NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 11

บทที่ 11 หลินชิงชิงมาแล้ว

แปดหมื่นก็แปดหมื่น ฉันจะโอนให้นาย” หลี่ฝางไม่แม้แต่จะคิด และตอบตกลงอย่างสบายๆ

นี่กลับทำให้จางจื้อเหาสับสนขึ้นมาเล็กน้อย เขามองไปที่หลี่ฝางอยู่นาน "เด็กอย่างนายตอบรับแบบสบายๆ อย่างนี้ คงไม่ได้คิดจะโกงใช่ไหม?”

“ฉันบอกนายให้ ฉันไม่ว่าจะด้านขาวด้านมืดล้วนผ่านมาหมดแล้ว ฉันขอแนะนำนายเลิกคิดที่จะแจ้งตำรวจหรือหาคนมาแก้แค้นไปได้เลย ไม่งั้นฉันจะฆ่านายแน่” จางจื้อเหาลากหลี่ฝางไปที่ห้องทำงานของเขา จากนั้นจึงให้หลี่ฝางเขียนบันทึก แสดงเจตนาว่าหลี่ฝางสมัครใจด้วยตนเอง

หลังให้เงินแก่จางจื้อเหา จางจื้อเหาก็หัวเราะเยาะ "เอาล่ะ ที่นี่ไม่มีธุระของนายแล้ว ไสหัวไปเถอะ”

หลี่ฝางไม่รั้งอยู่ต่อ และแกล้งทำท่าไปจากร้านขายรถมือสองจื้อเหา

ไม่นานหลังจากที่หลี่ฝางไปได้ไม่นาน เซี่ยลู่และคนอื่นๆ ก็มาที่ห้องทำงานของจางจื้อเหาอย่างมีความสุข

หลี่ฝางหลังแอบดูก็ได้แต่ด่าอย่างลับๆ พวกสวะสามตัว มีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น ต้องมีสักวัน ที่ฉันจะให้พวกนายต้องไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่บนเตียง

หากเป็นในอดีต ความคิดแบบนี้ของหลี่ฝางคงจะเป็นแค่ฝันกลางวัน แต่ตอนนี้เขามีเงินแล้ว ความคิดนี้ย่อมสามารถเปลี่ยนเป็นความจริงได้อย่างแน่นอน

หลี่ฝางอยู่นอกสำนักงานของจางจื้อเหา และแอบฟังบทสนทนาด้านใน

“พี่ เจ้าเด็กโง่คนนั้นให้เงินพี่จริงๆ หรือ” จางเชี่ยนหลังจากเข้าประตูมา ก็ถามอย่างมีความสุข

“อืม นี่ไง"

“แล้วเงินของพวกเราล่ะ?” พวกผู้หญิงของจางเชี่ยนเริ่มหัวเราะคิกคักถาม

เมื่อได้ยินดังนั้น ในใจของหลี่ฝางก็เกร็งแน่น คล้ายคาดเดาอะไรได้แล้ว

ตามที่หลี่ฝางคาดเดา ผู้หญิงหลายคนเข้าหาจางจื้อเหาก็เพื่อมาขอแบ่งเอาเงิน

“ไม่ต้องห่วง ฉันจางจื่อเหาซื่อสัตย์ในธุรกิจของฉัน แต่ว่าพวกเธอเองก็เห็น รถ BMW ข้างนอกนั่นถูกชนได้รับความเสียหายจากเด็กหน้าเหม็นนั้น ค่าซ่อมรถอย่างต่ำๆ ก็มีหนึ่งถึงสองหมื่นแล้ว ที่เหลืออีกหกหมื่น ฉันจะแบ่งให้พวกเธอคนละสองพัน” จางจื้อเหาพูดอย่างขี้งก

“พี่ คุณทำเงินได้มากกว่าหกหมื่น แต่กลับแบ่งให้พวกเราแค่สองพัน นี่อย่างไรก็ออกจะน้อยเกินไป" ผู้หญิงของจางเชี่ยนหลายคนไม่พอใจทันที

“ใช่ พี่เหา ยังไงเสียแกะอ้วนตัวนี้ก็เป็นพวกเราที่เอามาให้คุณ"

“เรื่องดีๆ แบบนี้ในอนาคตพวกเราจะไม่ทำงานร่วมกับคุณแล้ว”

สีหน้าของจางจื้อเหาเคร่งขึ้น เขาเอ่ยยิ้มเยาะ “น้อยเกินไป? น้อยเกินไปพวกเธอไม่เอาก็ได้นี่!”

