NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 182

ทันทีที่ออกมาจากห้องของหลิวเหล่าซาน หลิวเสี่ยวเทาตกใจจนเกือบจะฉี่ราดกางเกง

หลิวเสี่ยวเทาอมเงินจากส่วนนี้ไปสองหมื่นหยวน นี่ถ้าให้หลิวเหล่าซานรู้เข้า หลิวเหล่าซานจะปล่อยเขาไปไหม?

ถึงแม้จะเป็นหลานชายแท้ๆ หลิวเหล่าซานก็จะซ้อมเขาอย่างหนักเหมือนกัน

ถึงอย่างไรเงินสองหมื่นหยวน ก็ไม่ใช่จำนวนเล็กน้อยอะไร

หลิวเหล่าซานเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เริ่มกิจกรรมกับผู้หญิงที่อยู่บนเตียงใหม่อีกครั้ง

เพียงแต่ว่าครั้งนี้ หลิวเหล่าซานเก่งยิ่งกว่าเก่าแล้ว

ตอนที่ผู้หญิงคนนั้นออกมา ขาก็อ่อนปวกเปียกไปหมด

“เย่นเหนียง วันนี้เป็นอะไรไปเนี่ย เดินไม่ปกตินี่นา?” กวนจื่อขยิบตาให้เย่นเหนียง พูดพร้อมกับยิ้มร้ายๆ

“ไปให้พ้นหน้าเลย วันนี้ลูกพี่คุณเหมือนกินยาเข้าไป ทำเอาฉันเกือบตาย” เย่นเหนียงกลอกตาใส่กวนจื่อ จับราวบันไดเอาไว้ เดินกะโผลกกะเผลกลงไปชั้นล่าง

และในเวลานี้หน้าประตูของห้องคาสิโน มีวัยรุ่นคนหนึ่งยืนอยู่

ซึ่งก็คือหลิวเสี่ยวเทา

หลิวเสี่ยวเทาเคยเห็นเย่นเหนียงหลายครั้ง แต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ผิวพรรณของเย่นเหนียงจะขาวเนียนแบบนี้ รูปร่างจะยั่วยวนขนาดนี้

ภาพเมื่อกี้ อยู่ในหัวของหลิวเสี่ยวเทาไม่สามารถลืมมันไปได้เลย

เดิมทีเขากำลังจะกลับไปที่โรงเรียน แต่จู่ๆก็ย้อนกลับมาอีก

เขากำลังรอให้เย่นเหนียงลงมา อยากมีสัมพันธ์บางอย่างกับเย่นเหนียง

แต่เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงเต็มๆ เย่นเหนียงถึงลงมาจากห้องคาสิโน

ที่เท้าของหลิวเสี่ยวเทา มีก้นบุหรี่ทิ้งอยู่เป็นจำนวนมาก

หลิวเสี่ยวเทาเห็นเย่นเหนียง ตาสว่างขึ้นมาในทันที แสดงสีหน้าที่สัปดนออกมา: “เย่นเหนียง!”

“เธอเองเหรอ?”

“ผมเอง ผมเป็นหลานชายของหลิวเหล่าซาน ผมชื่อหลิวเสี่ยวเทา” หลิวเสี่ยวเทามองสังเกตเย่นเหนียงตั้งแต่หัวจรดเท้าครู่หนึ่ง ภาพเมื่อครู่ปรากฏขึ้นมาในหัวอีกครั้ง

“เย่นเหนียง หุ่นของคุณดีจริงๆ”

“นั่นยังต้องให้เธอบอก......”

เย่นเหนียงกลอกตามองหลิวเสี่ยวเทาครู่หนึ่ง: “ใช่แล้ว เธอกำลังรอใครอยู่เนี่ย?”

เย่นเหนียงเห็นใต้เท้าของหลิวเสี่ยวเทามีก้นบุหรี่อยู่มากมาย เดาออกว่าเขากำลังรอคนอยู่

“เย่นเหนียง ผมรอคุณอยู่”

หลิวเสี่ยวเทาหัวเราะแหะๆ: “เย่นเหนียง ผมขอเลี้ยงข้าวคุณมื้อหนึ่งได้ไหม?”

“กินข้าว?” เย่นเหนียงมองไปที่หลิวเสี่ยวเทาด้วยความสงสัย: “เธออยากจะทำอะไร?”

“เย่นเหนียง ผมรู้ว่าเมื่อก่อนคุณทำงานอะไร......” หลิวเสี่ยวเทาพูดไป ก็ควักเงินออกมาจากอกปึกหนึ่ง

เงินปึกนี้ อย่างน้อยๆก็มีสองสามพันหยวนแล้ว

“เธออยากนอนกับฉัน?” เย่นเหนียงรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ: “เธอรู้หรือเปล่า ฉันเป็นผู้หญิงของอาเธอนะ เธอกล้าจีบแฟนของอาเธอ เธอไม่กลัวหลิวเหล่าซานรู้เข้า จะตัดน้องชายของเธอทิ้งเหรอ?”

