NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1110

“บัดซบ! เกิดอะไรขึ้น!”

“ที่รัก ออกมาดูมนุษย์ต่างดาวเร็วเข้า!”

“หรือว่านี่จะเป็นซูเปอร์ไซย่าในตำนาน?”

“พวกแกได้อัดคลิปไว้ไหม? ให้ตาย ตื่นเต้นชะมัด!”

หน้าจอแทบระเบิด แต่ในเหตุการณ์จริง กลับมีแต่ความเงียบกริบ

เมื่อเห็นหลี่ฝางที่ยืนอยู่ตรงหน้าของตนเอง หยูไห่อดไม่ได้ที่จะแอบกลืนน้ำลาย น้ำเหงื่อไหลมาตามหน้าผากอย่างไม่รู้ตัว

เขาเองก็ไม่รู้ว่าเมื่อสักครู่นี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เพียงแต่พริบตา คนที่เขาพามาด้วยก็ต่างล้มลงกองกับพื้น

ทว่าความอาฆาตที่เจือจางในร่างของหลี่ฝาง ทำให้ใจของเขาเต้นตุ้มต่อมราวกับนั่งรถไฟเหาะ

“แก แกอย่าทำอะไรนะ พ่อของฉันเป็น……”

เขาคิดที่จะใช้เส้นสายของตนเอง ที่ใช้แผนการนี้ทุกครั้งจะมักจะได้ผลเสมอเพื่อกดขี่หลี่ฝาง เพื่อให้เขาไม่กล้าแตะต้องตนเอง

ทว่าหลี่ฝางกลับส่ายหน้าอย่างผิดหวัง ก่อนที่จะถีบออกไป

ทำไมพวกลูกหลานคนรวยถึงได้อวดอ้างประโยคนี้ทุกคนเลยนะ?

หยู่ไห่ถูกหลี่ฝางถีบจนปลิวเข้าพุ่มไม้ เปื้อนโคลนทั้งร่าง บนหัวติดใบไม้หลายใบ ทั้งตัวดูน่าอนาถ

ในใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น แต่กลับไม่กล้าแม้แต่ชายตามองหลี่ฝาง

เพราะเขากลัวว่าหลี่ฝางสัมผัสได้ถึงสายตาของเขา แล้วกลับมาเอาเรื่องเขา

ฟางหยู่ถงเองก็ยังตกอยู่ในภวังค์

เมื่อเห็นบอดี้การ์ดกองเกลื่อนพื้น ฟางหยู่ถงไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อยว่าหลี่ฝางทำได้อย่างไร

จากขับไล่ชายชุดดำด้วยประโยคเดียว กระทั่งจัดการคนมากมายด้วยตัวคนเดียว คนอย่างหลี่ฝาง ในสายตาของฟางหยู่ถงนั้นช่างมหัศจรรย์

เกรงว่าแม้แต่บอดี้การ์ดพวกนี้เอง ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เมื่อเห็นเงาร่างของหลี่ฝางค่อยๆ หายลับตาไป ฟางหยู่ถงรู้สึกหัวใจว่างเปล่า มีความรู้สึกหมดอาลัยตายอยาก

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีความรู้สึกแบบนี้ได้ แต่เธอรู้ดีว่าเธอถูกชายลึกลับคนนี้ดึงดูดเข้าให้แล้ว

……

เมื่อหลี่ฝางออกจากป่า กำลังเดินย้อนกลับไปทางเดิม ก็ถึงเวลาเลิกงานจนได้

เพียงแต่เวลานี้ ใต้ตึกเรนโบว์ กรุ๊ปกลับคึกคัก เหล่าพนักงานของเรนโบว์ กรุ๊ปรวมตัวกัน เหมือนว่ามีเรื่องราวบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างนั้น

สายตาจ้องไปยังกลุ่มผู้คน ก็ได้พบกับชายแต่งตัวเป็นระเบียบเรียบร้อยคนหนึ่ง ในมือถือกุหลาบแดงเอาไว้ อยู่บนรถสปอร์ตสุดเท่สีแดง กำลังจ้องมองไปในทิศทางของตึกใหญ่

ตรงหน้าของเขา มีดอกไม้สดเรียงกันเป็นรูปหัวใจอยู่ที่พื้น

แต่หยางฉงกลับสีหน้าเย็นชา เดินเข้าไปกล่าวอย่างนิ่งเฉย “ซูจื้อเย่ นายหมายความว่ายังไง”

ซูจื้อเย่ได้ยินอย่างนั้น จึงเริ่มการแสดงของเขาอย่างไม่รีบไม่ร้อน

เพราะงั้นเขาจึงเดินขึ้นหน้าด้วยความจริงใจ จ้องมองหยางฉงด้วยความรักพร้อมกล่าว “หยางฉง บางทีคุณอาจจะมีเรื่องเข้าใจผิดเกี่ยวกับตัวผมในอดีต แต่นั่นเพราะเรายังไม่รู้จักกันมากพอ เพราะงั้น ให้โอกาสฉันอีกรอบนะ ได้ไหม?”

เขากล่าว พร้อมกับยื่นช่อกุหลาบในมือออกไป ใบหน้าฉาบไปด้วยรอยยิ้มที่ทำให้หญิงสาวนับไม่ถ้วนต่างหลงใหล ค่อยๆ กล่าวประโยคที่สำคัญอย่างช้าๆ

“ตอบตกลงผม เป็นแฟนกับผมนะ?”

เหล่าคนรอบข้างที่เห็นสถานการณ์ ต่างหวีดร้องด้วยความยินดีกันถ้วนหน้า

“ตกลง!”

“แต่งงานกับเขา!”

“ประธานหยาง ผู้ชายที่ดีขนาดนี้อย่าได้พลาดไปนะ!”

เหล่าคนที่ดูเหตุการณ์ไม่คิดอะไรไปมากกว่านั้น เพียงแค่มาดูเหตุการณ์ และมากรีดร้องยินดี เสียดายกับสิ่งที่ตนคิดว่าโรแมนติกเท่านั้น

และในตอนนี้เอง หลี่ฝางที่เดินผ่านมาจากเดินเล่น อันที่จริงได้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างในสายตา

ไฟโกรธปะทะ หลี่ฝางคิดที่จะมุ่งเข้าไปอัดชายหนุ่มสักที

แต่เขากลับไม่ทำแบบนั้น เพราะเขาอยากรู้ว่าหยางฉงจะเลือกอย่างไร