บทที่432 องค์กรลึกลับของหลี่ต๋าคาง หน่วยมืด
“หลักฐานพวกนี้ อย่างน้อยถันอีหมิงก็ต้องรวบรวมกว่าหนึ่งปี ทำไมผู้ชายคนนี้ต้องมาพุ่งเป้าที่ผม?”
“ผมไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเขาเลย!”
“หรือว่า เมื่อก่อนในบรรดาคนที่ผมเคยทำร้าย จะมีญาติหรือเพื่อนๆของเขา?”คิดจะหัวแทบระเบิด ฉินเสี่ยวหู่ก็คิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น
“ฉินเสี่ยวหู่ คุณก็ดูถูกตัวเองเกินไป”มู่หรงฉางเฟิงส่ายหน้า
“คุณชายมู่หรง คุณหมายความว่าไง?”ฉินเสี่ยวหู่ฟังออกว่า ในน้ำเสียงของมู่หรงฉางเฟิง มีความหมายดูถูกเขาอยู่
“คุณรู้ไหมว่าถันอีหมิงคือคนแบบไหน?”
“ถ้าคุณไปขัดใจเขาจริงๆ คุณคิดว่าคุณจะมีชีวิตอยู่จนตอนนี้เหรอ?”มู่หรงฉางเฟิงทำเสียงฮึดฮัด
“เขาไม่ใช่แค่ทนายความเหรอ?”น้ำเสียงของฉินเสี่ยวหู่ดูถูกมากๆ
มู่หรงฉางเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา“แค่ทนายความ?ทนายความที่ชนะติดกัน 72 คดี ทั้งประเทศน่าจะมีแค่เขาคนเดียวแหละ ในทนายความทั้งสิบอันดับ เขาอยู่ที่หนึ่ง จะจ้างเขาสู้คดีให้ ยากยิ่งกว่าปีนขึ้นฟ้า”
“ค่าออกโรงของเขา อย่างน้อยก็ไม่ต่ำกว่าหลักสิบล้าน ไปจนร้อยล้าน”
ได้ยินตัวเลขนี้ ฉินเสี่ยวหู่ก็กลืนน้ำลายอย่างตะลึง“มากขนาดนี้เชียว คนธรรมดาใครจะจ้างไหว?”
“ซึ่งนี่คนทั่วไปก็จ้างไม่ไหว แต่พวกดารา ไฮโซ ตอนที่แบ่งทรัพย์สินกัน อย่างน้อยก็พันล้าน ไปจนกระทั่งหมื่นล้าน……ในเวลาแบบนี้ ทุกคนล้วนแต่อยากจ้างถันอีหมิง น่าเสียดาย ถันอีหมิงคนนี้ ขี้โมโหมาก ถึงมีเงิน ถ้าคุณไม่ให้เกียรตินิดเดียว ก็ไม่พอที่จะจ้างเขาได้เลย”
“เขาเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เล่นไปมา ถ้าเขาอยากบีบคุณตาย ก็ง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก”
“มองไม่ออกเหรอ?เขาจงใจจะปล่อยคุณไป ไม่อย่างนั้น คุณคิดว่าคุณจะหนีได้เหรอ?”
“ถ้าไม่ใช่ว่าเขาเตือนคุณก่อนล่วงหน้า ตำรวจก็จับคุณไปแล้ว จะปล่อยให้คุณหนีไปจากประตูหลังได้เหรอ?”
ฉินเสี่ยวหู่ฟังจบ ก็ดูไม่ค่อยเชื่อ“พูดแบบนี้ ผมควรต้องขอบคุณเขาไหม?”
“แม่เอ๊ย ถ้าไม่ใช่เขา ผมต้องหนีแบบนี้ไหม?”
