NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 395

บทที่395คุณชายหลี่ที่เรียบง่าย

“ห่า นี่หมายความว่าไง？”

“ในเมื่อไม่สนใจพี่เลี่ยงผม ทำไมไม่รีบพูดล่ะ？หมายความว่าไง แล้วยังทิ้งสามร้อยหยวนให้พวกเรา เหอะเหอะ นี่เธอดูถูกใครเนี่ย？”

ถึงแม้สีหน้าจางเลี่ยงเลี่ยงดูแย่ แต่ไม่พูดอะไร แต่ผู้ชายที่เขาพามาด้วยไม่พอใจนัก ยืนขึ้นมาดังฟุ่บ ตบโต๊ะแรงๆ ถามไปที่พวกเหมิงเหมิง

สีหน้าของเหมิงเหมิง ก็ดูแย่มาก

ลู่หลุ่ยทำแบบนี้ ทำให้ทุกคนอับอายจริงๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมิงเหมิง

อาหารวันนี้ เป็นเหมิงเหมิงที่วางแผนคนเดียว ที่จริง ก่อนลู่หลุ่ยมาเคเอฟซี เดิมทีไม่รู้ว่ามีผู้ชายอยู่ และก็ไม่รู้ด้วยว่าเหมิงเหมิงกำลังจับคู่ให้เธอ

ไม่อย่างนั้น ก็คงเกิดเรื่องน่าอึดอัดเช่นนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระทำที่ลู่หลุ่ยทิ้งไว้ให้สามร้อยหยวนนี้ หักหน้ามาก

เหมิงเหมิงหัวเราะอย่างอึดอัด：“ขอโทษนะ พี่เฉิน หลุ่ยหลุ่ยเพิ่งอกหัก น่าจะยังไม่หายเศร้าจากอกหัก ไม่งั้น รออีกสองสามวันหลุ่ยหลุ่ยอารมณ์ดี พวกเราค่อยนัดกัน”

“ครับ”จางเลี่ยงเลี่ยงพยักหน้าอย่างสุภาพบุรุษ

ถึงแม้ในใจจางเลี่ยงเลี่ยงจะโมโห แต่ก็สนใจลู่หลุ่ย แล้วก็ใจเต้นแล้ว

“ผมยอมรอ ยังไงก็ยังอีกหลายปีถึงเรียนจบ？”จางเลี่ยงเลี่ยงยิ้ม ดูอดทนอย่างมาก

ได้ยินคำนี้ ใบหน้าที่กระอักกระอ่วนของเหมิงเหมิง ก็ดูสบายใจขึ้น

แต่ ผู้ชายที่ชื่อพี่เฉิน ดูเหมือนจะไม่ยอมรับนัก

“แม่เอ๊ย ของเสียที่คนอื่นเล่นไปแล้ว ดีตรงไหน”

“พี่เลี่ยง คุณก็ไม่ใช่ไม่มีคนจีบ เล่นบาสก็เก่ง แล้วยังเข้าไปในสโมสรนักศึกษา จะกลัวหาแฟนสวยๆไม่ได้ทำไม？ให้ยัยแพศยานั่นไสหัวไปไกลๆเถอะ แล้วยังทิ้งให้สามร้อย เธอเลี้ยง คิดว่ารวยนักเหรอไง？”

“หลายวันก่อนเริ่มเป็นพิธีกรได้ยินว่าทำเงินได้หลายล้าน ใช่เธอไหม？ห่า พวกคนรวยฟุ่มเฟือยนั่นรูดเงินให้เยอะขนาด ผู้หญิงคนนี้คงถวายตัวให้คนพวกนั้นแล้วด้วยซ้ำมั้ง？”

“หลิวเฉิน คุณหุบปาก……คำพูดคุณ เกินไปแล้ว”จางเลี่ยงเลี่ยงสั่งสอนเพื่อนตัวเอง

สีหน้าพวกเหมิงเหมิง ก็ดูอึดอัดทันที

“พี่เลี่ยง ผมไม่ได้พูดอะไรผิด ถ้าไม่ได้ถูกพวกเขาเคลมโดยใช้เส้นสาย เขาจะให้เธอเป็นล้านเหรอ？”

