NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 106

บทที่106 ตู้เฟยงงเป็นไก่ตาแตก

“ฉันตาพร่ามัวหรือเปล่า ตงไห่ถึงได้มีปอร์เช่918ด้วย？”

ตู้เฟยสงสัยว่าตัวเองตาพร่ามัวแล้ว หลังจากมองอยู่หลายรอบ เขาก็มั่นใจได้ ว่านี่คือปอร์เช่918 หนึ่งในรถสามเทพในตำนาน

“ไม่ได้การล่ะ ฉันต้องไปสืบสักหน่อย ว่าใครซื้อรถคันนี้มา”

ตู้เฟยตกใจเป็นอย่างมาก ใครมีเงินเยอะขนาดนั้น แถมกล้าซื้อรถหรูหราคาดว่ายี่สิบล้านด้วย？

เมื่อออกมาจากร้าน4S ตู้เฟยก็โทรหาโจวเจ๋ ถึงอย่างไรเรื่องของพวกคนรวยแบบนี้ แค่ถามก็รู้แล้ว ไม่มีความลับอะไรต่อกันอยู่แล้ว

หลังจากที่โทรไป ตู้เฟยก็ถามขึ้น： “พี่เจ๋ คุณได้ซื้อปอร์เช่หรือเปล่า？”

โจวเจ๋ฝั่งนั้นยิ้มเบาๆ ： “ตู้เฟย ข่าวจากลูกน้องคุณนี่ไวเหลือเกิน รถของฉันเพิ่งจะถึง คุณก็รู้แล้วเหรอ？”

“ฮ่าๆ พี่เจ๋ คุณเป็นคนซื้อจริงๆ ด้วย！”

ตู้เฟยหัวเราะฮ่าๆ ก่อนจะพูดว่า： “ฉันคิดอยู่พักหนึ่ง รถที่เท่และน่าเหลียวมองขนาดนี้ มีแค่พี่เจ๋เท่านั้นแหละที่ซื้อได้！”

“ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ พี่เจ๋ ตอนนี้มีคนจนสองคนกำลังขับรถคุณเล่นอยู่ คุณรีบมาดูเถอะ” ตู้เฟยพูดขึ้น

“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ？” โจวเจ๋เลิกคิ้วขึ้น

“จริง จริงแท้แน่นอน” ตู้เฟยยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์： “อีกอย่าง ไอคนจนสองคนนั้นคุณเองก็รู้จัก ก็คือหลี่ฝางกับถังหยู่ซวน！”

“พวกเขาเหรอ？ฉันกำลังจะไปหาพวกเขา คิดไม่ถึงเลยว่าพวกเขากลับจะมาหาเองถึงที่” โจวเจ๋ลุกขึ้นจากเตียงด้วยความรวดเร็ว หลังจากที่จางกงหมิงหนีไป หลินชิงชิงหายไป เขาเองก็อยากหาทางสั่งสอนหลี่ฝาง

นี่ โอกาสมันมาถึงแล้วไม่ใช่เหรอ？

“คุณจะไปไหนล่ะ” จางเชี่ยนนอนอยู่ข้างเตียง อาบแดดอย่างสบายอารมณ์

“ลุกขึ้นเถอะ ตะวันส่องตูดแล้ว” โจวเจ๋ใส่เสื้อผ้า พลางพูดขึ้น

“ฉันลุกไม่ขึ้นแล้ว ดูสิว่าเมื่อวานคุณทำอะไรกับฉัน ตอนนี้ยังเจ็บอยู่เลย” จางเชี่ยนพูดขึ้นด้วยความอิดออดเล็กน้อย

“งั้นคุณนอนต่อไปก่อน รถของฉันมาถึงแล้ว จะไปเอารถ” โจวเจ๋พูดขึ้นนิ่งๆ

“ถึงแล้วเหรอ？”

จางเชี่ยนตาเป็นประกาย จนไม่ได้สนใจความเจ็บปวดตรงนั้น ก่อนจะรีบลุกจากเตียง

“ปอร์เช่คันนั้นเหรอ？” จางเชี่ยนถามขึ้นด้วยความตื่นเต้น

โจวเจ๋พยักหน้า พลางคิดด้วยความประหลาดใจ ว่าเมื่อครู่ตู้เฟยเป็นอะไร ตัวเองไม่ได้พูดถึงปอร์เช่911เหรอ？ถึงแม้ว่ารถคันนี้จะทันสมัยน่ามองเป็นอย่างมาก แต่ในฐานะลูกหลานเศรษฐี ก็ยังมีคนที่ซื้อไม่ได้อยู่ดี？

