NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1171

“ให้ตายเถอะ นายคนนี้” เมื่อเห็นท่าทางร้อนรนของไท่ซาง หลี่ฝางก็ชูนิ้วกลางขึ้นที่ด้านหลังของไท่ซางด้วยความดูแคลน

“กู่ยี่เทียนอยู่ที่ไหน？” เขาหันหัวไปทางทหารข้างๆ

“หัวหน้ากำลังเข้ารับการฝึกที่จัดเอาไว้ในทุกๆ วัน ต้องการให้ฉันไปบอกเขาตอนนี้เลยไหม？”

“ไม่ต้องหรอก รอเขาออกมาเถอะ คงอีกไม่นานหรอก”

“โอเค งั้นฉันจะจัดการให้คุณพักผ่อนก่อนนะ” นายทหารนำให้หลี่ฝางมาที่โถงรับแขก “รบกวนให้คุณมาทางนี้หน่อย เดี๋ยวหัวหน้าก็ใกล้ฝึกเสร็จแล้ว”

หลี่ฝางพยักหน้า ก่อนจะรอกู่ยี่เทียนมา

เพียงไม่นาน ประตูก็มีเสียง “แกร็ก” เปิดออก กู่ยี่เทียนเดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ได้ยินว่าคุณรื้อฟื้นความจำได้แล้วเหรอ？” กู่ยี่เทียนปิดประตู พลางถาม

“โชคดี จู่ๆ ก็เปิดแดนครึ่งเทพได้โดยไม่ได้ตั้งใจ ความทรงจำเลยกลับมาเองล่ะ” หลี่ฝางยิ้มพลางพูดอย่างภูมิอกภูมิใจ “คุณล่ะ？พัฒนาไปถึงไหนแล้ว？”

กู่ยี่เทียนมีหน้าดำเคร่งเครียด พลางพูดด้วยความไม่พอใจ “คุณตั้งใจมาอวดใช่ไหม”

“ฮ่าๆ ล้อเล่นน่า ฉันมาในครั้งนี้ก็เพื่อมาดูว่าจะช่วยคุณเปิดผนึกเอาไว้ได้ไหม” หลี่ฝางเปิดเผยออกมา

“นี่ก็ใกล้แล้วล่ะ” กู่ยี่เทียนเปิดประตู “ไป ไปดูห้องสำหรับฝึกของฉันกันเถอะ ฉันจะคุยกับคุณสักหน่อย”

หลี่ฝางตามกู่ยี่เทียนเข้าไปในประตูเลี่ยมทองบานใหญ่ ประตูห้องสำหรับฝึกบานใหญ่นี้ใหญ่พอๆ กับประตูบานที่เข้าไปในสุสานจูหลงเลย มันเป็นประตูทองที่หนาสามชั้น ภายในและภายนอกนั้นปิดกั้นกันอย่างชัดเจน ขนาดบรรยากาศนั้นยังไม่มีทางส่งผ่านกัน ราวกับว่านั้นเป็นฟ้ากับดินเลยล่ะ

เมื่อเดินเข้าไปในห้องสำหรับฝึก บรรยากาศนั้นเข้มข้นจนทำให้หลี่ฝางสดชื่นขึ้นด้วยจิตวิญญาณ

เมื่อพูดถึงห้องสำหรับฝึก อันที่จริงด้านในนั้นกว้างมาก อย่าน้อยก็ราวๆ สองร้อยตารางเมตร ด้านในมีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน เมื่อมองผ่านๆ นั้นมันเหมือนกับใช้วัสดุที่สั่งทำพิเศษเลยล่ะ

“เฮียกู่เพลิดเพลินจริงๆ เลยนะ” หลี่ฝางหายใจเข้าลึกๆ ลมด้านในร่างกายนั้นมันมากขึ้นเล็กน้อย “นี่คือพลังที่น่าประหลาดใจสุสานจูหลงสินะ เมื่อมาอยู่ในที่โบราณมันเหมือนเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์เลยล่ะ”

กู่ยี่เทียนอธิบาย “นักวิทยาศาสตร์ได้วิจัยในนี้มานานขนาดนั้น ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องมีผลบ้าง พลังที่น่าประหลาดนั้นมันมากมายมหาศาลในตอนแรก คนธรรมดาไม่มีทางรับเข้าไปใช้ได้ ตอนนี้มีการแบ่งแยกพลังเหล่านั้นไป ทำให้มันเปลี่ยนไปเป็นอ่อนโยนขึ้น ถึงจะเป็นนักรบกำลังภายในธรรมดาๆ แต่ก็สามารถใช้ได้ในปริมาณน้อยๆ แต่วิธีนี้ทำให้มันผลิตออกมาได้ไม่มาก ไม่สามารถให้ได้มาก”

หลี่ฝางถาม “ไท่ซางบอกฉันว่าที่ของพวกคุณมันสามารถให้พลังทะลุแดน แต่ก็คือการแบ่งแยกพลังประหลาดนั่นใช่ไหม？”

“ใช่” กู่ยี่เทียนพยักหน้า “ความรู้อย่างเจาะจงในการแบ่งแยกนั้นมันมีมากมาย ฉันจะไม่มาอธิบายให้คุณฟังทีละอันนะ แต่พลังที่คนสร้างขึ้นมานั้นมันก็มีข้อเสีย จะไม่มีองค์ประกอบที่สำคัญ ตอนนี้ยังไม่มีใครใช้มันเพื่อทะลุไปได้เลย”

“งั้นพวกคุณยังกล้ามาเล่นกับปรมาจารย์กำลังภายในกลุ่มนี้อีกเหรอ？ไม่กลัวพวกเขาโต้กลับเหรอไง？” หลี่ฝางถามด้วยความประหลาดใจ

“ฉันไม่ได้โกหกพวกเขานะ” กู่ยี่เทียนพูดอย่างจนปัญญา “ด้านนี้ฉันบอกพวกเขาอย่างชัดเจนแล้ว ไม่ได้ปิดบังอะไรเลย พวกเขาเองก็เต็มใจจะมาลอง ไล่ก็ไม่ไป”

หลี่ฝางเบ้ปาก กู่ยี่เทียนพูดอย่างไร้เดียงสา อันที่จริงก็ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

ปรมาจารย์กำลังภายในนั้นเป็นคนเก่งกาจกันทั้งนั้น พวกเขาไม่เสียอะไรทั้งนั้น ไม่แน่ว่าอาจจะได้รับอะไรด้วย แล้วจะหักหน้าประเทศเพราะเรื่องนี้ได้อย่างไร

“โอเค เรื่องนี้ต้องรีบหน่อยแล้ว ดูสิว่าจะช่วยฉันปลดล็อกสิ่งที่ปิดผนึกได้อย่างไร” กู่ยี่เทียนพูดด้วยความร้อนรน

เมื่อทั้งสองคนมาถึงที่ห้องโถงของห้องสำหรับฝึกแล้ว ก็นั่งลงข้างๆ กัน ก่อนจะรวบรวมประตูแห่งเทพในเวลาเดียวกัน