NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 145

บทที่ 145 พบเห็นตู้เฟยอีกครั้ง

จี้หยกหลายสิบล้าน ให้กันง่ายๆ แบบนี้เลย.........

ภายในใจของสวีเถิงเฟย เวลานี้มีคลื่นยักษ์ลูกใหญ่

สวีเถิงเฟยหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรออกไปยังหมายเลขหนึ่ง: “คุณลุงครับ ผมอยากให้ลุงช่วยสืบประวัติคนคนหนึ่ง เขาเป็นคนตงไห่ ชื่อหลี่ฝาง จบจากมัธยมตงไห่ ใช่ ผมอยากได้ข้อมูลที่ละเอียดของเขา ยิ่งละเอียดยิ่งดี.......”

สวีเถิงเฟยสงสัยฐานะของหลี่ฝางแล้ว เขาเชื่อว่า ฐานะของหลี่ฝาง ต้องไม่ธรรมดาอย่างที่ส้งเสียงและโจวเจ๋พูด

ตรงพื้นที่ขนมเค้กขนมหวาน ไม่ค่อยมีคนเข้ามา........

ผู้หญิงกลัวอ้วน พวกเธอต้องรักษารูปร่างกัน ดังนั้นจึงปฏิเสธของหวาน และผู้ชาย ยิ่งไม่ชอบใหญ่เลย

ข้างในวิลล่ามีสาวสาวสวยไฮโซตั้งมากมาย น้อยมากที่หน้าตาจะไม่ดี ส่วนใหญ่เป็นสาวสวยอันดับต้นๆ

อีกอย่างไฮโซสาวสวยกลุ่มนี้ เข้าใจการคบค้าสมาคมเป็นอย่างดี ในงานเลี้ยงสังสรรค์ของเหล่าคนรวย ก็แค่ทักทายกันง่ายๆ พยักหน้าให้กัน ไม่มีทางที่จะไปสนิทสนมใกล้ชิดกับคุณชายเหล่านั้น

ยังไงก็แล้วแต่หลี่ฝางก็ยังคงชอบลู่หลุ่ยที่อยู่ตรงหน้ามากกว่า จริงใจ เรียบง่าย ไม่มีความอิจฉา.......

ในเวลานี้ หลี่ฝางเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยเดินผ่านสายตาตัวเอง

“ตู้เฟย?” หลี่ฝางขมวดคิ้ว มองไปที่ศัตรูเก่าคนนี้

หลี่ฝางคิดในใจ ตาแก่อย่างตู้ต้าไห่ล้มละลายแล้ว ตู้เฟยยังมีสิทธิ์มาร่วมงานแบบนี้อีกเหรอ?

ตู้เฟยเดินไปตรงหน้าของโจวเจ๋และส้งเสียง ทักทายพวกเขา

“ตู้เฟย นายมาได้ไง?” โจวเจ๋เห็นตู้เฟย ก็สงสัยเหมือนกัน

“ตู้เฟย เงินที่พ่อนางติดหนี้บ้านฉัน จะคืนเมื่อไหร่เหรอ?” ส้งเสียงถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

ก่อนที่ตู้ต้าไห่ล้มละลาย ได้ยืมเงินกับพ่อของส้งเสียงส้งกงหมิงยี่สิบกว่าล้าน และเงินยี่สิบกว่าล้านนี้ ตระกูลส้งกำลังเครียดที่ไม่รู้จะไปทวงกับใคร

อย่างที่ว่ากันหนี้ของพ่อลูกต้องชดใช้แทน ส้งเสียงเห็นตู้เฟยที่ปรากฏตัวในงานเลี้ยงไฮโซอย่างสดใส ไม่มีทางที่จะปล่อยเขาไปง่ายๆ อย่างแน่นอน

“ส้งเสียง เงินนั่นเป็นเงินที่พ่อฉันยืมกับพ่อนาย หนี้ก้อนนี้ เป็นเรื่องของคนรุ่นก่อน นายไม่ต้องมาทวงที่ฉัน” ตู้เฟยตอบกลับมาเฉยชา เห็นได้ชัดว่าไม่อยากจะชดใช้

“พี่เสียง พี่ก็อยากไปบีบตู้เฟยมันอีกเลย บ้านตู้เฟยเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ จะเอาเงินที่ไหนมาใช้พี่ละ?” โจวเจ๋พูดเสริม

ส้งเสียงถลึงตาใส่โจวเจ๋: “โจวเจ๋ บ้านนายนี้ฉลาดน้อ”

