NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 704

เขาจ้องมองโทรศัพท์ หลี่ฝางเงียบไปครึ่งค่อนวัน

เป็นหยิ่นเหล่ยที่โทรเข้ามา หลี่ฝางเดาไม่ออก อีกฝ่ายมีความคิดเช่นไรกันแน่?

ถึงแม้หยิ่นเหล่ยต้องการเอาคืนตัวเอง แต่ก็ไม่กล้าทำซึ่ง ๆ หน้า

ยังไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้ตระกูลหยิ่นและตระกูลหลี่มีการร่วมมือทางธุรกิจที่แน่นอน หรือต่อให้ไม่มี ตระกูลหยิ่นกล้าเหรอ?

เมื่อเทียบกับตระกูลหลี่แล้ว ทรัพย์สินอันน้อยนิดของตระกูลหยิ่น ไม่ควรค่าแกการพูดถึง

ในที่สุด หลี่ฝางก็กดข้าที่ปุ่มรับสาย ถึงแม้ว่าอำเภอหลินจะเป็นอาณาเขตของตระกูลหยิ่น แต่หลี่ฝางก็ไม่ได้กลัวเขา

ไม่มีแมงป่อง ตระกูลหยิ่นก็ไม่สามารถทำอะไรร้ายแรงได้

“คุณชายหลี่ ทำไมรับสายช้าแบบนี้ล่ะ” มีเสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากอีกฝั่งของสาย

หลี่ฝางทำเสียงเหอะขึ้นมาหนึ่งครั้ง แล้วพูดกับหยิ่นเหล่ยที่อยู่อีกด้านของสาย: “มีอะไรจะพูดก็พูดมา อย่ามาลีลา และไม่ต้องมาพูดจาอ้อมค้อมอะไรกับฉัน”

“เรื่องที่แกให้แมงป่องมาจัดการฉัน แกคิดว่าฉันไม่รู้หรือไง?”

หลี่ฝางกล่าวอย่างอารมณ์เสีย เขาพูดอย่างไม่ไว้หน้า

ในเมื่อรู้จากแมงป่องแล้วว่าตระกูลหยิ่นเป็นหนึ่งในผู้ที่อยู่เบื้องหลัง ก็ไม่จำเป็นที่หลี่ฝางจะต้องเสแสร้งกับเขาอีกต่อไป

ทางด้านหยิ่นเหล่ยเงียบไปชั่วขณะ เป็นที่ประจักษ์ว่าเขาคิดไม่ถึงว่าหลี่ฝางจะเปิดโปงเขาอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้

“เหอะ ๆ เข้าใจผิด เข้าใจผิด คุณชายหลี่ ที่ผมโทรมาหาคุณ ก็เพื่ออธิบายเรื่องนี้พอดีเลย”

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “คุณชายหลี่ ผมรู้ว่าคุณอยู่อำเภอหลิน จะให้โอกาสผมสักหน่อยจะได้ไหม ให้ผมได้อธิบายต่อหน้าคุณ”

“อธิบายเหรอ? ยังมีอะไรต้องอธิบายอีก หรือว่านายไม่ได้เป็นคนทำหรือไง?” หลี่ฝางกล่าวอย่างเยือกเย็น

“หรือว่า ตระกูลหยิ่นของพวกนายไม่ได้ยัดเงินให้กับแมงป่อง?” หลี่ฝางซักถาม

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “คุณชายหลี่ คุณเข้าใจตระกูลหยิ่นของพวกเราผิดแล้ว”

“เรื่องนี้ เป็นการตัดสินใจของผมเพียงคนเดียว ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลหยิ่นเลย” หยิ่นเหล่ยกล่าว

“หมายความว่ายังไง?” หลี่ฝางถามต่อ

“ผมว่า พวกเราออกมาคุยต่อหน้ากันดีกว่า ผมจองห้องVTP ไว้ที่เอิร์ล คาเฟ่ เดี๋ยวผมแชร์โลเคชั่นให้คุณ ไม่ต้องกลัวว่าผมจะวางกับดัก ผมไม่โง่ขนาดนั้น” หยิ่นเหล่ยกล่าว

หลี่ฝางหัวเราะเอิ๊กอ๊าก: “โอเค ฉันจะไปตอนนี้แหละ”

จะเป็นกับดักหรือเปล่านะ?

