NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 34

บทที่34 หลิวเฉียวเฉียวโดนตบ

“หลี่ฝาง คุณหมายถึงกุญแจรถอะไรเหรอ？” หลี่เสี่ยวเสี่ยวถามขึ้น

“กุญแจรถปอร์เช่ไง ที่เมื่อกี้ฉันไป ก็เพื่อไปเอากุญแจรถกับตู้เฟย” หลี่ฝางขมวดคิ้วแล้วกล่าว

“รถปอร์เช่คันนั้นที่ตู้เฟยขับไปที่โรงเรียนในวันนี้ เป็นของคุณเหรอ？” หลี่เสี่ยวเสี่ยวมองไปที่หลี่ฝางด้วยสีหน้าที่งุนงง

“ไม่ใช่ รถปอร์เช่คันนั้นเป็นของเขา” หลี่ฝางยิ้ม และรู้ว่าหลี่เสี่ยวเสี่ยวเข้าใจผิด

“แต่ว่า ตู้เฟยจะเอารถปอร์เช่ของเขาให้ฉันในไม่ช้านี้แล้ว” หลี่ฝางยิ้ม และกล่าว

“หลี่ฝาง คุณกำลังสับสนอยู่ใช่หรือเปล่า เป็นไปได้อย่างไรที่ตู้เฟยจะเอารถปอร์เช่ของเขาให้คุณ” หลี่เสี่ยวเสี่ยวมองไปที่หลี่ฝางด้วยสายตาที่มองบน และคิดว่าเขาดื่มมากเกินไป

“ไม่เชื่อก็คอยดูแล้วกัน” หลี่ฝางนั้นมีความมั่นใจสูงมาก และในมือของเขาก็ถือหลักฐานที่ตู้เฟยทำผิดอีกด้วย

อันหนึ่งคือเข้าคุก และอีกอันคือให้รถ หลี่ฝางเชื่อว่าตู้เฟยนั้นไม่โง่จนถึงขั้นเลือกเข้าคุกอย่างแน่นอน

หลี่ฝางกำลังครุ่นคิด ว่าตัวเองนั้นจะเดินไปที่พวกเขาอีกครั้งหรือเปล่า เพื่อเดินไปเอากุญแจรถกลับมา？

หลี่ฝางลังเลไปชั่วขณะ แล้วตัดสินใจไปเอา ที่นี่เป็นถิ่นของตัวเอง แล้วตัวเองยังมีอะไรต้องกลัวอีกล่ะ？

และผลสุดท้ายเมื่อตู้เฟยเห็นหลี่ฝางเดินมา ก็รีบเอากุญแจรถปอร์เช่ยัดไปในมือของหลี่หลงอย่างรวดเร็ว

หลี่หลงผงะไปชั่วขณะ： “ตู้เฟย นี่คุณหมายความว่าอย่างไร คุณจะเอารถของคุณให้ฉันเหรอ？”

“พี่หลง ฉันแค่ยืมให้พี่ขับเล่นสองวันเท่านั้น ช่วงสองสามวันนี้ฉันไม่สะดวก เดี๋ยวรอให้ฉันสะดวกแล้ว ฉันค่อยไปเอากับพี่ ได้หรือเปล่า？” ตู้เฟยถามขึ้น

“แน่นอนว่าได้อยู่แล้ว” หลี่หลงตอบตกลงอย่างมีความสุข： “เมื่อก่อนฉันขับไปจีบสาวบ่อย ๆ รถคันนี้เป็นเครื่องมือพิเศษในการจีบสาวเลยนะ เรื่องนัดผู้หญิงออกเดต นัดทีไรใช้ถุงยางหนึ่งกล่องทุกที”

โจวเจ๋มองไปที่หลี่หลงด้วยสายตาที่มองบน： “ถ้าไม่ใช่เพราะว่าคุณขับรถของฉันไปรับสาวๆ ออกเดต ฉันจะขายมันให้ตู้เฟยต่อในราคาที่ถูกเหรอ？”

“คราวก่อนฉันจอดซื้อบุหรี่อยู่ข้างทาง และตอนที่ฉันกลับมากระจกรถก็ถูกคนอื่นพังจนแตกเป็นเสี่ยงๆ แล้ว ฉันถามเขาว่าพังรถของฉันทำไม คนนั้นตอกมาว่ารถปอร์เช่คันนี้แหละ ที่ไปนอนกับภรรยาของเขา เฮ้อ ดีนะที่ฉันโทรแจ้งตำรวจแล้ว มิฉะนั้นฉันต้องโดนทุบตีแน่” โจ๋วเจ๋กล่าว

