเราทำลายจางกงหมิง” ต้าเฉียงพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ
“อย่าลืมล่ะ ภรรยาของจางกงหมิงยังอยู่ในมือของพวกเขา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง