NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 238

บทที่ 238 การขอร้องของจางกงหมิง

สถานะของจางกงหมิงตอนนี้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย

เมื่อได้ยินข่าวนี้ ในใจหลี่ฝางหวาดกลัวอยู่หลายส่วน

“พี่ ผมจะรีบไป”

หลังวางสาย หลี่ฝางขับรถตรงไปที่บ้านของหลินชิงชิง

ระหว่างเดินทาง หลี่ฝางล้วงโทรศัพท์มือถือออกมา ก่อนต่อสายหาส้าวส้วย

“ทำอะไรอยู่?” เพิ่งโทรติด หลี่ฝางเอ่ยถามขึ้น

“กำลังจะนอน” ส้าวส้วยเอ่ยอย่างเอ้อระเหย “เถ้าแก่ โทรมาดึกขนาดนี้ มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่า?”

“ฉันจะแชร์โลเคชั่นไปในวีแชท นายรีบมาหาฉัน” หลี่ฝางเอ่ยขึ้น

“เถ้าแก่ ดึกขนาดนี้แล้ว ได้ค่าล่วงเวลาหรือเปล่า” ส้าวส้วยเอ่ยถาม

“...” หลี่ฝางไม่พูดจาเพราะหมดคำพูด

“อย่างน้อยต้องเพิ่มแฮมเบอร์เกอร์อีกสองชิ้น” ส้าวส้วยเอ่ยอย่างจริงจัง

ส้าวส้วยคนนี้ รักการกินแฮมเบอร์เกอร์ขนาดนั้น?

“เพิ่มให้อีกสาม” หลี่ฝางเอ่ยขึ้น

“ขอบคุณมากครับเถ้าแก่”

ส้าวส้วยเอ่ยจบ วางสายไป

หลี่ฝางเปิดจีพีเอส แต่ส้าวส้วยไม่ตอบรับ

ส้าวส้วยตอบกลับมาประโยคหนึ่ง “เถ้าแก่ มือถือผมแบตหมด ส่งโลเคชั่นมาให้ผมตรงๆ เถอะ”

หลี่ฝางจนใจ เพียงส่งที่ตั้งบ้านของหลินชิงชิงให้แก่ส้าวส้วย

ส้าวส้วยเวลานี้ ความจริงอยู่ด้านหลังหลี่ฝาง

ส้าวส้วยจะกล้าเปิดจีพีเอสได้อย่างไร เช่นนั้นเผยตำแหน่งที่อยู่ของตนนะสิ?

เช่นนั้นต่อมา หลี่ฝางต้องรู้ว่าส้าวส้วยติดตามเขา

แน่นอนว่าที่ส้าวส้วยติดตามหลี่ฝาง เพื่อคุ้มครองเขา แต่การคุ้มครองเช่นนี้ เสี่ยงต่อการถูกหลี่ฝางไล่ออกอย่างมาก

เพราะทุกคนต่างมีเรื่องส่วนตัวของตนไม่ใช่เหรอ?

คล้ายเรื่องที่หลี่ฝางค้างคืนที่ห้องของหลินชิงชิง หลี่ฝางต้องไม่อยากให้คนอื่นรู้แน่

แต่ส้าวส้วยรู้ และรู้ทั้งสองครั้ง

เพียงหลี่ฝางไป ส้าวส้วยติดตามไปทันที

หลี่ฝางมักรู้สึกว่าจู่ๆ กงหมิงไปเที่ยวที่บ้านของหลินชิงชิง ต้องไม่เรื่องที่ดีแน่

ไม่นาน หลี่ฝางมาถึงบ้านของหลินชิงชิง

เวลานี้ดึกสงัดแล้ว

รอบด้านของบ้าน เงียบจนน่าหวาดกลัว

ไฟภายในบ้านของหลินชิงชิงปิดสนิท

นี้จึงทำให้ใจของหลี่ฝางรู้สึกไม่สบายใจบางส่วน

หลี่ฝางมองทางด้านหลังแวบหนึ่ง ส้าวส้วยเจ้าคนนี้ทำไมยังมาไม่ถึงอีก?

“ไม่สนใจแล้ว เข้าไปก่อนแล้วกัน”

หลี่ฝางรอไม่ไหว จึงเดินเข้าไป

ทันใดนั้น หลี่ฝางเป็นห่วงหลินชิงชิงเป็นพิเศษ

หัวใจของหลี่ฝางเต้นอย่างรุนแรงตลอดทาง

หลังรีบวิ่งขึ้นไป หลี่ฝางเคาะประตู

ไม่ถึงสามวินาที ประตูก็เปิดออก ทันใดนั้นหลี่ฝางยิ่งกังวลเพิ่มขึ้น

ตอนนี้จางกงหมิงกลายเป็นคนของมู่เสี่ยวไป๋แล้ว หลี่ฝางกลัวว่ามู่เสี่ยวไป๋อาจอยู่ด้านในด้วย

ตอนเพิ่งแทงมู่เสี่ยวไป๋ไปสองครั้ง นี้หากให้มู่เสี่ยวไป๋จับตนได้ ตนต้องตายเป็นแน่?

หลังประตูเปิด เงาร่างสีดำวิ่งออกมา ก่อนลากหลี่ฝางเข้าไป

หลี่ฝางตกใจจนแทบร้องตะโกนขึ้นมา แต่กลับถูกเงาสีดำนี้อุดปากไว้

“ฉันเอง จางกงหมิง” จางกงหมิงเอ่ยขึ้น

หลี่ฝางได้ยินเสียงที่คุ้นเคย จึงวางใจลง

ภายในห้อง ไม่มีคนอื่น

มีเพียงหลินชิงชิงและจางกงหมิงสองคน

“ทำไมพวกเธอสองคนไม่เปิดไฟ?” หลี่ฝางเอ่ยถามขึ้น

จางกงหมิงส่ายศีรษะ ก่อนเอ่ยว่า “ตอนนี้ฉันถูกคนตามฆ่าอยู่”

“ตามฆ่า ถูกใครตามฆ่า?” ได้ฟังคำนี้ หลี่ฝางตกใจอย่างหนัก

“เป็นคนของห้าวหนาน แต่เป็นใคร ตอนนี้ฉันยังไม่แน่ชัด” จางกงหมิงเอ่ยด้วยสีหน้าหนักใจ