“ฮ่าฮ่า ใครให้คุณไม่ไปเรียนซ่านโฉ่วกับฉันล่ะ ถ้าคุณซ่านโฉ่วเป็นนะ ใครจะกล้ามาพังรถของคุณ” หลี่หลงตบไปที่หน้าอกของตัวเอง แล้วกล่าว： “อย่างฉันนิ ถ้าสามีของพวกเธอมาหาเรื่องฉันล่ะก็ ฉันจะตีจนพวกเขาเข้าโรงพยาบาลโดยตรงเลย”

“ตัวเองไม่ดูภรรยาของตัวเองให้ดีเอง ยังจะมาโทษฉันอีก？” หลี่หลงตะคอกและยิ้มแล้วกล่าว

“หลี่หลง ทำไมคุณถึงชอบนอนผู้หญิงที่มีสามีแล้ว ผู้หญิงที่มีสามีแล้วมันดีกว่านักเรียกตรงไหน” ส้งเสียงมองไปที่หลี่หลง แล้วส่ายหัว： “นักเรียนน่ะนอกจากจะทำตัวไม่เป็นระเบียบหลังจากนอนแล้ว อย่างอื่นก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว”

“นอนเบื่อแล้วก็ดึงเข้าบัญชีดำโดยตรงเลย ง่ายนิดเดียว” ส้งเสียงกล่าว

“เมื่อก่อนฉันนอนกับเด็กผู้หญิงทุกวัน และนอนจนเบื่อมานานแล้ว ตอนนี้น่ะ ฉันชอบหญิงสาวที่มีสามีแล้ว และเมื่อเวลาที่หญิงสาวที่มีสามีแล้วขึ้นเตียงนะ รู้งานที่สุดแล้ว”

“อย่างเด็กนักเรียนแบบนี้น่ะ คุณโยนพวกเธอขึ้นเตียงแล้ว อย่างกับศพเลย ไม่มีความหมายอะไรเลย” หลี่หลงชี้ไปที่หลิวเฉียวเฉียว และส่ายหัวอย่างไม่มีความสนใจในตัวเธอ

หลิวเฉียวเฉียวขมวดคิ้วอย่างหนัก และรู้สึกโกรธเล็กน้อย

“ดูๆๆ แค่พูดเธอสองสามคำก็โกรธแล้ว ล้อเล่นหน่อยก็ไม่ได้” หลี่หลงยิ่งดูหมิ่นมากขึ้น

“คุณว่าใครเป็นศพ พูดจาอะไรของคุณตอนกลางคืนเนี่ย พูดให้มันมงคลหน่อยไม่ได้หรือไง” หลิวเฉียวเฉียวทนไม่ไหวแล้ว ดังนั้นจึงขมวดคิ้วแล้วกล่าว

“ฉันว่าแกแค่สองสามคำ แกก็ไม่พอใจแล้วเหรอ？”

หลี่หลงมองไปที่หลิวเฉียวเฉียวอย่างเย็นชา และหลิวเฉียวเฉียวเองก็มองหลี่หลงอย่างเย็นชาเช่นกัน และเมื่อพวกเขาสบตาซึ่งกันและกัน หลี่หลงก็หยิบไวน์ขึ้นมา แล้วเทลงไปที่บนศีรษะของหลิวเฉียวเฉียว： “แกลองจ้องฉันอีกครั้งดู！”

“เฉียวเฉียว！” เซี่ยลู่รีบดึงหลิวเฉียวเฉียวทันที เพราะกลัวว่าจะทำให้หลี่หลงขุ่นเคือง

“แม่งเอ้ย ยังจ้องอีก！” หลี่หลงเห็นว่าหลิวเฉียวเฉียวยังคงจ้องมองเขาด้วยความโกรธ จึงลุกขึ้นยืนแล้วตบไปที่ใบหน้าของหลิวเฉียวเฉียว

“ถ้ายังจ้องฉันอีก ฉันก็จะตบแกอีก！” หลี่หลงชี้ไปที่จมูกของหลิวเฉียวเฉียว และกล่าวอย่างเย็นชา

หลังจากที่หลิวเฉียวเฉียวโดนตบ เธอก็ร้องไห้ออกมาทันที

“ฉันเกลียดการร้องไห้ที่สุดเลย กลั้นน้ำตาของแกกลับไปเดี๋ยวนี้ ถ้าแกยังร้องไห้อีกล่ะก็ฉันจะควักลูกตาของแกออกมา！” หลี่หลงตะคอกพูดขึ้นอย่างเสียงดัง

“พี่หลง คุณใจเย็นก่อน เธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับฉัน ไม่รู้อะไร คุณอย่าถือสาอะไรกับเธอเลย” ตู้เฟยเองก็รีบลุกขึ้นยืน แล้วช่วยหลิวเฉียวเฉียวคลี่คลายสถานการณ์

“มา เราดื่มไวน์กัน” ตู้เฟยยกไวน์ขึ้นมา แล้วยื่นไปให้หลี่หลง