“ไม่ว่าเขาเป็นใคร เจ๋งแค่ไหน ตั้งแต่หนึ่งปีก่อนเขาก็เริ่มรวบรวมหลักฐานความผิดของผมแล้ว แล้วยังเอาหลักฐานทำผิดมอบให้ ตำรวจ จุดนี้ ผมไม่มีทางปล่อยเขาแน่”
ฉินเสี่ยวหู่กัดฟันพูด“เขาไม่ใช่แค่ขัดขวางการเป็นประธานกรรมการบริษัทฉินซื่อ กรุ๊ปของผม แต่ยังทำให้ผมที่มีบ้านก็กลับบ้านไม่ได้ด้วย……”
“คนที่ทำร้ายคุณ ไม่ใช่เขา”
มู่หรงฉางเฟิงหัวเราะเหอะเหอะ พูดว่า“แต่เป็นหลอซ่า”
“หลอซ่า?”
ฉินเสี่ยวหู่ตะลึงเล็กน้อย“หลอซ่าคือใคร?”
“ยักษ์หลอซ่า แม้แต่เขาคุณก็ไม่รู้จัก?”มู่หรงเหลือบมองฉินเสี่ยวหู่แวบหนึ่ง
สีหน้าของฉินเสี่ยวหู่ ทันใดนั้นก็ตะลึง“ยักษ์หลอซ่า……เขาไม่ได้ตายแล้วเหรอ?”
ฉินเสี่ยวหู่กลืนน้ำลาย“คุณชายมู่หรง ความหมายของคุณคือ ……”
“คนที่ทำผมจริงๆ คือยักษ์หลอซ่า?”ทันใดนั้นหัวใจของฉินเสี่ยวหู่ก็เต้นอย่างแรง เวลานี้ เขาตกใจมาก
ถึงจะบอกว่ายักษ์หลอซ่าหายไปสามปีแล้ว
แต่ยักษ์หลอซ่าเมื่อสามปีก่อน ใครไม่กลัวบ้าง?
ตอนนั้นยักษ์หลอซ่าให้เงาคนระหว่างทางก็คือยมราช เห็นยักษ์หลอซ่าก็เหมือนกับเห็นยมราช
ถึงแม้จะมีคนที่ถูกยักษ์หลอซ่าจับตาดู ไม่มีใครสักคนที่มีชีวิตรอด
“ถูก เป็นยักษ์หลอซ่า”มู่หรงฉางเฟิงพยักหน้าพูด
ทันใดนั้น ร่างของฉินเสี่ยวหู่ก็สั่น มองมู่หรงฉางเฟิงด้วยความหวาดกลัว“คุณชายมู่หรง คุณอย่ามาทำผมกลัว ผมกับยักษ์หลอซ่าไม่มีความแค้นต่อกัน ทำไมเขาต้องมาทำผมด้วย!”
“คุณไม่มีความแค้นกับเขา แต่ปู่คุณมีแค้นกับเขานี่”
“รู้ไหมว่าใครฆ่าปู่คุณตาย?ก็คือคนของยักษ์หลอซ่า ทำร้ายปู่คุณจนตาย”
“ทั้งเมืองเอก คนที่เคยเห็นยักษ์หลอซ่ามีไม่เยอะ ปู่คุณคือหนึ่งในนั้น”
“ตอนนั้น ปู่คุณวาดภาพเหมือนใบหนึ่งให้พวกเราตระกูลมู่หรง ภาพเหมือนนี้ ก็คือใบหน้าที่แท้จริงของยักษ์หลอซ่า พวกเราพึ่งภาพเหมือนนั้น จึงรู้ตัวตนที่แท้จริงของยักษ์หลอซ่า”
มู่หรงฉางเฟิงพูดว่า“ดังนั้น ยักษ์หลอซ่ากลับมาครั้งนี้ จะแก้แค้นเป็นอย่างแรก ก็คือพวกคุณตระกูลฉิน”
ใบหน้าของฉินเสี่ยวหู่ ปรากฏเหงื่อออกมา“งั้นหมายความว่า ไม่ใช่ว่าผมโดนเอาตายแน่เหรอ?”
“เขาเป็นถึงยักษ์หลอซ่า ตอนนั้นคนที่ถูกเขาเพ่งเล็ง มีคนรอดที่ไหน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง