NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1157

สายตาของหลี่ฝาง กวาดไปทางผู้คนตระกูลเจิ้งอีกครั้ง

จากที่เขากวาดสายตามอง ผู้คนรอบๆ ตัวเจิ้งชิงก็ตัวสั่นคุกเข่าลงกับพื้นไปทีละคน เพียงพริบตา ทั้งตระกูลเจิ้ง นอกจากเจิ้งชิง ทั้งหมดก็คุกเข่าไปทางหลี่ฝาง

“เจิ้งชิง คำพูดเมื่อกี้ นายพูดใหม่อีกครั้งได้นะ”

ในมือของหลี่ฝางปรากฏมืดเล่มยาวอีกครั้ง ใบมีดจ่ออยู่บนคอของเจิ้งชิง

ความรู้สึกที่เย็นยะเยือกนั้น ในที่สุดก็ทำให้เจิ้งชิงได้สติกลับมา นึกได้ว่าคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าตน นั้นสามารถสับแยกการมีอยู่ของภูเขาทั้งลูกได้ด้วยดาบเดียว

ครึ่งเทพ！หลี่ฝาง！

“ฉัน……” ร่างของเจิ้งชิงสั่นไม่หยุด แต่ยังคงไม่ให้ตนคุกเข่าลงไป ในที่สุดก็พูดขึ้นประโยคนึง

“ตระกูลเจิ้ง……ทรัพย์สินที่มีอยู่ทั้งหมดในเมืองตง เป็นของนายทั้งหมดแล้ว……แล้วก็ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปจะไม่เข้ามาในเมืองตงแม้แต่ก้าวเดียว!”

พูดประโยคนี้จบ ท่าทีของนายท่านเจิ้งก็ดูเศร้าซึมลงไปหมดเลย ทั้งร่างราวกับจะชราลงไปเป็นยี่สิบปี

และประโยคนี้ยังทำให้ทุกคนเกิดความปั่นป่วน

ทรัพย์สินของตระกูลเจิ้งมีเท่าไหร่? แน่นอนว่าต้องมากกว่าแสนล้าน！ทั้งหมดนี้เป็นของหลี่ฝางแล้ว！

แต่ว่าก็มีคนไม่น้อยที่ฟังความหมายอีกอย่างนึงของประโยคนี้ออก

ธุรกิจของตระกูลเจิ้งกระจายไปทั่วโลก แต่ตอนนี้เขากลับพูดแค่ว่าทรัพย์สินในเมืองตง แต่ไม่ได้รวมถึงทรัพย์สินในต่างประเทศ เกรงว่าจะไม่น้อยไปกว่าทรัพย์สินในเมืองตงสักเท่าไหร่

หลี่ฝางก็ฟังออกถึงความหมายนั้น แต่ว่าเขาก็ไม่ได้จะตอแยอะไรอีก

“งั้น ก็เอาแบบนั้นแล้วกัน”

……

ทรัพย์สินของตระกูลเจิ้งมากกว่าแสนล้าน อยากจะรวบมาทั้งหมด ก็ยังคงยุ่งยากมากๆ อยู่ดี

ไม่ใช่ว่ามีคนกล้าขัดแข้งขัดขา แต่การถ่ายโอนทรัพย์สินนั้นต้องมีขั้นตอนที่ยุ่งยากต่างๆ มากมาย ถึงยังไงเงินจำนวนนี้ มันก็มากมายมหาศาลจริงๆ

ใช่ว่าแค่ไฟเขียวดวงเดียว หลิวฮุยยังเตรียมคนมาเพื่อช่วยหลี่ฝางดำเนินการเป็นพิเศษ ก็จะสามารถทำสำเร็จได้ภายในวันสองวัน

ไม่มีทางเลือก หลี่ฝางทำได้แค่อยู่ที่เมืองตงต่อ และในตอนนี้คนที่อยู่ข้างกายเขา ก็มีแค่ซุนเฟยคนเดียวเท่านั้น

“คุณหลี่ มีคนมาเยี่ยมถึงที่เลย” ซุนเฟยพูดเสียงเบา

ช่วงนี้ซุนเฟยอยู่ข้างกายหลี่ฝางตลอด หนึ่งคือดูแลเรื่องอาหารการกินของหลี่ฝาง สองคือเธอผิดหวังในตัวพ่อเธอมาก จนไม่อยากจะกลับไปที่บ้านอีกแล้ว

“ใครอีกล่ะ?”