“พอแล้ว เย่นเหนียง คุณไม่พูด ผมไม่พูด อาผมจะรู้ได้อย่างไร?”

“แล้วอีกอย่าง หลิวเหล่าซานเป็นอาแท้ๆของผม มีหรือที่เขาจะลงมือโหด(ทำร้ายหรือฆ่า)กับผมได้” หลิวเสี่ยวเทาพูด

ความจริงแล้วหลิวเสี่ยวเทาไม่ได้กลัว

ถึงแม้หลิวเหล่าซานรู้แล้วจะเป็นอย่างไร?

เย่นเหนียงก็เป็นแค่ชู้รักของหลิวเหล่าซานเท่านั้นแหละ?

หรือเพื่อชู้รักคนหนึ่งแล้ว หลิวเหล่าซานจะไปตัดของหลานชายแท้ๆของตัวเองจริงๆ?

อย่าลืมนะ หลิวเหล่าซานเป็นคนที่มีครอบครัวแล้ว

“ดูเหมือนเงินจะน้อยไปหน่อยนะ” เย่นเหนียงขมวดคิ้ว: “ถ้าหากเธอสามารถเพิ่มให้อีกหน่อย ฉันก็จะลองพิจารณาดู......”

หลิวเสี่ยวเทาก็จริงจังชัดเจน ควักเงินออกมามากกว่าหนึ่งพันทันที: “พอหรือยัง?”

เย่นเหนียงคว้าเงินเข้าไปอยู่ในมือ โอบเอวหลิวเสี่ยวเทาเอาไว้ ก็เดินเข้าไปในโรงแรมเล็ก ๆเลย

เย่นเหนียงเคยเป็นโสเภณีมาก่อน ก็ต้องไม่แคร์เรื่องนี้อยู่แล้ว

ขอแค่ให้เงิน เย่นเหนียงไม่สนใจว่าเธอจะมีความสัมพันธ์กับใคร

......

การฝึกทหารเสร็จสิ้น หลี่ฝางก็ขับรถไปหาโจวหยางในวันนั้นเลย

โจวหยางก็เรียนที่มหาวิทยาลัยหลักแห่งหนึ่งเหมือนกัน ดีสู้สุ่ยมู่ไม่ได้นิดหน่อยเท่านั้น

ทันทีที่ทั้งคู่พบหน้ากันโจวหยางก็ถามด้วยความสงสัย: “ทำไมแกถึงมีเวลามาหาฉันได้?”

“ก็เพราะคิดถึงนายไง” หลี่ฝางยิ้มออกมา ยื่นบุหรี่ให้โจวหยางหนึ่งมวน

รถเบนซ์ G-Class ของหลี่ฝางจอดอยู่หน้าประตูสถานศึกษาของโจวหยาง ดึงดูดความสนใจของคนจำนวนไม่น้อยในทันที

“สุดหล่อ นี่รถของคุณเหรอ?”

โจวหยางกับหลี่ฝางกำลังคุยกันอยู่ สาวผมสั้นคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

หลี่ฝางพยักหน้า: “ของผมเอง มีอะไรเหรอ?”

“งั้นเราสองคนจะเป็นเพื่อนกันได้ไหม?” สาวผมสั้นเลิกคิ้ว ความหมายชัดเจนมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว

หลี่ฝางหัวเราะเหอะๆ ไม่ได้ปฏิเสธ

สาวผมสั้นคนนี้ ดูดีมีเสน่ห์มาก และรูปร่างก็สูงมากพอ

“เรากำลังจะไปกินข้าว ไปด้วยกันไหม?” หลี่ฝางถามสาวผมสั้น

สาวผมสั้นก็ต้องไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว

สาวผมสั้นเพิ่งจะมุดเข้าไปในรถ ก็มีเพื่อนนักเรียนจำนวนไม่น้อยเริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา

“ไอ๊หยา หวางเหยาไปรู้จักกับทายาทเศรษฐีตอนไหนกัน?”

เพื่อนนักเรียนไม่น้อยตกตะลึงไป พวกเขารู้ดีว่านี่คือรถเบนซ์ G-Class มูลค่าสองล้านกว่าหยวน คนทั่วไปไม่มีปัญญาขับหรอก

เว้นแต่จะเป็นทายาทเศรษฐี

“ฉันว่าคืนนี้หวางเหยาคงไม่กลับมาแล้ว”

หลังจากที่หวางเหยาขึ้นรถแล้ว ก็เริ่มเซลฟี่อย่างบ้าคลั่ง หลังจากที่ถ่ายเสร็จแล้ว เธอก็เลือกรูปที่สวยที่สุดมาหนึ่งใบ จากนั้นก็โฟโตชอปตกแต่งรูป เสร็จแล้วก็โพสต์ลงไปในวีแชทโมเมนต์(โซเชียล)

วีแชทโมเมนต์ของหวางเหยาก็มีการแสดงความคิดเห็นกันอย่างล้นหลาม