หลิวเฉินหัวเราะเหอะเหอะ พูดด้วยเสียงเย็นชา：“ผมว่าพวกคุณ เห็นพี่เลี่ยงผมซื่อๆ เลยอยากให้พี่เลี่ยงรับของเหลือเดนต่อจากคนอื่นสินะ”

“หลิวเฉิน ปากคุณไปกินขี้มาเหรอ ทำไมพูดจาได้น่าเกลียดขนาดนี้！”เหมิงเหมิงได้ยินคำนี้ สีหน้าหม่นลงทันที

“ผมพูดจาน่าเกลียด？ผมแค่พูดความจริงเฉยๆ”

“ใช่สิ เหมิงเหมิง ผมได้ยินว่าคุณถูกหลิวจินหยางทิ้ง？ฮ่าฮ่า”หลิวเฉินหัวเราะอย่างสะใจขึ้นมา

คำนี้ เรียกได้ว่าสะกิดลึกลงไปในใจของเหมิงเหมิง เหมิงเหมิงยกนมขึ้นมา สาดไปที่หน้าหลิวเฉิน

เวลานี้ สายตาทุกคนในเคเอฟซี สนใจไปที่หลิวเฉิน

สีหน้าของหลิวเฉิน ดูโหดขึ้นมาทันที เขาใช้มือเช็ดหน้า กำหมัดไว้：“แม่เอ๊ย ไอ้ระยำ กล้าสาดผมเหรอ！”

พูดจบ หลิวเฉินยกแขนขึ้นมา ปล่อยหมัดไปที่หน้าเหมิงเหมิงจะต่อยไป

เหมิงเหมิงก็ตกใจหน้าเสีย รีบหลับตา

ตอนนี้เอง แขนของหลิวเฉินถูกคนคว้าไว้กลางอากาศ

“คุณเป็นใคร？เป็นฮีโร่มาช่วยคนสวยเหรอ？”

หลิวเฉินหันหน้าไป หัวเราะเหอะเหอะ มองหลี่ฝางอย่างติดตลก

หลี่ฝางไม่อยากสนใจมากนัก หลังจากลู่หลุ่ยไป หลี่ฝางก็เตรียมจะออกไป

ใครจะไปรู้ว่าหลิวเฉินนี้ ยิ่งพูดเกินไปมากขึ้น ตอนนี้ก็เริ่มลงมือด้วย

หลี่ฝางก็ต้องยืนออกมา

“พี่ชาย ปล่อยได้ไหม？”หลี่ฝางขมวดคิ้ว มองที่หลิวเฉิน

“ปล่อยไม่ปล่อยแล้วเกี่ยวห่าอะไรกับแม่คุณ ไสหัวไป ได้ยินไหม？ไม่อย่างนั้นผมจะต่อยคุณไปด้วย！”

หลิวเฉินพูดจบ หลี่ฝางก็ปล่อยหมัดไปที่หน้าหลิวเฉิน

จางเลี่ยงเลี่ยงมองเห็นน้องชายตัวเองถูกกระทำ ก็ทนนั่งเฉยๆไม่ได้ ก่อนที่จางเลี่ยงเลี่ยงจะปรากฏตัว ส้าวส้วยกลับจับหน้าของจางเลี่ยงเลี่ยงไปกดทับกับแฮมเบอร์เกอร์

แฮมเบอร์เกอร์ถูกบดขยี้ ที่หน้าส้าวส้วย ก็ปรากฏความเจ็บปวด

หลี่ฝางกดหลิวเฉินไว้ที่พื้น ที่มุมปากด่าก็ตะโกนด่าแม่เอ๊ย พร้อมกับกำหมัดแรงๆ

“พอแล้ว ไม่ต้องทำแล้ว”เวลานี้เหมิงเหมิงก็วิ่งเข้ามา ดึงหลี่ฝาง

หลี่ฝางจึงโบกมือ