NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1195

“เสี่ยวฉง ไม่ต้องร้องแล้ว เพราะผู้ชายห่วยๆ แบบนั้นไม่คุ้มค่า ในเมื่อเขามีผู้หญิงคนใหม่แล้ว งั้นเราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องตายอยู่กับพวกสารเลว ผู้ชายที่ดีตามจีบเธอตั้งมากมาย อย่างมากเราก็แค่หาคนใหม่เท่านั้น”

เมื่อได้ยินคำปลอบใจตนอย่างนั้น หยางฉงส่ายหน้าร้องไห้โฮ “เหยาเหยา ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่แบบนั้น ก่อนที่หลี่ฝางจะความจำเสื่อมก็คบกับฉินวี่เฟยแล้ว พวกเขาอยู่ด้วยกันมานานแล้ว”

หวางซีเหยาไม่เข้าใจในเรื่องของหลี่ฝางเท่าไหร่นัก ถึงตอนนี้เธอก็ยังคิดว่าหลี่ฝางนอกใจ ไปรักผู้หญิงอื่น เธอไม่คิดเลยว่าคนที่เป็นมือที่สามแท้จริงแล้วคือหยางฉง

หยางฉงเห็นว่าหวางซีเหยานิ่งไปนาน ฉีกยิ้มเย้ยหยันตนเอง

ที่แท้เป็นความผิดของเธอ เป็นเธอที่แทรกแซงความสัมพันธ์ของหลี่ฝางและฉินวี่เฟย ถือโอกาสที่หลี่ฝางความจำเสื่อมแย่งตำแหน่งของคนอื่น หลี่ฝางอ่อนโยนต่อเธอขนาดนั้น ดีต่อเธอ สิ่งเหล่านั้นเป็นของฉินวี่เฟย ตอนนี้หลี่ฝางฟื้นความจำแล้ว สมควรที่จะกลับไปยังข้างกายฉินวี่เฟย เธอเองก็ควรที่จะคืนให้กับเจ้าของตัวจริง

แต่ทำไม ทำไมเธอเข้าใจสิ่งเหล่านี้แท้ๆ แต่ในใจกลับไม่ยอมซะได้?

หยางฉงมองออก ในใจของหลี่ฝางมีเธออยู่ ไม่เช่นนั้นจะให้ไท่ซางอยู่ตระกูลหยางเพื่อช่วยเหลือเธอได้ยังไง ในเมื่อเธอเองก็รักกับหลี่ฝาง แล้วทำไมเธอต้องยอมถอยด้วย? ความสัมพันธ์ของคนสามคน จะให้ฉินวี่เฟยเป็นฝ่ายถอยไม่ได้หรือไง?

“เหยาเหยา ฉันไม่ยอม! หลี่ฝางเขาเองก็รักฉันแท้ๆ แต่ทำไมคนที่ต้องถอยคือฉัน? ฉันก็อยากอยู่กับเขาไปทั้งชีวิตเหมือนกัน!”

ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บปวด หยางฉงกอดหวางซีเหยาร้องไห้จนแทบขาดใจ หวางซีเหยารู้สึกว่าเธอแทบคลั่ง หากตอนนี้หลี่ฝางอยู่ตรงหน้าเธอ เธอต้องอัดหลี่ฝางให้กลายเป็นหัวหมูไปเลย!

“เสี่ยวฉง อย่าร้อง! เธอหยุดร้องแล้วฟังฉันพูดก่อนได้ไหม?” ช่วยเช็ดคราบน้ำตาที่หางตาของหยางฉง ก่อนที่หวางซีเหยาจะจ้องมองเธอกล่าวอย่างจริงจัง

ร้องไห้มานาน หยางฉงเองก็ไม่มีน้ำตาแล้ว พลันกัดฟันฝืนกลั้นน้ำตาเอาไว้ มองหวางซีเหยาเงียบๆ รอเธอกล่าว

“เสี่ยวฉง เธอฟังฉันนะ เธอไม่ผิด เธอไม่รู้เรื่องราวในอดีตของหลี่ฝาง ทั้งหมดนี้เพียงเพราะชะตากลั่นแกล้งแค่นั้น”

“หากเธอไม่ยอมจริงๆ วางหลี่ฝางไม่ลง งั้นเธอก็ไปหาเขา นี่เป็นความรักของเธอ เธอต้องกล้าๆ หน่อย เธอไปหาเขา ไม่ว่าจะเลิกหรืออะไร เธอให้หลี่ฝางบอกเธอต่อหน้า”

หวางซีเหยาเป็นคนที่กล้าได้กล้าเสีย สำหรับเธอแล้ว หลี่ฝาง ฉินวี่เฟยและหยางฉงทั้งสามคน ไม่มีคนผิด

ยังไงซะตอนนั้นหลี่ฝางความจำเสื่อมจำใครไม่ได้ ได้พบกับหยางฉงที่อ่อนโยน แถมยังเป็นผู้หญิงที่สวย ต่อให้เป็นผู้ชายคนไหนก็ต้องหวั่นไหว สถานการณ์ตอนนั้น หลี่ฝางถือว่าเป็นอีกคนอื่น เขาและหยางฉงรักกันและกันโดยสิ้นเชิง

ตอนนี้หลี่ฝางฟื้นความจำแล้ว เขาค้นพบว่าเขาตกหลุมรักสองคนในเวลาเดียวกัน เขาเลือกฉินวี่เฟยที่อยู่กับเขามานาน เป็นเรื่องที่ไร้ข้อสงสัย

แต่เหล่านี้ไม่ได้หมายความว่าหยางฉงจะต้องเป็นฝ่ายถอย เธอเองก็มีสิทธิ์ที่จะไปตามล่าความรักของตัวเอง

“เหยาเหยา แบบนี้ได้หรือ? ฉันไปหาเขาได้หรือ? ฉันไม่อยากไปทำลายความสัมพันธ์ของเขากับฉินวี่เฟย แต่ให้ฉันถอยแบบนี้ ฉันไม่พอใจ”

เมื่อได้ฟังคำของหวางซีเหยา หยางฉงหวั่นไหว แต่จิตใจบริสุทธิ์ของเธอก็ยังคงกังวล เธอไม่อยากทำร้ายใครทั้งนั้น

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ หลี่ฝางเป็นแฟนหนุ่มของเธอ หรือเธอยอมให้เธอสลัดเธอทิ้งแบบมึนงงอย่างงี้หรือ? ไม่ว่าหลี่ฝางเลือกที่จะอยู่กับใคร เขาต้องให้คำตอบเธอ”