“ฉันจะบอกพวกเธอให้ ถึงแม้ฉันจะได้มามาก แต่ก็ต้องแบกรับความเสี่ยงมากด้วยเช่นกัน หากเด็กนั่นไปแจ้งตำรวจขึ้นมาล่ะ? หรือถ้าเด็กนั้นไปหาคนมาล้างแค้นล่ะ? อันตรายทั้งหมดที่ซ้อนอยู่ล้วนเป็นฉันคนเดียวที่แบกรับมัน” จางจื้อเหาเอ่ยด้วยความอารมณ์เสีย

“วางใจเถอะ พี่ ไม่มีอันตรายอะไรหรอก ก่อนหน้านั้นฉันก็บอกกับพี่แล้ว พ่อแม่ของหลี่ฝางหายตัวไปเมื่อสามปีก่อนและตอนนี้ก็ยังไม่มีข่าวคราวใดๆ อักทั้งเขาเองก็ไม่มีเพื่อนคนไหน ในโรงเรียนของพวกเรา พวกเรามักจะกลั่นแกล้งเขาเสมอ เขาถูกโกงแม้กระทั่งตดยังไม่กล้าด้วยซ้ำ" จางเชี่ยนรีบกล่าวอย่างรวดเร็วให้จางจื้อเหาวางใจ

“ก็ได้ อย่างนั้นฉันจะเพิ่มให้พวกเธอเพิ่มอีกห้าร้อย หากหลังจากนี้มีเรื่องดีๆ แบบนี้อีก จำไว้ว่าให้ติดต่อฉัน” จางจื้อเหาหยิบเงินจำนวนหนึ่งออกมาจากลิ้นชักและส่งให้จางเชี่ยน

“ตอนเย็นพวกเธอว่างกันหรือเปล่า ฉันเลี้ยงเหล้าพวกเธอเป็นไว?” หลังแบ่งเงินเสร็จ จางจื้อเหาก็จ้องมองไปที่เซี่ยลู่

เซี่ยลู่ส่ายหัว "ฉันไม่ว่าง ฉันนัดกับแฟนของฉันเอาไว้"

“เหอะ นัดกับแฟนมีอะไรดีกัน ไปเที่ยวกับพวกเราต่างหากถึงจะมีความหมาย ฉันพาพวกเธอไปคลับ เป็นไง?” จางจื้อเหายังคงเกลี้ยกล่อม

“พอเถอะพี่ พวกพี่ชายพวกนั้นของพี่ แต่ละคนลามกจะตาย พอดื่มเหล้าหน่อยมือไม้ก็มา ไม่งั้นฉันจะแนะนำพวกผู้หญิงให้พี่เป็นไง” จางเชี่ยนเอ่ยขึ้น และเอาเบอร์มือถือกับหมายเลขวีแชทของหลี่เสี่ยวเสี่ยวให้แก่จางจื่อเหา

“ผู้หญิงคนนี้สวยไหม?” จางจื้อเหาถาม

“ถึงจะไม่สวยเท่าพวกเรา แต่ก็หน้าตาไม่เลว สำคัญคือนัดง่าย นัดออกมาแล้วพี่ให้เธอดื่มเหล้าสักหน่อย คิดจะทำอะไรก็ได้แล้ว จากนั้นให้เงินเธอไม่กี่ร้อยหยวนในภายหลังก็พอ"

หลังจากพูดจบ เซี่ยลู่ จางเชี่ยนและคนอื่นๆ ก็จากไป

หลังจากออกมา หลิวเฉียวเฉียวก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก "จางเชี่ยน ฉันว่าพี่ชายของเธอขี้เหนียวเกินไปแล้ว เขาขุด เงินมาจากหลี่ฝาง 80000 แต่กลับให้พวกเราไม่ถึงแปดพัน ไม่ถึงหนึ่งในสิบด้วยซ้ำ"

"ใช่ ฉันก็คิดว่ามันน้อยเกินไป"

จางเชี่ยนจือปาก และถูกเซี่ยลู่และหลิวเฉียวเฉียวตำหนิ เพื่อชดเชยขอโทษ เธอจึงเอ่ยขึ้น “วันนี้ฉันเลี้ยงทุกคนเอง พวกเธอเลือกที่จะไปร้องเล่นเต้นรำได้เลย”

“ดี ดี"

เซี่ยลู่และหลิวเฉียวเฉียวเห็นด้วย

หลี่ฝางได้เห็นฉากนี้ หัวใจของเขาก็เย็นเฉียบขึ้นกว่าเดิม โดยเฉพาะหลิวเฉียวเฉียว เมื่อคืนหลี่ฝางเห็นว่าเธอน่าสงสาร ดังนั้นจึงอดใจไม่ได้ที่จะแตะต้อง

“บ้าเอ้ย พวกขยะ!” หลี่ฝางถุยน้ำลาย จากนั้นจึงด่าออกมาอย่างรุนแรง

ในเวลานั้นเอง หลินชิงชิงก็โทรมา