NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 504

บทที่ 504 ระเบิดสโมสรเจียงหนานซะ

โหจื่อพูดด้วยสีหน้าจริงจัง： “คุณชายซือถู ยอมรับตามตรง จักรยานไฟฟ้าคันนี้มันเก่าไปหน่อย แต่ว่ามันก็มีข้อด้อยอยู่อย่าง งั้นก็คือประหยัดเงินดี”

“คุณชายซือถูมีงานการยุ่งวุ่นวายทุกวัน แต่ละวันต้องขับBugatti Veyronไปๆ มาๆ รอบเมือง ทุกๆ วันจะต้องเสียเงินค่าน้ำมันรถไปหลายพันเลยใช่มั้ยล่ะ?”

“แต่ว่าจักรยานไฟฟ้าคันนี้ไม่เหมือนกัน ขอแค่ชาร์จแบตให้เต็ม ก็สามารถขี่ไปรอบเมืองได้ไม่มีปัญหาเลย”

โหจื่อเลิกคิ้ว พลางมองซือถูเฟย ปากบอกว่าเป็นการแลกเปลี่ยน ซือถูเฟยเสียเปรียบมากกว่าชัดๆ

ซือถูเฟยได้ยินประโยคนี้ กล้ามเนื้อบนใบหน้าก็กระตุกทันที

เขาไม่ใช่คนเห่ยมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้เขาเป็นถึงคุณชายของสี่ตระกูลใหญ่ จะให้คุณชายคนนึง ไปขี่จักรยานไฟฟ้า แถมยังเป็นจักรยานไฟฟ้าเก่าๆ คันนึงอีก?

“นี่นายล้อฉันเล่นหรือไง！”

“เงินห้าเหรียญ บวกกับจักรยานไฟฟ้าโง่ๆ นั่นคันนึง แลกกับBugatti Veyronของฉัน? นายเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า?” ซือถูเฟยขมวดคิ้ว ทำหน้าดุดันพลางมองโหจื่อ

“สมองนายมีปัญหาใช่มั้ย?” ซือถูเฟยด่าอย่างไม่สบอารมณ์

โหจื่อแค่ยิ้มอยู่นิ่งๆ ไม่พูดอะไรสักคำ

“ห้าสิบล้าน ห้ามขาดสักเหรียญเดียว” ซือถูเฟยทำหน้าแน่วแน่ น้ำเสียงหนักแน่น

“ห้าเหรียญ ไม่เพิ่มให้สักเหรียญเดียว” โหจื่อก็ไม่ยอมถอย แล้วหัวเราะออกมาเสียงดัง

“นาย......” ซือถูเฟยกัดฟันแน่นพลางมองโหจื่อ ขณะที่ปากเพิ่งจะพูดออกมาแค่หนึ่งคำ โหจื่อก็ใช้นิ้วโป้งกดไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของตน

“คุณชายซือถู โทรไปหาที่สโมสรเจียงหนานหน่อยเถอะ ผมได้ยินว่าที่นั่นมีระเบิดอีกแล้ว” โหจื่อยิ้มแบบเม้มปาก แล้วพูด

ซือถูเฟยรีบล้วงโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรไปที่สโมสรเจียงหนาน

โทรอยู่นานถึงจะมีคนรับ

“คุณชายซือถู แย่แล้ว โรงจอดรถระเบิดแล้ว ไม่ใช่แค่ระเบิดรถไปหลายคัน แถมยังทำให้ไฟลุกใหญ่เลยด้วย.....”

ซือถูเฟยขัดบทสนทนาของอีกฝ่าย แล้วพูด： “รีบดับไฟก่อน”

พูดจบ ซือถูเฟยก็กดวางสาย

“คุณชายซือถู ผมรู้ว่าคุณชายเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น”

“ยังไงคุณชายไม่ยอมขายในราคาห้าเหรียญ ห้าสิบล้านผมก็ซื้อไม่ไหว งั้นผมก็ทำได้แค่เล่นเป็นเพื่อนคุณชายแล้ว”

โหจื่อหัวเราะ ‘ฮี่’ มาคำนึง： “น่าเสียดาย คุณชายหนุ่มๆ ในเมืองเอกนี้ จะต้องมีที่เที่ยวลดไปที่นึงแล้ว”

ขณะที่โหจื่อพูด นิ้วก็กดลงไปที่โทรศัพท์

“อย่า อย่า！”

ซือถูเฟยลนลาน เขาร้องห้ามทันที เรียกให้โหจื่อหยุด

ขณะเดียวกันใบหน้าของซือถูเฟยก็มีรอยยิ้มอย่างฝืนๆ แล้วพูด： “พี่ชาย พวกเรามีอะไรคุยกันดีๆ พี่ว่ามีเรื่องอะไรที่คุยกันไม่ได้จริงมั้ย”

“เอาแบบนี้แล้วกัน รถBugatti Veyronคันนี้ ผมให้พี่เลย ดีมั้ย?”

“ขอร้องพี่ยกนิ้วขึ้น ปล่อยผมไปสักครั้ง”

ท่าทีของซือถูเฟย ดูต่ำเตี้ยมาก

วินาทีที่โรงรถโดนระเบิด ซือถูเฟยถึงได้เข้าใจ ที่โหจื่อพูดมาเมื่อครู่ ทั้งหมดเป็นความจริง ไม่ใช่แค่พูดข่มขู่ และยิ่งไม่ใช่คำพูดล้อเล่น

สโมสรเจียงหนาน เป็นธุรกิจที่ตระกูลซือถูมอบให้ซือถูเฟยดูแล

ถึงแม้ว่าสโมสรเล็กๆ ที่นึงไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับตระกูลซือถู แต่ว่าสโมสรเจียงหนานอยู่ในความดูแลของซือถูเฟย แบบนั้น ภายหน้าฐานะในตระกูลซือถูของซือถูเฟย คงจะลดลงอย่างมาก

คนในตระกูล คงจะคิดว่าเขาเป็นคนไร้ประโยชน์ทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่างดีแต่ทำให้ขายขี้หน้า

พูดอย่างง่ายๆ ถ้าสโมสรเจียงหนานพังไป ก็ความหมายว่าซือถูเฟยก็พังด้วยเช่นกัน

“ให้ฉัน? โห ซือถูเฟย นี่นายหมายความว่าไง ดูถูกเงินห้าเหรียญของฉันเหรอ?” โหจื่อหันหน้ามา ตาสองข้างจ้องซือถูเฟยตาเขม็ง

“ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น แต่แค่......”

ซือถูเฟยมองโหจื่ออย่างเลิ่กลั่ก： “โอเค งั้นก็ห้าเหรียญ”

“ฮี่ฮี่ แบบนี้ค่อยดีหน่อย”

โหจื่อทำหน้ามุ่ย แล้วยัดเงินห้าเหรียญใส่มือซือถูเฟย จากนั้นก็แย่งกุญแจรถ จากมือเขามา

แล้วเข้าไปในรถ โหจื่อลิ้มรสเสียงสตาร์ทเครื่องยนต์ ทันใดนั้นก็แสดงให้เห็นถึงความหลงใหล

“ซือถูเฟย จักรยานไฟฟ้าเก่าๆ คันนั้น เป็นของนายแล้ว”