NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 300

บทที่ 300 ลุงเฉียนก็เป็นคนมีอารมณ์ฉุนเฉียวได้

บุคคลที่พูดนี้มีชื่อว่าจางเฉียงแม้ว่าครอบครัวของจางเฉียงจะไม่ได้ทำธุรกิจใหญ่โต แต่ปู่ของเขา เป็นผู้นำคนเก่าแก่ที่เกษียณอายุ

แม้ว่าจะเกษียณอายุไปแล้ว แต่ก็มีความกว้างขวาง

อย่าว่าแต่หูเฟย แม้จะเป็นเจ้านายของหูเฟยมา ก็ไม่กล้าทำอะไรจางเฉียง

ในเมื่อ จางเฉียงไม่ได้สร้างปัญหาใหญ่

ก็แค่ตีสวีเถิงเฟยเอง?

ไม่ใช่แค่จางเฉียง คนเดียวที่ตี ยังมีส้งเคอ หวงเจ๋ เฝิงจื่อหลินและคนอีกมากมาย ที่ได้ลงมือตีสวีเถิงเฟย…

หรือว่าคุณจะจับพวกเขาให้หมดเหรอ?

ล้อเล่นหรือเปล่า!

นี่เป็นเรื่องของเด็กๆตีกัน ถ้าสวีจื่อเม่ยได้โทรหาสามีของตัวเอง เรียกหูเฟยมาจับ ผลของมัน ก็คงจะร้ายแรง

นั่นหมายความว่าในเวลาเดียวกันได้ทำให้ตระกูลส้ง ตระกูลหวง ตระกูลเฝิงตระกูลจาง… …และอีกหลายตระกูลขุ่นเคือง

พูดตรงไปตรงมา ตระกูลสวียังไม่กล้าที่จะรุกราน

อย่าว่าแต่ตระกูลสวี แม้แต่ตระกูลมู่ ก็ไม่กล้าที่จะมารุกรานตระกูลเหล่านี้ในเวลาเดียวกัน

สวีจื่อเม่ยขมวดคิ้ว เมื่อเห็นรปภ.ของสถานตากอากาศ และอยากเรียกพวกเขามาหา

“ที่นี่มีคนตีกัน สถานตากอากาศของพวกคนายไม่สนใจเลยเหรอ?” ขณะที่สวีจื่อเม่ยเดินเข้าไป ก็ตะโกนเสียงดัง

รปภ.คนนั้นก็ฉลาด เขารู้ว่า เรื่องนี้ ตัวเองเข้าไปวุ่นวายไม่ได้

ดังนั้นก่อนที่สวีจื่อเม่ยจะมาถึง รปภ.คนนั้นก็วิ่งหนีไปก่อน วิ่งเข้าไปในห้องน้ำของผู้ชาย โดยอ้างว่าปวดท้อง

สวีจื่อเม่ยโมโหมาก รปภ.เหล่านี้ โดนยาพิษหรือ?

ทำไมเดินไปเรียกใคร คนนั้นก็ปวดท้อง!

สวีจื่อเม่ยก็ไม่ยอมแพ้ เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และโทรหาซุนจิ้นหลายครั้ง หลังจากนั้นไม่นานสวีจื่อเม่ยก็พบว่าซุนจิ้นได้บล็อคตัวเองแล้ว

ทำให้สวีจื่อเม่ยโมโหมาก โกรธจนแทบจะกัดฟันจนหัก

หลายปีมานี้ ตระกูลสวีของตัวเอง ยังไม่เคยโมโหขนาดนี้มาก่อน!

