NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1254

“ก็ฉันโชคดีกว่าแก” หลี่ฝางหรี่ตา ร่างกายเข้าสู่การต่อสู้ แม้เขาจะได้รับบาดเจ็บไม่เบา แต่การสู้กับอาซาโทสในตอนนี้ที่เป็นเพียงสูงสุดแดนเต๋านั้นมากพอแล้ว

จับจ้องหลี่ฝางที่คิดจะฆ่าเขา อาซาโทสรูม่านตาขยาย ความสยองเผยบนใบหน้าของเขา ก่อนที่เขาจะพลิกมือ คริสทัลปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของเขา

สูดหายใจเข้า เมื่ออาซาโทสหันไปยังหลี่ฝางอีกครั้ง ในสายตาของเขาไร้ความหวาดผวา แถมยังมีความโล่งใจอยู่

“หยุด!” หลี่ฝางเข้าใจความคิดของอาซาโทสในทันที ฝ่าเท้ากระแทกกับพื้นอย่างแรง พุ่งไปทางเขาราวกับลูกระเบิด

แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้น แต่ก็สายไปก้าวหนึ่ง

อาซาโทสของครอบอยู่ในเกราะสีขาว ประตูเทพที่อยู่เหนือหัวของเขาก็เปิดออกอย่างรวดเร็ว

ประตูเทพค่อยๆ เปิดออก ปากหลุมสุสานเกิดสั่นไหว หลี่ฝางตื่นตระหนก แม่งเอ๊ยอาซาโทสคิดที่จะเลื่อนขั้นเป็นเทพที่นี่เลย!

ตอนนี้พวกเขาอยู่ใต้พิภพทั้งหมด หากเลื่อนขั้นที่นี่ สายฟ้าของสวรรค์ชั้นเจ็ดลงมา ปากหลุมสุสานทั้งหมดก็จะถล่ม และพวกเขาที่อยู่ในปากหลุมสุสานทั้งหมดจะถูกฝังอยู่ที่นี่

จะให้เขาสำเร็จไม่ได้!

ไม่สนใจอะไรแล้ว หลี่ฝางตะโกนสุดเสียงก่อนที่จะพุ่งไปทางอาซาโทสโดยตรง แต่เกราะสีขาวนั่นกับขวางกั้นการจู่โจมของหลี่ฝางเอาไว้ อาซาโทสไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นว่าประตูเทพกำลังจะถูกเปิดออก ในหัวของหลี่ฝางเกิดแผนการที่บังอาจ เขาควักเอาหินเฮยสวนออกมาอีกครั้ง พลางท่องอะไรบางอย่างพร้อมกับยื่นมือไปคว้าคริสทัล

เมื่อหินเฮยสวนและคริสทัลสัมผัสกัน หินทั้งสองก้อนเกิดรอยแตกร้าว หลังจากนั้นหินทั้งสองก้อนจึงแตกละเอียด ต่อมาพลังอันแกร่งกล้าระเบิดออกมาเกราะสีขาวติดๆ ราวกับระเบิดปรมาณู เสียงดังปังกระหึ่มไปทั่ว หลี่ฝางและอาซาโทสถูกดีดเกลือกกลิ้งกับพื้น

เพราะการระเบิดครั้งใหญ่เมื่อสักครู่ ปากหลุมสุสานเริ่มถล่ม เศษหินมากมายต่างร่วงหล่นจากเหนือหัว หลี่ฝางรู้สึกร่างของเขากำลังจะแหลกสลาย เพียงแค่ขยับนิดเดียวก็เจ็บปวดแสนสาหัส แต่ต่อให้เป็นอย่างงั้น เขาก็ยังคงคลานลุกขึ้นจากพื้นอย่างยากลำบาก เดินไปจากอาซาโทสที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสกว่าเขา

“แกแพ้แล้ว” จ้องมองอาซาโทสที่เลือดออกทวารทั้งเจ็ดที่พื้นอย่างเย็นชา หลี่ฝางหยิบเข็มพิษออกมาแทงเข้าที่หัวใจขอเขา

หลังจากที่สำเร็จขั้นตอนสุดท้าย หลี่ฝางขาอ่อนล้มลงกับพื้น ฟุบลงที่หินอย่างเหนื่อยอ่อน จ้องมองหินที่ร่วงหล่นลงมาจากเหนือหัว พร้อมกับบ่นพึมพำ

“แคทเธอริน เรื่องที่สัญญากับเธอผมทำได้แล้วนะ ดีที่ไม่ได้ผิดสัญญา ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นยังไงบ้าง จะหนีออกไปหรือยัง”

“สุดท้ายก็ไม่ได้ร้องขอการอภัยจากฉินวี่เฟยได้ ไม่รู้ว่าหลังจากที่เธอรู้ข่าวว่าผมตาย เธอจะคลายความโกรธลงบ้างไหม”

“แล้วก็เด็กในท้องของหยางฉง จะเป็นเด็กผู้ชายหรือผู้หญิงกันนะ? ลูกคนแรกของผม ไม่ทันได้เห็นหน้าก็ต้องจากกันแล้ว ยังมีเรื่องราวอีกมากที่ยังไม่ได้ทำ ไม่ยอม……”