NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 132

บทที่ 132 จะต้องโหดสักหน่อย คนอื่นถึงค่อยกลัวพวกเรา

หลี่ฝางกลับไปที่บาร์ เมื่อเห็นถังหยู่ซวนกับจางปิงปิงกำลังทะเลาะกัน เขาก็เดินเข้าไป

ตอนนั้นจางปิงปิงถามอย่างโกรธๆ "ถังหยู่ซวน นายเห็นฉันเป็นอะไรไป กะหรี่หรือไง? หมดสนุกแล้วก็ไม่ต้องรับผิดชอบ แต่ต่อให้เป็นกะหรี่ นายก็ยังต้องให้เงินสักหน่อยนี่”

ถังหยู่ซวนขมวดคิ้ว “เธอหมายถึงอะไร ต้องการเงิน?”

อันที่จริงถังหยู่ซวนก็ไม่ได้มีเงินติดตัวอะไร ถ้าจางปิงปิงต้องการเงิน แต่ก็ได้แต่หาคนยืมแล้ว

“ไม่คิดจะชดใช้เงินก็ได้ อย่างนั้นนายต้องรับผิดชอบฉัน เป็นแฟนกับฉัน” จางปิงปิงพูดกอดอก

ถังหยู่ซวนเอ่ย “คิดจะปอกลอกฉันใช่ไหม?”

“ใช่ ฉันปอกลอกนาย นายต้องให้สถานะกับฉัน ไม่งั้นก็ให้เงินชดเชยฉันมา ไม่อย่างนั้น ฉันจะไปฟ้องว่านาย นายข่มขืนฉัน” จางปิงปิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ให้ตาย เห็นชัดๆ ว่าคืนนั้นเธอสมยอมเอง? ตอนนั้นเธอกระตือรือร้นมากกว่าฉันอีก!” ถังหยู่ซวนพูดไม่ออก

“ช่างเถอะ เธออยากฟ้องก็ฟ้องไป ยังไงฉันก็ไม่มีเงินอยู่ดี”

“พล่ามอะไร บาร์นี้เป็นของนาย นายกับบอกฉันว่าไม่มีเงิน ใครจะเชื่อ?”

ในเวลานั้นเอง หลี่ฝางก็เดินเข้ามา

หลี่ฝางหัวเราะ และพูดขึ้น “ถังหยู่ซวน ยังไงนายก็ยังโสดอยู่ ในเมื่อเธอเต็มใจจะเป็นแฟนของนาย นายก็ให้เธอเป็นไปสิ นายไม่ได้เสียอะไรสักหน่อย”

ถังหยู่ซวนดึงหลี่ฝางมาข้างๆ “หลี่ฝาง นายดูไม่ออกหรือไง จางปิงปิงคิดว่าฉันเป็นนายไปแล้ว”

“อย่างนั้นนายก็ทำทุกอย่างที่ต้องการไปสิ” หลี่ฝางยิ้มอย่างไร้ท่าทีใดๆ “ยังไงนายก็ไม่ได้เสียอะไรนี่”

“เธออยากเป็นแฟนนาย ก็ให้เธอเป็นสิ ยังไงนายก็เล่นฟรีๆ เธออยากได้เงิน นายไม่มีก็จบแล้ว” หลี่ฝางหัวเราะหึหึ “นายลองดูว่าเธอจะอยู่ได้นานแค่ไหน”

“ก็จริง” ถังหยู่ซวนคิดในใจ นี่ถือว่ามีเหตุผล

ถังหยู่ซวนกลับมา และพูดกับจางปิงปิง “ได้ ฉันตอบรับเธอ”

“จริงหรือ?” จางปิงปิงตื่นเต้นขึ้นมาทันที

“จริง” ถังหยู่ซวนพยักหน้า

“เยี่ยม อย่างนั้นนายช่วยพาฉันไปนั่งรับลมได้ไหม ขับปอร์เช่ 918คันนั้นของนายไป?” จางปิงปิงเอ่ยถามด้วยความคาดหวัง

นั่นเป็นรถสปอร์ตที่มีมูลค่ามากกว่า 20 ล้าน

นั่งถ่ายรูปในรถสปอร์ตราคากว่า 20 ล้านแล้วลงใน wechat moment พี่น้องของตัวเองจะต้องอิจฉาจนคลั่งแน่?

