NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1221

โทชิโอะ คามิยะกำลังไม่สบอารมณ์เพราะไม่สามารถจัดการหลี่ฝางได้ เมื่อเห็นปันปูเข้ามาหาเขาด้วยใบหน้าจริงจัง ก็รีบเปลี่ยนเป้าหมาย ก่อนจะปรี่เข้าไปหาปันปู

ตอนที่เขากำลังจะจับปันปูได้ กู่ยี่เทียนกับอาคาอูนั้นลงมาจากฟ้า โทชิโอะ คามิยะคิดว่าพวกเขาทั้งสองนั้นจะพยายามแอบแฝงตัวเข้าไป ก่อนจะเหยียบเบรกกลับไปด้านหลัง

“เด็กน้อยไม่รู้ความ กล้าจะเข้ามางั้นเหรอ……” ฉัน……

โทชิโอะ คามิยะยังไม่ทันพูดจบ กลับถูกกู่ยี่เทียนสาดของเหลวสีเขียวใส่หน้า มันเหม็นเป็นอย่างมาก ถึงแม้เขาจะเป็นแดนเทพกึ่ง แต่ก็เกือบจะอ้วกเพราะของเหลวสีเขียวนี้แล้ว

“ไอ้บ้า！คุณกล้ามาสาดใส่ฉัน ถ้าเก่งคุณก็สาดอีกครั้งสิ！” โทชิโอะ คามิยะนั้นเช็ดของเหลวสีเขียวบนใบหน้าด้วยความโกรธเคือง ก่อนจะชี้พลางด่ากู่ยี่เทียนออกไป

กู่ยี่เทียนหัวเราะเสียงเย็นชา ก่อนจะรีบสาดเลือดของหยู่เหรินออกไป โทชิโอะ คามิยะนั้นคิดไม่ถึงว่าเขาจะกล้าสาดอีกครั้ง ถึงแม้จะรีบกระโดดหนีด้วยความรวดเร็ว แต่ก็สาดโดนบริเวณครึ่งตัวซ้าย

“คุณอยากตายเหรอ！” โทชิโอะ คามิยะเบิกตาโพลงออกมา ก่อนจะมองกู่ยี่เทียนพลางกัดฟันกรอด พลางตะโกนว่าจะเอาชีวิตของพวกเขา

แต่กู่ยี่เทียนกลับไม่ได้กลัวอะไรเลยแม้แต่น้อย แถมรอโทชิโอะ คามิยะเข้ามาพร้อมกับอาคาอูกับปันปูอยู่ที่เดิมด้วยซ้ำ ท่าทีแบบนี้มันไม่ปกติเลย ทำให้โทชิโอะ คามิยะอดไม่ได้ที่จะลังเลเล็กน้อย

แต่มันก็เป็นเพียงความลังเลชั่วขณะ ทำให้เลือดของหยู่เหรินที่ในตอนแรกมันซึมเข้าไปในเสื้อผ้าเท่านั้นติดบนผิวของโทชิโอะ คามิยะไปด้วย มันเจ็บปวดไปทั้งครึ่งตัวด้านซ้ายของเขา ถึงแม้เขาจะไม่ได้ร้องออกมาเสียงแหลมเหมือนกู่ยี่เทียน แต่กลับยืนเจ็บอยู่ที่เดิม หมอกดำนั้นมันออกมาจากตัวของโทชิโอะ คามิยะ ภาพนั้นมันไม่น่าดูเลยแม้แต่น้อยเลยจริงๆ

ตอนแรกหลี่ฝางนั้นไม่เข้าใจว่าพวกกู่ยี่เทียนกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เมื่อเขาเห็นความเจ็บปวดของโทชิโอะ คามิยะที่มากขนาดนั้น ร่างกายแสดงออกมาก่อนที่สมองจะรับรู้เสียอีก เลยต่อยเข้าไปที่หัวของโทชิโอะ คามิยะ

โทชิโอะ คามิยะที่หยุดอยู่กลางอากาศนั้นแทบจะไม่มีที่เหลือให้ออกอาวุธเลย ก็ถูกหลี่ฝางทำให้ร่วงไปอยู่ที่พื้นแล้ว ก่อนจะต่อยเสียจนสนามบาสนั้นกลางเป็นหลุมลึก

“แก แกปองร้ายงั้นเหรอ คิดไม่ถึงเลยว่านักรบของจีนจะออกหมัดได้ร้ายกาจขนาดนี้！” เมื่อโดนหมัดหนักของหลี่ฝาง โทชิโอะ คามิยะกลับไม่ตาย เพียงแค่มีเลือดไหลออกมาอย่างเจ็บปวดบริเวณที่ถูกต่อย พลางรอกู่ยี่เทียนด้วยใบหน้าชิงชัง

“เห้อ อย่าเข้าใจผิดไปเลย ฉันไม่ได้เล่นแง่กับแกนะ ฉันเพียงแค่ยืมฮอว์กินส์กับเลือดของหยู่เหรินมาใช้เท่านั้นเอง มันเรียกว่าการใช้วิธีของเขาในการตอบกลับต่างหากล่ะ เราคนจีนบริสุทธิ์ชัดเจนมาตลอด ไม่เหมือนพวกคุณ เพื่อเพิ่มความสามารถ ถึงกับกล้ากินเนื้อของปีศาจประหลาดเลยด้วยซ้ำ”

กู่ยี่เทียนฟุบอยู่ที่หลังของอาคาอู พลางมองโทชิโอะ คามิยะโซเซแล้วตอบกลับ

“เนื้อของปีศาจประหลาดคืออะไรเหรอ？นั่นมันเป็นเนื้อของเนื้อเทพที่ฝ่าบาทให้เราเลยนะ มันจะเป็นเนื้อของปีศาจประหลาดได้อย่างไร！” โทชิโอะ คามิยะไม่มีทางเชื่อคำพูดของกู่ยี่เทียน สำหรับเขาในตอนนี้อาซาโทสเป็นคนที่น่าเคารพและเชื่อถือเป็นอย่างมาก ในใจของเขานั้นอาซาโทสเป็นเหมือนเทพแล้ว จะเอาเนื้อของปีศาจประหลาดมาหลอกพวกเขาได้อย่างไร？

“อาซาโทสบอกพวกคุณว่านั้นคือเนื้อเทพเหรอ？บ้าไปแล้ว พวกคุณเชื่อคำหลอกลวงนี้ด้วยเหรอ ไม่ใช่สมองคิดหน่อยเหรอ ว่าถ้าเป็นเนื้อเทพจริงๆ ทำไมอาซาโทสไม่กินเอง แถมยังต้องลำบากลำบนมาที่ซากปรักหักพังลึกลับเพื่อหาหินคริสทัลด้วย？”