NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 373

บทที่373 ความสงสัยของหลินชิงชิง

มองLamborghiniที่ระเบิดอยู่ที่เดิม คนที่อยู่ในห้อง ต่างช็อกสุดขีด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งใบหน้าของหูเสี่ยวน่าวกับหลิวจินหยาง เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ส่วนไอ้รองทรงและคนอื่นๆ ที่ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความสุขบนความทุกข์คนอื่น

หลิวจินหยางตะโกนอย่างสุดกำลังไป ก็ดิ้นรนอย่างสุดกำลังไปด้วย

ต้องพูดว่า แรงของหลิวจินหยางนี้ เยอะมากจริงๆ สามคนกดเขาไว้ ก็เกือบทำให้เขาพลิกตัวขึ้นมาได้

“กดไว้แน่นๆให้ผม！”ไอ้รองทรงพูดอย่างเย็นชา

จากนั้น ทั้งสามก็เพิ่มแรงไป สองคนจับแขน อีกคนนั่งบนขาของหลิวจินหยาง

ส้าวส้วยแสยะยิ้ม มองไอ้รองทรง：“ทำไม ยังไม่ลงมืออีกเหรอ？หรือจะให้ผมใช้หูของคุณ สาธิตให้คุณดูสักครั้ง？”

ไอ้รองทรงส่ายหน้าแรงๆ：“พี่ใหญ่ เมื่อก่อนผมเคยฆ่าหมู ตัดหูสำหรับผมแล้ว เป็นเรื่องปกติ ไม่ต้องสอน หึหึ”

ที่หัวของไอ้รองทรง ตอนนี้โล้นเรียบ

เมื่อกี๊ไอ้รองทรงลูบดู เกือบจะตกใจแทบตาย

นี่มันเป็นการใช้มีดอย่างไรกัน แค่ทำลายผม แต่กลับไม่ได้สร้างความรุนแรงอะไรสักนิดต่อตัวเอง

ไอ้รองทรงรู้ว่า ส้าวส้วยตรงหน้านี้ จะต้องเป็นคนที่ใช้มีดได้ชำนาญแน่นอน

และยังเป็นคนโหดเหี้ยมในยุทธภพคนหนึ่ง

เผชิญหน้ากับคนโหดเหี้ยมเช่นนี้ ไอ้รองทรง ได้แต่ทำตามที่เขาพูดอย่างเชื่อฟัง。

ถ้าคนโหดโกรธขึ้นมา งั้นผลลัพธ์ ……

ไอ้รองทรงไม่อยากจะคิดต่อป……

“ภรรยา ภรรยา”หลิวจินหยางตะโกนไปที่หูเสี่ยวน่าว：“ช่วยผมด้วย ภรรยา”

หลิวจินหยางในตอนนี้ น่าสงสารมาก

หูเสี่ยวน่าวปวดใจทันที เธอพูดกับไอ้รองทรง：“พี่เลี่ยง พี่อย่าทำอะไรมั่วๆสิ ถ้าพี่กล้าทำอะไรมั่วๆ ฉันจะ ……”

“ฉันจะโทรหาพี่ชายฉัน”หูเสี่ยวน่าวใช้ท่าไม้ตายของตัวเองออกมา

“เสี่ยวน่าว หมายความว่าไง หลายปีมานี้ ผมตามล้างตามเช็ดให้คุณตั้งมากมาย ตอนนี้คุณกลับจะให้พี่ชายคุณมาจัดการผมเหรอ？เหอะเหอะ ได้ โทรหาเขาสิ ผมจะได้บอกเขาด้วย หลายปีมานี้น้องสาวของเขา ทำเรื่องร้ายแรงอำมหิตตั้งมากมาย”

“หูเสี่ยวน่าว พวกเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ถ้าผมถูกพี่ชายคุณจับ คุณก็ต้องตามเข้าไปด้วย”ไอ้รองทรงหัวเราะอย่างเย็นชา พูดอย่างดูถูก