หลี่ฝางปวดหัวเล็กน้อย

ระยะนี้ คนที่เข้ามาเยี่ยมหลี่ฝางมีมาไม่ขาดสายเลย

คนที่มีอิทธิพลหน่อยๆ ก็ต่างเข้าใจ หลี่ฝางที่มีพลังของครึ่งเทพ แถมยังรวบทรัพย์สินแสนล้านของตระกูลเจิ้ง ก็จะเข้ามาแทนที่ตระกูลเจิ้งอย่างสมบูรณ์ กลายเป็นพระราชาที่ไม่มีมงกุฎของเมืองตง

ขอแค่หลี่ฝางไม่เกิดปัญหา ในอนาคตแน่นอนว่าในตระกูลระดับสูง จะต้องมีตระกูลหลี่อยู่ในนั้นด้วยแน่ๆ เลย

ตั้งแต่ที่หลี่ฝางพาซุนเฟยไป เขาก็รอให้หลี่ฝางถูกตระกูลเจิ้งกำจัดทิ้งซะ แล้วตนค่อยส่งซุนเฟยไปที่ตระกูลเจิ้งและคืนความสัมพันธ์อันดี

แต่คิดไม่ถึงในเวลาที่เขารอกลับได้ยินข่าวว่าทรัพย์สินของตระกูลเจิ้งทั้งหมดถูกถ่ายโอนไปให้หลี่ฝาง ทันใดนั้นก็ช็อกจนวิญญาณจะออกจากร่าง

แล้วยังมีท่าทีที่หลี่ฝางมีต่อซุนเฟยมันพิเศษ ยิ่งทำให้คนจินตนาการกันไปไกล จนเป็นเรื่องเม้าท์มอยกันในวงอาหารของเมืองตงในช่วงนี้

นึกถึงเมื่อก่อนที่ตนเนรคุณ ที่ชี้หน้าด่าหลี่ฝางในตอนนั้น ในใจของซุนจื้อเหวินก็ตกใจกลัว

ส่วนซุนเฟยที่นั่งอยู่ไม่ไกลก็มองไปที่ซุนจื้อเหวิน ในใจก็รู้สึกซับซ้อน

แค่เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ก็ถึงกลับผลักลูกสาวของตนลงไปในกองไฟ

สิ่งที่ซุนจื้อเหวินทำทั้งหมด ทำให้เธอผิดหวังมากจริงๆ

แต่ความสัมพันธ์ทางสายเลือดนี้ กลับทำให้อารมณ์ของเธอนั้นซับซ้อนจนหาที่เปรียบไม่ได้

“เวยเวย ไปคุยกับพี่สาวสิ” ซุนจื้อเหวินก็รู้ว่าสายตาที่ลูกสาวมองเขามันเป็นยังไง จึงให้ลูกสาวคนเล็กของตนไปบรรเทาความสัมพันธ์นั้น

และก็เป็นอย่างที่เขาคิด ความสัมพันธ์ของซุนเวยเวยกับซุนเฟยนั้นดีสุดๆ พูดไม่กี่ประโยค สีหน้าของซุนเฟยก็ดีขึ้นมาก

ส่วนในใจของซุนจื้อเหวินก็แฮปปี้ และรีบพูดประจบไปทางหลี่ฝางอีกครั้ง： “คุณหลี่ ยินดี……”

“เข้าเรื่องเลย” หลี่ฝางพูดขัดเขา

ทันใดนั้น ก็ได้ทำให้ซุนจื้อเหวินที่เตรียมตัวมาเลียแข้งเลียขานั้นเลิ่กลั่กอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ทำให้ไม่กล้าพูดมาก