บทที่ 162 หลี่ฝางหึง
มองสายของลู่หลุ่ย หลี่ฝางไม่กล้ารับ
ศักดิ์ศรีของคนจนนั้นสำคัญมาก และการกระทำทุกอย่างของหลี่ฝาง ชัดเจนว่าสะกิดศักดิ์ศรีของลู่หลุ่ยกับคุณลุงลู่
โทรศัพท์ดังอยู่นาน ในที่สุดหลี่ฝางก็กดรับสาย
“หลี่ฝาง คุณหมายความว่าไง?คุณกำลังสงสารฉันเหรอ?ทำไมไม่ถามความเห็นฉันก่อน ก็ไปคืนเงินแทนฉันเลย?คุณคิดว่าคุณรวยเหรอไง?หรือคุณคิดว่าฉันคืนเงินพวกเขาไม่ได้?”ที่ปลายสาย ลู่หลุ่ยพูดอย่างน่าสงสาร
นี่คือครั้งแรกที่ลู่หลุ่ยใช้น้ำเสียงรุนแรงคุยกับหลี่ฝาง
“ลู่หลุ่ย คุณฟังผมอธิบาย ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ……”หลี่ฝางพูดอย่างร้อนใจ
“ไม่ต้องอธิบายแล้ว หลี่ฝาง ต่อไปพวกเราไม่ต้องติดต่อกันแล้ว เงินที่ติดคุณ ฉันจะพยายามเอามาคืนคุณ”ลู่หลุ่ยพูดจบ แล้วก็วางสาย
หลี่ฝางโทรกลับอีกครั้ง แต่ที่ปลายสายปิดเครื่อง
เวลานี้ อารมณ์ของหลี่ฝาง ดิ่งลงสุดๆ เขามีน้ำใจ แต่คิดไม่ถึงว่าจะกลายเป็นแบบนี้
หลี่ฝางรีบโทรหาหลี่เสี่ยวเสี่ยว โทรติด หลี่ฝางก็พูด:“ลู่หลุ่ยบล็อกเบอร์ วีแชทผมหมดเลย คุณช่วยผมอธิบายหน่อยได้ไหม……”
“หลี่ฝาง เหมือนเรื่องนี้ฉันจะช่วยไม่ได้”หลี่เสี่ยวเสี่ยวพูดอย่างทำอะไรไม่ได้
“ทำไม?”
“ลู่หลุ่ยเพิ่งส่งข้อความให้ฉัน ให้ฉันอย่าพูดถึงคุณต่อหน้าเธออีก ถ้ากล้าพูดสักคำ ก็จะบล็อกฉันด้วย”หลี่เสี่ยวเสี่ยวพูด
เสียงดังปังขึ้นมา โทรศัพท์ของหลี่ฝางตกไปที่พื้น
หลี่ฝางเข้าใจทันที ลู่หลุ่ยโมโหสุดๆแล้ว
คืนนี้ หลี่ฝางพลิกตัวไปมา พูดยังไงก็นอนไม่หลับ กระทั่งตอนที่คิดถึงว่าเสียลู่หลุ่ยไป หลี่ฝางก็กอดหมอนร้องไห้
เช้าวันที่สอง หลี่ฝางขับรถไปที่บ้านลู่หลุ่ย
เดิมทีหลี่ฝางจะมาขอโทษลู่หลุ่ยกับคุณลุงลู่ดีๆ แต่หลี่ฝางไปถึงหน้าบ้านลู่หลุ่ย ก็พบว่าบ้านพวกเขาล็อก
บ้านของหลี่เสี่ยวเสี่ยวกับลู่หลุ่ย ห่างกันไม่กี่สิบเมตร
หลี่ฝางไปถึงบ้านของหลี่เสี่ยวเสี่ยว ตอนนั้นหลี่เสี่ยวเสี่ยวกำลังเก็บเสื้อผ้า
“เสี่ยวเสี่ยว ลู่หลุ่ยล่ะ?”หลี่ฝางถามอย่างร้อนใจ:“ทำไมเธอไม่อยู่บ้าน”
“ฉันไม่รู้”หลี่เสี่ยวเสี่ยวส่ายหน้า
“คุณหาหลุ่ยหลุ่ยเหรอ หลุ่ยหลุ่ยถูกเพื่อนที่โรงเรียนลากออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว”พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยววิ่งเข้ามาบอก
“เพื่อนที่โรงเรียน?ชายหรือหญิง?”
“ชาย หน้าตาดีมาก”พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยวพูด
“คุณแน่ใจว่าเป็นเพื่อนที่โรงเรียนของเธอ ไม่ใช่คนขับรถแท็กซี่ หรือพวกญาติลูกพี่ลูกน้องอะไรพวกนี้นะ?”หลี่ฝางถามต่อ
“แน่ใจสิ ผมจำผู้ชายคนนั้นได้ เขาชื่อว่าเฉินเสี้ยว ที่บ้านเขามีทีมตกแต่ง ที่บ้านรวยมาก”พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยวหัวเราะ
หลี่ฝางได้ยินคำนี้ ก็พึมพำในหัว
เฉินเสี้ยว?
ก่อนหน้านี้หลี่ฝางกับลู่หลุ่ยนัดกันไว้แล้ว วันเกิดเทอม หลี่ฝางจะไปส่งเธอรายงานตัว
แต่ตอนนี้ ดันเป็นเฉินเสี้ยวที่ให้เธอ!
เฉินเสี้ยวเป็นคนตามจีบลู่หลุ่ยนี่
ฝ่ามือของหลี่ฝางก็กำหมัดขึ้นมา
“เสี่ยวเสี่ยว คุณเก็บกระเป๋าเสร็จแล้ว ผมจะไปส่งคุณไปที่ป้ายสถานี”พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยวพูดจบ ก็ถอนหายใจ:“เห้อ คุณดูหลุ่ยหลุ่ย มีรถรับส่งเฉพาะ เมื่อไหร่คุณจะหาแฟนมีรถล่ะ”
หลี่ฝางมองหลี่เสี่ยวเสี่ยวแวบหนึ่ง:“ผมไปส่งคุณละกัน”
“ยังไงทุกคนก็จะไปรายงานตัว”หลี่ฝางพูดอย่างไม่แคร์
พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยวมองหลี่ฝาง:“คุณก็มีรถเหรอ?”
“อือ มี”หลี่ฝางพยักหน้านิ่งๆ
“มองไม่ออกเลย”พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยวก็สนใจหลี่ฝางทันที:“งั้นคุณขับรถอะไร”
หลี่ฝางไม่สนเขา รับกระเป๋ามาจากในมือเขา เดินไปที่ G-Class
ยังไง ถังหยู่ซวนก็เคยพูดกับหลี่ฝางเรื่องความลับของหลี่เสี่ยวเสี่ยว
เพื่อให้พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยวแต่งงานอย่างราบรื่น พ่อของหลี่เสี่ยวเสี่ยวต้องขายเสี่ยวเสี่ยว เรื่องนี้ พี่ชายหลี่เสี่ยวเสี่ยวก็รู้
จากเรื่องนี้ หลี่ฝางก็ตัดสินใจได้ว่า คนตรงหน้านี้ ไม่ใช่คนดีอะไร แล้วยังไม่ถือว่าเป็นคนด้วย
รถจอดห่างอยู่สิบกว่าเมตร ออกจากบ้านไม่กี่ก้าว ก็ถึงเลย
“นี่เบนซ์นี่”
พี่ชายของหลี่เสี่ยวเสี่ยวเห็นรุ่นรถ ก็หัวเราะเหอะๆ:“แต่เบนซ์คุณนี่ ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง