NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 499

บทที่499 คนที่แม้แต่หลี่ฝางก็แตะต้องไม่ได้

“ส้าวส้วย คุณพูดอะไรน่ะ？”หลี่ฝางฟังไม่ชัด จึงถามไป

ส้าวส้วยหัวเราะแห้งๆ ทำตัวลึกลับ：“เดี๋ยวคุณก็รู้”

โก่เอ๋อเพิ่งขึ้นรถของหลี่ฝาง ผู้จัดการห้องโถงของโรงแรม ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรออกไป

“คุณชาย คุณหนูถูกผู้ชายคนหนึ่งจับตัวไป”

โทรศัพท์นี้โทรหาซือถูเฟย ซือถูเฟยที่อยู่ปลายสายก็พยักหน้าพูด：“โอเค ผมรู้แล้ว”

“ออกรถ”

ซือถูเฟยยืนขึ้นมา พูดออกคำสั่ง

ไม่ถึงห้านาที รถของหลี่ฝาง ก็ถูกรถคันหนึ่งขวางไว้

เป็นรถออฟโรดสีเขียวคันหนึ่ง ผู้ชายร่างกายกำยำคนหนึ่ง สวมชุดลายพราง พิงอยู่ที่รถ สวมแว่นกันแดด ที่ปากคาบบุหรี่ ทำตัวเท่ๆอยู่ตรงนั้น

ส้าวส้วยส่ายหน้า แล้วหยุดรถลง

หลี่ฝางหันหน้าไปมองส้าวส้วยแล้วพูด：“ทำไมไม่ขับไปล่ะ？”

“ถูกขวางทางครับ”ส้าวส้วยถอนหายใจ ดับรถ แล้วลงจากรถ

หลี่ฝางก็รีบปลดเข็มขัดออก แล้วลงตามไป

ชายสวมแว่นกันแดดคนนี้แค่มองก็รู้ว่าไม่ได้มาดี ส้าวส้วยลงจากรถ เขาก็พุ่งเข้ามา ไม่พูดอะไรก็เริ่มจัดการ

ผู้ชายที่มีแว่นกันแดดมีความคล่องแคล่ว แต่ก็ดูแข็งกร้าวเกินไป

หลี่ฝางมองการกระทำของชายสวมแว่นกันแดด หมัดที่ตีนั้นเหมือนกับครูฝึกของตัวเอง น่าจะต่อยด้วยมวยทหาร

“คุณคือใคร？ไม่พูดอะไรก็ลงมือเลยเหรอ？”

หลี่ฝางถามผู้ชายสวมแว่นกันแดด

ชายสวมแว่นกันแดดได้ยินคำนี้ ก็หันหน้าไป ปล่อยส้าวส้วย แล้วมาทางหลี่ฝาง

“ห่า เป็นใบ้เหรอ？พูดไม่ได้？”

ยังไงก็มีส้าวส้วยอยู่ หลี่ฝางก็ไม่กลัวเท่าไหร่

กังฟูของผู้ชายสวมแว่นกันแดดนี้ คาดว่าส้าวส้วยครั้งเดียวก็ย่าจะล้มเขาได้เป็นสิบครั้ง

“ส้าวส้วย！”

เมื่อเห็นชายสวมแว่นกันแดดเข้ามาใกล้ หลี่ฝางก็ขี้ขลาดหน่อยๆแล้ว

ตรงหน้าส้าวส้วย ผู้ชายสวมแว่นกันแดดนี้ก็น่าจะเป็นคนที่จัดการได้ง่ายๆ

แต่พอตัวเองอยู่ในเงื้อมมือของผู้ชายสวมแว่นกันแดด ก็เป็นคนที่จัดการได้ง่ายๆเช่นกัน

ตอนที่ชายสวมแว่นอยู่ห่างตัวเองแค่สามก้าว หลี่ฝางก็ตื่นตระหนกหน่อยๆ

ในใจของหลี่ฝาง คิดจะหนี

แต่ลู่หลุ่ยกับโก่เอ๋อดูอยู่ในรถ ถ้าตัวเองหนีไป ก็เสียหน้าสิ

เพื่อภาพลักษณ์ที่ดูดีของตัวเอง หลี่ฝางได้แต่ทำตัวแข็งแกร่ง รอให้ส้าวส้วยลงมือช่วยตัวเอง

แต่ส้าวส้วยกลับไม่แยแส ทำให้หลี่ฝางร้อนใจสุดๆ

ชายสวมแว่นกันแดดปล่อยหมัดเข้ามา หลี่ฝางก็รีบถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ดีที่หลี่ฝางเคยเรียนมวยทหารกับครูฝึกอยู่สองสามวัน ถึงแม้จะต่อยได้ไม่เก่งนัก แต่ก็รู้วิธีป้องกัน

ชายสวมแว่นกันแดดที่มีกล้ามเนื้อไปทั้งตัว ถ้าถูกต่อยไป หลี่ฝางคิดว่าตัวเองต้องหมดสติแย่แน่

หลี่ฝางถอยหลังต่อไป ตอนที่ถอยไปจนถึงข้างรถของชายสวมแว่นกันแดด ส้าวส้วยจึงเริ่มเคลื่อนไหว

“ไอ้หมอนี่ ผมจะดูสิว่าคุณจะหนีไปไหน！”

ชายสวมแว่นกันแดดก็ปรากฏรอยยิ้มร้ายกาจ เขารู้ว่าหลี่ฝางไม่มีทางหนีแล้ว จึงใช้แรง ต่อยออกไป

มวยทหาร ทั้งเร็ว แม่นและโหด

หลี่ฝางตกใจจนหลับตาลง

ในช่วงเวลาที่สำคัญนั้นเอง ส้าวส้วยก็เข้ามาได้ทันเวลา หยุดหมัดนี้ไว้

“เพื่อน พวกเราคุยด้วยเหตุผลกันหน่อยดีไหม？”ส้าวส้วยมองชายสวมแว่นกันแดดอย่างทำอะไรไม่ได้

ชายสวมแว่นกันแดดกลอกตาใส่ส้าวส้วย：“พวกคุณไปเอาตัวน้องสาวผมมา ยังจะให้ผมพูดด้วยเหตุผลอีกเหรอ？”

พูดจบ ชายสวมแว่นกันแดดก็จะปล่อยหมัดไปอีกครั้ง ต่อยไปที่หน้าอกของส้าวส้วย

ส้าวส้วยถูกต่อยจนถอยหลังไปหลายก้าว ฉากนี้ ถือว่าทำเอาหลี่ฝางตกใจ

ตอนหลี่ฝางเห็นส้าวส้วยเอามืออุดที่หน้าอก โค้งเอวลง ไอออกมาเล็กน้อย หลี่ฝางก็ตาเบิกโต เข้าสู่สภาวะตะลึง

ห่า หมัดของชายสวมแว่นกันแดดนี้ แข็งแกร่งขนาดนี้เชียวเหรอ？

ทำเอาส้าวส้วยถอยไปได้？

“ไม่เลวนี่ โดนหมัดผมไป ก็ยังยืนขึ้นมาอย่างปลอดภัยไม่เป็นไรได้”

ชายสวมแว่นกันแดดหัวเราะอย่างเย็นชา พูดอย่างหยิ่งยโสสุดๆ：“ถ้าเป็นคนทั่วไป ล้มลงนานแล้ว”

ส้าวส้วยขมวดคิ้ว ถอนหายใจออกมา

เมื่อกี๊ตัวเองน่าจะล้มลง

“คุณกลับมีความสามารถ งั้นผมก็จะใช้ทริคกับคุณบ้างแล้ว”