แน่นอนว่าหยิ่นเหล่ยไม่กล้า ถ้าเกิดตระกูลหยิ่นทำร้ายหลี่ฝางโดยตรง เช่นนั้นผลลัพธ์ที่ได้ นั่นก็คือตระกูลหยิ่นล่มสลายอย่างสิ้นเชิง

ดังนั้น หยิ่นเหล่ยนัดพบด้วยตัวเอง จะต้องมีจุดประสงค์อื่นแน่ แต่จะไม่ใช่เพื่อทำร้ายตัวเองอย่างแน่นอน

หรือแม้แต่เขาจะแอบโจมตีตัวเอง ก็เป็นไปได้ แต่จะไม่นัดตัวเองออกไป แล้วทำร้ายอย่างแน่นอน

หลี่ฝางขับรถ คนเดียวเพียงลำพัง เขาขับไปตามGPS และมาถึงที่หน้าประตูของเอิร์ล คาเฟ่

พอถึงหน้าประตู หลี่ฝางพึ่งจะเดินเข้าไป พนักงานสาวสวยคนหนึ่งก็เดินเข้ามาต้อนรับ: “คุณเป็นแขกของคุณชายหยิ่นสินะคะ?”

“เธอรู้ได้ยังไง?” หลี่ฝางเอ่ยถาม

“เมื่อสามสิบนาทีที่แล้ว คุณชายหยิ่นได้เหมาเอิร์ล คาเฟ่ของเรา เขาบอกว่า เขาจะรับรองแขกคนสำคัญคนหนึ่ง” พนักงานสาวสวยกล่าว: “เมื่อกี้ คุณชายหยิ่นบอกว่า แขกคนสำคัญของเขากำลังจะมาถึงแล้ว ดังนั้นจึงให้ดิฉันออกมาต้อนรับค่ะ”

หลี่ฝางหัวเราะเหอะ ๆ เขามองหยิ่นเหล่ยอย่างสงสัยพลางกล่าว: “เรื่องที่นายขายรถ ฉันจะให้คนไปสืบ”

“ผมรู้ว่าคุณไม่เชื่อผม แต่ความจริงก็คือความจริง ผมก็เพียงให้หวางซีกางไปจัดการคุณ แต่ตั้งแต่ต้นจนจบไม่เคยใช้แมงป่องเลย และไม่เคยให้เงินอะไรกับแมงป่อง ข้อหนึ่ง ผมไม่มีปัญญาจ่ายมากขนาดนั้น ข้อสอง ผมไม่กล้าพอที่จะไปหาแมงป่องให้เขาช่วย แมงป่องเป็นคนแบบไหน ตัวผมเองนั้นรู้ดี ผมสามารถเล่นกับหวางซีกาง แต่ก็ไม่อาจเล่นกับแมงป่องได้”

“หมายความว่ายังไง?” หลี่ฝางขมวดคิ้วเอ่ยถาม

“หวางซีกางจะไม่สืบหาตัวตนของคุณ แต่แมงป่องสืบหาตัวตนของคุณได้ง่าย ๆ ดังนั้น มีไม่ถึงแปดหลัก ไม่มีทางที่เขาจะช่วยผมทำงาน นอกจากนี้ แมงป่องคนนี้ ไม่ลงมือก็ไม่มีอะไร แต่พอลงมือ นั่นถึงขั้นทำลายล้าง ผมยังไม่กล้าที่จะทำยังไงกับคุณ ที่จริงแล้ว สี่งที่ผมคิดที่สุด ก็คือลงมือกับแฟนของคุณ”