หูเสี่ยวน่าว จู่ๆก็ตกใจไม่กล้าพูดอีก

เดิมที ไอ้รองทรงทำงานที่โรงฆ่าสัตว์ เป็นคนขายเนื้อธรรมดาๆ

แค่โอกาสบังเอิญครั้งหนึ่ง ไอ้รองทรงรู้จักหูเสี่ยวน่าว แล้วก็มีอะไรกัน

จากนั้น ไอ้รองทรงก็พึ่งพาหูเสี่ยวน่าว จึงรู้จักคอนเนคชั่นมากมาย

ในคุก ต่างมีการค้าขายพวกเนื้อ และเนื้อในตลาด สูงถึงห้าร้อยกรัมละเจ็ดแปดหยวน แต่ไอ้รองทรง กลับเสนอให้พวกเขาห้าร้อยกรัมสามถึงสี่หยวน

หนึ่งในนั้น ในทุกห้าร้อยกรัม ไอ้รองทรงก็ยังหาเงินได้ไม่น้อย

หูเสี่ยวน่าวใช้สถานะของพี่ชายเธอ ไปแอบอ้างต้มตุ๋นข้างนอกกับไอ้รองทรง ก็ทำเงินได้ไม่น้อย

ไอ้รองทรงใช้สมอง หูเสี่ยวน่าวใช้อิทธิพล ร่วมมือกันไปโดยปริยาย

จนกระทั่งว่า หลายปีนี้ ไอ้รองทรงทำเรื่องยา ส่วนหูเสี่ยวน่าว ก็ช่วยเรื่องขนส่ง

เรื่องอื่นๆต่างเป็นเรื่องเล็ก แต่เรื่องนี้ถ้าเผยออกมา งั้นหูเสี่ยวน่าว ก็เกรงว่าจะเกิดปัญหาใหญ่โต

ถึงพี่ชายเธอหูเฟยก็ช่วยเธอไม่ได้

เขาสองคนลงเรือลำเดียวกันแล้ว หูเสี่ยวน่าวจะไปกล้าฟ้องไอ้รองทรงได้ไง？

มองหูเสี่ยวน่าว ไอ้รองทรงก็หัวเราะเหอะๆ：“ทำไม หรือว่าลืมเบอร์โทรพี่ชายคุณแล้ว？ให้ผมส่งให้คุณไหมล่ะ？”

“เมื่อก่อนตอนที่พวกเราคบกัน พวกเราทิ้งช่องทางติดต่อไว้”

ได้ยินคำนี้ สีหน้าหลิวจินหยางที่นอนอยู่ที่พื้นก็หม่นลง：“พวกคุณ……แม่เอ๊ย หูเสี่ยวน่าว คุณไม่ได้บอกเหรอพี่เลี่ยงเป็นพี่บุญธรรมคุณน่ะ？”

“นั่นเป็นเรื่องเมื่อหลายปีแล้ว คุณยังจะพูดถึงอีกเหรอ”หูเสี่ยวน่าวกลอกตาใส่ไอ้รองทรงอย่างเย็นชา โกรธจนกระทืบเท้า

ไอ้รองทรงยิ้มอย่างร้ายกาจ พอเขามีเงิน ก็ไม่สนหูเสี่ยวน่าวอีก จากนั้นทั้งสองก็เลิกกันด้วยดี หาเงินร่วมกันและแบ่งกัน

แต่บางครั้ง ไอ้รองทรงเหงา ก็จะระบายใส่หูเสี่ยวน่าว

ก็เหมือนกับเมื่อหลายวันก่อนที่แบ่งเงิน ทั้งสองก็ทำไปรอบหนึ่ง

“เมื่อก่อนคุณสองคนเป็นคู่รักกันนี่เอง ถึงว่าวันนั้นคุณสองคนอยู่ในห้อง ไม่ออกมาตั้งนาน ……ห่าเอ๊ย คุณสองคน ……”หลิวจินหยางเข้าใจทันที จากนั้นสีหน้าก็ดูดุร้ายขึ้นมา

“ใช่ พวกเราสองคนทำกัน”

ไอ้รองทรงตบหน้าหลิวจินหยาง พูดว่า：“คุณคิดว่าเธอรักคุณจริงเหรอ”