แล้วที่บอกว่ามีแค่พี่เจ๋ที่ซื้อได้ มันหมายความว่าอย่างไร？

พูดจาถากถางฉันงั้นเหรอ？

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ โจวเจ๋ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว จากนั้นก็พูดด้วยความโกรธ： “ไม่ใช่เศรษฐีลึกลับหรอกเหรอ？มันมีอะไรน่าตื่นเต้นนักเหรอ”

“เศรษฐีลึกลับอะไรกัน พี่เจ๋”

“เถ้าแก่ของRecalling the pastไง ได้ยินว่าเขามาลงทุนในตงไห่กว่าหมื่นล้าน เงินลงทุนนี้ ตอนนี้ตกไปอยู่ในมือของตระกูลตู้แล้ว” โจวเจ๋พูดขึ้นด้วยความอิจฉา

“ครอบครัวของตู้เฟยงั้นเหรอ？” จางเชี่ยนพูดด้วยความตกใจ： “งั้นตู้เฟยก็จะรวยแล้วล่ะสิ？”

“นั่นสิ เกรงว่าค่าตัวเขาจะพุ่งเป็นสิบกว่าเท่า” โจวเจ๋พูดงึมงำขึ้น

จางเชี่ยนคิด ว่าตัวเองเคยมีสัมพันธ์กับตู้เฟยอยู่เลย

เมื่อออกมาจากห้องรับรอง โจวเจ๋ก็ขับไปที่ร้าน4S จางเชี่ยนนั่งข้างคนขับ ก่อนจะเอนตัวมา

“ทำไมต้องเอนก้นนั่งแบบนั้นด้วย？” โจวเจ๋เมื่อเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มร้ายๆ ออกมา： “ยังเจ็บอยู่เหรอ？”

“ใช่สิ เจ็บจะตายอยู่แล้ว” จางเชี่ยนมองบนใส่โจวเจ๋： “เมื่อคืนคุณแย่จริงๆ เลย ของคุณใหญ่ขนาดนั้น จู่ๆ ก็เข้ามา จะทำอะไรไม่บอกกันก่อนเลย”

“นี่มันครั้งแรกของฉันนะ ทำจนฉันเจ็บจนอยากจะร้องไห้เลย” จางเชี่ยนยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ โจวเจ๋โรคจิตจริงๆ ไม่เหมือนตู้เฟย

ทั้งสองคนไปถึงร้าน4Sอย่างรวดเร็ว

ตู้เฟยรอพวกเขาอยู่ที่หน้าประตู เมื่อเห็นจางเชี่ยน ตู้เฟยก็ยิ้มให้： “จางเชี่ยน ก้นคุณเป็นอะไรเหรอ ทำไมเดินบิดแบบนั้น เป็นริดสีดวงเหรอ？”

“บ้าเหรอ ริดสีดวงของคุณน่ะสิ” จางเชี่ยนมองบนใส่ตู้เฟยด้วยความโกรธ

“นี่กำลังด่าใครเนี่น” ตู้เฟยโกรธขึ้นมา ก่อนจะเข้ามาพลางชี้ไปที่จางเชี่ยน： “นางแพศยา อยากโดนตบเหรอไง！”

จางเชี่ยนมองโจวเจ๋ เธอคิดว่าโจวเจ๋จะช่วยเธอ คิดไม่ถึงเลย ว่าโจวเจ๋เองก็ด่าเธอ： “คุณไม่ได้แปรงฟันเหรอ ถึงได้พูดจาเหมือนมีหมาอยู่ในปากแบบนี้ ทำไมพูดกับคุณชายตู้แบบนั้นล่ะ？”

“ยังไม่รีบขอโทษอีก？” โจวเจ๋พูดขึ้นเสียง

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตู้เฟยคงไม่มีทางกล้ามาทำให้จางเชี่ยนลำบากใจต่อหน้าโจวเจ๋แน่ เพราะจะทำร้ายใครก็ต้องดูเจ้าของด้วย

แต่มาวันนี้ ตระกูลตู้ฟื้นฟูกลับมาแล้ว ค่าตัวของเขากำลังจะแพงกว่าโจวเจ๋แล้ว แล้วจะต้องกลัวอะไรอีก？