“ซุนจิ้นไอ้สารเลวคนนี้ เขาไปทำบ้าบอที่ไหน? ไม่ใช่ตายแล้วเหรอ!” สวีจื่อเม่ยบ่นด่ากับตัวเอง และกลับไป

หาน้องชายของเธอ

ส้งเคอหวงเจ๋และคนอื่นๆ ตีจนหมดเรี่ยวแรง แล้วจึงหยุด

หลายคนล้มลงบนโซฟา และหันไปทิศทางที่หลี่ฝางอยู่ พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

หลี่ฝางเห็นฉากนี้ ก็พอใจมาก

ในเวลานี้ ชายสุภาพอ่อนโยนวิ่งมาอย่างลุกลี้ลุกลน โดยมีรปภ.สองสามคนอยู่ข้างหลังเขา

“คุณชายสวี คุณชายสวีคุณเป็นไรไหม?” ชายสุภาพอ่อนโยนมองไปที่สวีเถิงเฟย แสร้งทำเป็นเป็นห่วงและถาม

ในเวลานี้สวีเถิงเฟย รู้สึกแย่มาก

ไม่เพียงแต่จะมีรอยรองเท้าอยู่ทั่วร่างกาย แม้แต่บนใบหน้า ยังมีรอยรองเท้าหลายแห่งอีกด้วย

แต่ว่าสวีเถิงเฟยจะถูกตีจนจมูกฟกช้ำและใบหน้าบวม ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของสวีเถิงเฟย หรงหรงที่อยู่ข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม คิดในใจ สมน้ำหน้า ใครให้นายมาแต๊ะอั๋งฉัน!

พูดตามตรง สำหรับทายาทเศรษฐีรุ่นที่สองเช่นนี้หรงหรงเห็นมาเยอะ

ไม่อยากเสียเงินแม่ง(ก็อยากมีดาราไว้ครอบครอง) มันน่าขยะแขยงที่สุด

นักแสดงหญิงที่อยู่บนหน้าจอทีวี ราคาเริ่มต้นก็หนึ่งหมื่นบาท ยิ่งกว่านั้น ตัวเองก็เพิ่งได้รับความนิยมอย่างมากจากละครออนไลน์?

ไม่ทุ่มเงินสักสามหมื่นห้าหมื่นหรือแสน ก็ยังอยากมีความสัมพันธ์กับตัวเอง คิดว่าตัวเองเป็นผู้กำกับหรือ หรือผู้อำนวยการสร้าง?

หลังจากที่หรงหรงทตาเหลือกให้สวีเถิงเฟย จากนั้นสายตาก็จับจ้องไปที่ร่างของหวงเจ๋

บริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ต้ามู่ แม้ว่าจะไม่ใช่บริษัทภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงในวงการบันเทิง แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ก็สร้างละครออนไลน์ยอดนิยมสองเรื่อง… …

“คุณชายหวง เมื่อกี้ท่านเท่ห์มาก”

เอาสะโพกนั่งลงข้างๆหวงเจ๋ หรงหรงก็เริ่มยั่วหวงเจ๋

เธอจงใจดึงอกเสื้อลงมา และจงใจก้มต่ำ หวงเจ๋ที่อยู่วงการมานาน ก็ย่อมจะเข้าใจความหมาย

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หวงเจ๋ไม่สนใจดาราเล็กเหล่านี้ที่มายั่ว และไม่มีอารมณ์ หลังจากพูดเอาตัวรอดไม่กี่คำ ก็เพิกเฉยต่อพวกเธอ

เป็นนานกว่าสวีเถิงเฟยจะลุกขึ้นนั่ง เขาเหลือบมองไปที่ชายสุภาพอ่อนโยน มีแสงเย็นชาแวบเข้ามาในดวงตาของเขา “ตอนที่กูโดนตี พวกแกไปอยู่ไหน?”

“ตอนนี้พวกมันตีเสร็จแล้ว แกวิ่งมาถามว่าเป็นไรไหม? แม่งเอ้ย!” สวีเถิงเฟยโมโหมากและตะโกนใส่ชายสุภาพอ่อนโยนโดยตรง

ชายสุภาพอ่อนโยนยังอารมณ์ดี แม้ว่าจะถูกดุ เขาก็ไม่ได้มีความโกรธแม้แต่น้อย แต่ถามอย่างใจเย็น “คุณชายสวี ต้องการส่งคุณไปห้องพยาบาลหรือไม่?”

“ฉันคิดว่านายควรส่งฉันไปนอนบนเตียงของภรรยานายจะดีกว่า!” ใบหน้าของสวีเถิงเฟยเย็นชา และพูดคำหยาบออกมา