“ฉันว่าบ้านของนายมีญาณทิพย์หรือเปล่า........” ส้งเสียงขมวดคิ้ว พูดอย่างสงสัย: “ฉันได้ยินมาว่าก่อนที่ตระกูลตู้จะเกิดเรื่องหนึ่งวัน จู่ๆ พ่อนายก็ไปหาตู้ต้าไห่ ได้ทวงเงินลงทุนทั้งหมดกลับมา โดยไม่กลัวที่ทั้งสองตระกูลจะผิดใจกัน”

ส้งเสียงพูดจบ สายตาของตู้เฟยก็ได้จ้องมองไปที่โจวเจ๋ แววตาเต็มไปด้วยความเป็นศัตรู

การกระทำของตระกูลโจวในวันนั้น ผิดปกติไม่น้อย ตอนนั้นนักลงทุนทุกคนในตงไห่ ทุกคนล้วนอยากที่จะเอาเงินส่งมอบให้กับมือของตู้ต้าไห่ ช่วยเขาลงทุน แต่ตระกูลโจวละ จู่ๆ ก็เปลี่ยนใจ ได้ไปขอเงินที่เอาไปให้ตระกูลตู้ลงทุนกลับมาทั้งหมด!

ถึงขั้น ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลเกิดรอยร้าว.........

ตู้เฟยจ้องมองโจวเจ๋ อย่างต้องการคำตอบ

โจวเจ๋ตอบแบบขอไปที: “ตอนนั้นเงินทุนของตระกูลโจวมีปัญหา”

ส้งเสียงยิ้มอย่างมีเลศนัย: “บริษัทมีเดียของนาย ก็ราบรื่นดี ทำไมถึงเกิดปัญหาได้ละ?”

“ด้านลุงโจวยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ธุรกิจที่ท่านทำนั้นมีแต่ได้กำไล แล้วจะเกิดปัญหาด้านการเงินได้อย่างไร?” ส้งเสียงกล่าว

สีหน้าของตู้เฟยนั้นมืดมนทันที: “พี่เจ๋ พี่บอกผมมาตามตรง พี่ได้รับพวกข่าวสารอะไรมาล่วงหน้าใช่มั้ย?”

สีหน้าของโจวเจ๋อึดอัดมาก เวลานี้ ก็เห็นหลี่ฝางที่อยู่ตรงพื้นที่ขนมหวาน ก็เลยชี้ไปทางนั้น: “ตู้เฟย นายดูนั่นสิว่าเป็นใคร?”

“หลี่ฝาง?!!”

เมื่อเห็นหลี่ฝาง หมัดของตู้เฟยก็ถูกกำขึ้นมาอย่างแน่นๆ

วันนั้นหากไม่ใช่เพราะการขัดขวางของหลี่ฝาง ไม่แน่ตู้ต้าไห่อาจจะหนีไปพร้อมกันตู้เฟยแล้ว

ก็เพราะหลี่ฝางขับรถพุ่งชน หลี่ฝางทำให้ตู้ต้าไห่สูญเสียขาทั้งสองข้าง กลายเป็นคนพิการคนหนึ่ง

“แม่ง ไอ้คนนอกคอกคนนี้ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ได้?” ตู้เฟยกล่าวอย่างโมโห

“ตู้เฟย นายคงยังไม่รู้มั้ง ตั้งแต่บ้านนายล้มละลายแล้ว โจวเจ๋ก็สนิทกับไอ้หมอนั่น ที่เขาสามารถมาร่วมงานปาร์ตี้นี้ได้ ก็เพราะ ‘ฝีมือ’ ของโจวเจ๋” ส้งเสียงกล่าวด้วยสีหน้าที่ชั่วร้าย

“โจวเจ๋ นาย!” ตู้เฟยมองโจวเจ๋อย่างโกรธเคือง โกรธจนพูดอะไรไม่ออก

พี่ชายที่แสนดีของตัวเองทั้งสองคน คนหนึ่งอ้าปากก็ทวงหนี้ อีกคนก็ไปสนิทสนมกับศัตรูของตัวเอง

เวลานี้ในใจตู้เฟย เหมือนกับว่าได้กินขี้แมลงวันเข้าไปยังไงอย่างนั้น ทรมานมาก

“ถือว่าตู้เฟยอย่างฉันไม่เคยรู้จักพวกนายสองคน” ตู้เฟยพูดทิ้งท้ายอย่างเย็นชา แล้วเดินไปตรงพื้นที่ขนมหวาน