NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 430

บทที่ 430 การแย่งชิงตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉิน

เธอยังมาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวางหงเหมยก็โมโหจนใจสั่น นายท่านฉินได้มอบให้ตำแหน่งหัวหน้าตระกูลฉินให้ฉินวี่เฟย เธอบอกว่าไม่รู้เรื่องจริงๆ เป็นไปได้หรือ?

“เธอยังมาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง!”

ฉินวี่เฟยมองหวางหงเหมยด้วยความโกรธ “ฉันยังไม่จบการศึกษาจากวิทยาลัยด้วยซ้ำ จะเป็นเจ้าบ้านตระกูลฉินได้ยังไง อาสะใภ้สาม เรื่องสำคัญขนาดนี้ พวกคุณอย่าล้อเล่นกันได้ไหม?”

“เจ้าบ้านตระกูลฉิน ผู้สืบทอดควรจะเป็นพ่อของฉัน”

ฉินชิงจือก้าวไปข้างหน้า และมองฉินวี่เฟย เขามองออกว่า ฉินวี่เฟยดูเหมือนจะไม่ได้เสแสร้ง เธออาจไม่รู้จริงๆ

“วี่เฟย ก่อนที่นายท่านฉินกำลังจะตาย ได้มอบตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉินให้เธอ เรื่องนี้พวกเราทุกคนคิดว่ามันแปลกๆดังนั้นจึงมาหาเธอเพื่อถามให้ชัดเจน ทำไมนายท่านฉินถึงต้องมอบตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉินให้เธอ?” ฉินชิงจือมองฉินวี่เฟยอย่างสงสัย

ฉินวี่เฟยไม่ใช่คนโง่ เธอค่อยๆจับใจความได้ นายท่านฉินได้มอบตำแหน่งหัวหน้าตระกูลฉินให้ตัวเองดูแล

และกลุ่มคนรอบข้างเหล่านี้ กำลังตั้งคำถามกับเธอ โดยคิดว่าเธอไม่มีความสามารถในการดูแลตระกูลฉินทั้งหมด

“ในเมื่คุณปู่ได้มอบตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉินให้ฉัน คุณปู่ก็ต้องมีเหตุผลของท่าน”

ขณะที่ฉินวี่เฟยพูด ทันใดนั้นใบหน้าของเธอก็เย็นชา “ตอนนี้ ฉันคงจะเป็นเจ้าบ้านตระกูลฉินแล้วใช่ไหม?”

ฉินชิงจือและคนอื่นๆ พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ

“ศพของคุณปู่ยังอุ่นอยู่ พวกคุณพากันมาที่โรงพยาบาลทำไม? เพื่อดูอาการบาดเจ็บของพี่ชายฉัน หรือมาซักถามฉัน?”

ฉินวี่เฟยพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชา “ตอนนี้ฉันขอสั่งให้ทุกคน กลับไปที่บ้านตระกูลฉิน เพื่อไปเฝ้าห้องโถงเซ่นไหว้!”

“เธอนี่นางเด็กอมมือ ถือว่าตัวเองเป็นเจ้าบ้านตระกูลฉินแล้วเหรอ ฉันขอบอกเธอ พวกเราทุกคนเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของเธอ เธอพูดกับพวกเรา ต้องสุภาพหน่อย” ภรรยาของฉินชิงจือเป็นอาสะใภ้สามของฉินวี่เฟยชื่อหวางหยินเฟิ่งก็พูดขึ้นมา

แม้ว่าฉินชิงจือจะอ่อนแอและไร้ความสามารถ แต่หวางหยินเฟิ่งไม่ใช่คนที่จะล่วงเกินได้ง่ายๆ

หวางหงเหมยก็พูดเสริม “ให้พวกเราไปเฝ้าห้องโถงเซ่นไหว้ แล้วเธอล่ะ? นางเด็กอมมือ อย่าคิดว่าพวกเราไม่รู้ นายท่านฉินถูกแฟนของเธอบีบบังคับให้ตาย”

ฉินวี่เฟยจ้องไปที่หวางหงเหมย “คุณอย่าพูดไร้สาระ”

“พูดไร้สาระเหรอ? ฮ่าฮ่า ก่อนตาย นายท่านฉินถูกแทงที่ท้อง4 ครั้ง นายท่านฉินไม่ได้จมน้ำตาย แต่ถูกใครบางคนฆ่าตาย ……ก่อนที่เขาจะตาย เขาจะต้องถูกคุกคามจากคนบางคน”

“ก่อนที่นายท่านฉินจะเสียชีวิต เขาเคยติดต่อกับคนไม่กี่คน คนหนึ่งคือเธอ อีกคน เป็นแฟนของเธอ และพ่อของเขา”

“เธอกล้าพูดหรือไม่ว่าเธอไม่ได้ร่วมมือกับแฟนของเธอ บีบบังคับให้นายท่านฉินต้องตาย เพื่อต้องการแย่งชิงตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉิน?”