“ฉันดื่มไปแล้ว วันอื่นแล้วกัน” ถังหยู่ซวนปฏิเสธอย่างสุภาพ

“งั้นนายก็ให้กุญแจรถฉัน ฉันไม่ได้ดื่ม อีกทั้งฉันก็มีใบขับขี่ ฉันแค่ขับออกไปเล่นๆ” จางปิงปิงเอื้อมมือออกไปและพูด

ถังหยู่ซวนมองไปที่หลี่ฝาง หลี่ฝางพยักหน้า ในใจคิด นี่ไม่สำคัญอะไร

จางปิงปิงรับกุญแจ แล้ววิ่งออกจากบาร์ไป

และโจวเจ๋ ได้เห็นฉากนี้ มุมปากของเขาแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จ

นี่คือสิ่งที่โจวเจ๋วางแผนไว้ ขั้นตอนแรกคือให้ถังหยู่ซวนมีความสัมพันธ์กับจางปิงปิง ขั้นตอนที่สองคือให้ถังหยู่ซวนประนีประนอม ไม่ว่าจะให้เงินหรือให้สถานะ

จากนั้นโจวเจ๋ก็จะเริ่มหลอกให้ถังหยู่ซวน มาลงทุนกับตัวเอง

ถังหยู่ซวนแทบจะอยากหัวเราะในใจ เขามีเงินฝากไม่กี่พันหยวน จะมีเงินไปลงทุนได้อย่างไร

ในเวลานี้ มีคนคุ้นเคยหลายคนเดินเข้ามาในบาร์

พวกเขาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นลูกน้องของพี่หมาจื่อ พวกพี่เหมิ่ง

พี่เหมิ่งหยิบโทรศัพท์มือถือ และโทรหาไอ้ผมเหลือง เขาถาม "ฉันมาแล้ว นายอยู่ที่ไหน?”

“พี่เหมิ่ง ผมอยู่ชั้นสอง” ไอ้ผมเหลืองบอกตำแหน่งและหัวเราะในใจ รอให้พี่เหมิ่งขึ้นมา คอยดูเถอะว่าฉันจะจัดการพวกแกยังไง

หลี่ฝางเดินอย่างรวดเร็วตามติดพี่เหมิ่งไป แล้วตบไหล่เขาจากด้านหลัง

พี่เหมิ่งหันกลับมาและมองไปที่หลี่ฝาง “หลี่ฝาง ทำไมถึงเป็นนายไปได้?”

หลี่ฝางหัวเราะ “พี่เหมิ่ง พี่หมาจื่อไม่มีเรื่องอะไรแล้วใช่ไหม”

“พี่หมาจื่อไม่มีเรื่องอะไร พวกเราคลุกคลีอยู่แบบนี้มานาน ใครบ้างไม่เคยโดนคมดาบ!” พี่เหมิ่งเอ่ยด้วยท่าทีไม่ยี่หระ

“อย่างนั้นก็ดี” หลี่ฝางพยักหน้าและถาม” พี่เหมิ่ง พี่จะไปชั้นสองเพื่อหาไอ้ผมเหลืองใช่ไหม?”

พี่เหมิ่งประหลาดใจเล็กน้อย “เสี่ยวฝาง นายรู้ได้ยังไง?”

หลี่ฝางเล่าเรื่องทั้งหมดที่เจอ ให้พี่เหมิ่งฟังอย่างหมดจดอีกรอบ

หลังจากฟังจบ พี่เหมิ่งก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่กล้าจะมาสร้างปัญหาที่บาร์แน่ เบื้องหลังบาร์นี้ใหญ่มาก”

“ฉันมาที่นี่เพื่อสอนบทเรียนให้ไอ้ผมเหลือง!”

พี่เหมิ่งพูดจบ เขาก็ขึ้นไปชั้นสอง

พี่เหมิ่งและหลี่ฝางเข้ามาในห้องด้วยกัน

ไอ้ผมเหลืองเห็นพี่เหมิ่ง มันก็รีบลุกขึ้น “พี่เหมิ่ง ในที่สุดพี่ก็มา ผมถูกพวกมันรังแกจนจะแย่แล้ว”