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “แน่นอน ว่าผมเองก็มีความคิดเห็นแก่ตัวอยู่เหมือนกัน ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างแมงป่องและหวางซีกางค่อนข้างจะใกล้ชิด ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับหวางซีกาง เช่นนั้นแมงป่องจะต้องแก้แค้นให้เขาอย่างแน่นอน ดังนั้น ผมก็เลยมีความคิดหนึ่ง นั่นก็คือยืมดาบฆ่าคน ใช้หวางซีกางเป็นสะพาน ให้เกิดความขัดแย้งขึ้นระหว่างคุณกับแมงป่อง”

“เหอะ ๆ นายทำสำเร็จแล้ว” หลี่ฝางกล่าวพลางหัวเราะ

“ไม่ ผมทำไม่สำเร็จ ในทางกลับกัน ผมกลับล้มเหลว ถึงแม้ตามแผนการของผม แมงป่องและคุณจะต้องขัดแย้งกัน แต่ผมคิดไม่ถึงว่า แมงป่องจะลงมือเร็วขนาดนั้น ผมยังคิดกลยุทธ์ไว้มากมาย เพื่อให้ความสัมพันธ์ของพวกคุณค่อย ๆ เลวร้ายลง แต่กลับไม่ได้ใช้เลยสักอย่าง คุณและแมงป่อง ก็ลงมือสู้กันแล้ว หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้น คุณพ่อของผมก็มาหาผม ซักถามผมไปยกใหญ่ ผมก็เลยบอกเรื่องราวทั้งหมดกับพ่อของผม”

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “พ่อของผมเป็นคนที่มีความอดทนอดกลั้นสูงคนหนึ่ง และรู้จักวิธีการแบกรับความอัปยศเป็นอย่างดี จุดนี้ ผมก็ได้เรียนรู้มาจากเขาอยู่ไม่น้อย แต่สำหรับคุณแล้ว ผมยังคงอดกลั้นไม่อยู่”

จุดนี้หลี่ฝางเชื่อ ครั้งที่แล้วตอนที่อยู่สถานตากอากาศ หยิ่นเหล่ยยังเคยคุกเข่าต่อหน้าเขา ณ จุดนี้ หลี่ฝางก็รู้แล้วว่าหยิ่นเหล่ยคนนี้เป็นคนที่มีความอดทนอดกลั้นสูงคน

และจุดนี้ หยิ่นเจิ้งทำได้ดียิ่งกว่า

“พ่อของผมไม่คิดจะไปแก้แค้นคุณ ง่ายนิดเดียว ก็เหมือนกับที่คุณพูดเมื่อกี้ ตระกูลหลี่ของพวกคุณสามารถล้มล้างตระกูลหยิ่นของเราได้อย่างสบาย ดังนั้น การล้างแค้น สำหรับพวกเราแล้วก็เหมือนกับเอาไข่กระทบหิน แต่ทว่า มีคนใช้ชื่อพ่อของผม โอนเงินจำนวนหนึ่งล้าน เข้าสู่บัญชีของแมงป่อง ผ่านบัญชีบริษัทของเรา”

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “หลังจากที่ฝ่ายบัญชีโอนเงินให้แมงป่องเสร็จ ก็หายตัวไป พวกเราตามหาเขาอยู่หลายวัน สุดท้ายก็หาร่างของเขาพบ ที่ในแม่น้ำสายหนึ่ง”

หยิ่นเหล่ยกล่าวไป ก็พลางยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้กับหลี่ฝาง บนหน้าจอโทรศัพท์ เป็นฟอรั่มข่าวท้องถิ่น

“คุณลองดูสิ เขาก็คือพนักงานฝ่ายบัญชีของบริษัทเรา หลังจากที่โอนเงินให้แมงป่องไม่นาน ก็กระโดดน้ำฆ่าตัวตาย”

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “ตามที่พวกเราตรวจสอบ ก่อนที่เขาจะกระโดดน้ำ ครอบครัวของเขา ได้ถูกลักพาตัว”