ฉินวี่เฟยถามกลับด้วยใบหน้าเย็นชา “ใครเป็นคนบอกพวกคุณ?”

“เรื่องนี้เธอไม่ต้องสนใจ ยังไง พวกเรามีแหล่งข่าวที่มาของพวกเรา”

จากกระเป๋าหวางหงเหมย หยิบรูปถ่ายจำนวนหนึ่งออกมา “นี่คือหลักฐาน”

“ตอนที่นายท่านฉินออกมาจากร้านกาแฟ ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส”

ฉินวี่เฟยพลิกดูรูปถ่ายสองสามรูป ใบหน้าของเธอประหลาดใจเล็กน้อย มีคนแอบถ่าย?

นี่ไม่ใช่การแอบถ่ายโดยผู้คนที่สัญจรไปมาอย่างแน่นอน!

ตั้งแต่ตอนที่หลี่ต๋าคางและลุงเฉียนเข้าไปในร้านกาแฟ จนถึงตอนที่นายท่านฉินได้รับบาดเจ็บและจากไป ถูกถ่ายภาพอย่างชัดเจน

“ฉินวี่เฟย ให้คำอธิบายกับพวกเราด้วย”

ทันทีที่หวางหงเหมยพูดจบ ฉินเสี่ยวหู่ก็มาถึง และเขาก็พาทนายความส่วนตัวของนายท่านฉินมาด้วย

หูของฉินเสี่ยวหู่ ถูกพันด้วยผ้ากอซ เมื่อเห็นฉากนี้ หวางหงเหมยก็ถามอย่างกังวลใจทันที “เสี่ยวหู่ หูของเธอเป็นอะไร?”

“หูของฉันไม่เป็นไร ฉันถูกกัด” ฉินเสี่ยวหู่ไม่กล้าที่จะบอกความจริง เขาจึงโกหก

ฉินเสี่ยวหู่เดินเข้ามา และมองไปที่ฉินวี่เฟยอย่างเหยียดหยาม “พี่ เยี่ยมมาก ได้ยินมาว่ากลายเป็นเจ้าบ้านตระกูลฉินแล้ว”

ฉินวี่เฟยขมวดคิ้ว เธอไม่ชอบหน้าฉินเสี่ยวหู่

ฉินเสี่ยหู่คนนี้นอกจากเป็นคนที่โหดเหี้ยมมาก ยังเป็นคนที่โรคจิต

“หึหึ ทำไมคุณปู่ถึงมอบตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉินให้เธอ? ตรงจุดนี้ ต้องมีลับลมคมในแน่นอน”

“ฉันได้ยินมาว่า คุณปู่ถูกแฟนของเธอบีบบังคับจนตาย”

“ฉินวี่เฟย ไม่ใช่ว่าเธอยุยงให้แฟน ฆ่าคุณปู่ แล้วบังคับให้คุณปู่ มอบตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉินให้เธอเหรอ?”

ขณะที่พูด ใบหน้าของฉินเสี่ยวหู่เย็นชา

“ฉินเสี่ยหู่ นายอย่าใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น” ฉินวี่เฟยพูดอย่างเย็นชา “นายต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่พูดออกไป”

“หึหึ รับผิดชอบเหรอ? พี่ เธอต้องการให้ฉันรับผิดชอบเธอเหรอ? ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ ทำไมฉันต้องรับผิดชอบเธอด้วย”

ฉินเสี่ยวหู่ยิ้มอย่างน่าเกลียด

ขณะนี้ ฉินเพ่ยเดินออกจากห้องคนป่วย เห็นลูกสาวของตัวเองถูกรังแก เขาเดินไปดู มองฉินเสี่ยวหู่ “เสี่ยวหู่ ให้เกียรติกันหน่อย แม้ว่าวี่เฟยจะไม่ใช่เจ้าบ้านตระกูลฉิน แต่เธอก็เป็นพี่สาว(ลูกพี่ลูกน้อง)ของเธอ”

“ตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉิน เธอคู่ควรเหรอ!”

ฉินเสี่ยวหู่พูดอย่างเย็นชา “ฉันนี่แหละเป็นเจ้าบ้านตระกูลฉินที่แท้จริง”

“วี่เฟยเป็นเจ้าบ้านตระกูล นายท่านฉินเป็นคนพูดเอง เธอต้องการฝ่าฝืนเหรอ?” ฉินเพ่ยมองฉินเสี่ยวหู่อย่างดูถูกเหยียดหยาม “แม้ว่าวี่เฟยจะไม่คู่ควร คนนักเลงอย่างเธอก็ไม่มีสิทธิ์”