NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 704

เขาจ้องมองโทรศัพท์ หลี่ฝางเงียบไปครึ่งค่อนวัน

เป็นหยิ่นเหล่ยที่โทรเข้ามา หลี่ฝางเดาไม่ออก อีกฝ่ายมีความคิดเช่นไรกันแน่?

ถึงแม้หยิ่นเหล่ยต้องการเอาคืนตัวเอง แต่ก็ไม่กล้าทำซึ่ง ๆ หน้า

ยังไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้ตระกูลหยิ่นและตระกูลหลี่มีการร่วมมือทางธุรกิจที่แน่นอน หรือต่อให้ไม่มี ตระกูลหยิ่นกล้าเหรอ?

เมื่อเทียบกับตระกูลหลี่แล้ว ทรัพย์สินอันน้อยนิดของตระกูลหยิ่น ไม่ควรค่าแกการพูดถึง

ในที่สุด หลี่ฝางก็กดข้าที่ปุ่มรับสาย ถึงแม้ว่าอำเภอหลินจะเป็นอาณาเขตของตระกูลหยิ่น แต่หลี่ฝางก็ไม่ได้กลัวเขา

ไม่มีแมงป่อง ตระกูลหยิ่นก็ไม่สามารถทำอะไรร้ายแรงได้

“คุณชายหลี่ ทำไมรับสายช้าแบบนี้ล่ะ” มีเสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากอีกฝั่งของสาย

หลี่ฝางทำเสียงเหอะขึ้นมาหนึ่งครั้ง แล้วพูดกับหยิ่นเหล่ยที่อยู่อีกด้านของสาย: “มีอะไรจะพูดก็พูดมา อย่ามาลีลา และไม่ต้องมาพูดจาอ้อมค้อมอะไรกับฉัน”

“เรื่องที่แกให้แมงป่องมาจัดการฉัน แกคิดว่าฉันไม่รู้หรือไง?”

หลี่ฝางกล่าวอย่างอารมณ์เสีย เขาพูดอย่างไม่ไว้หน้า

ในเมื่อรู้จากแมงป่องแล้วว่าตระกูลหยิ่นเป็นหนึ่งในผู้ที่อยู่เบื้องหลัง ก็ไม่จำเป็นที่หลี่ฝางจะต้องเสแสร้งกับเขาอีกต่อไป

ทางด้านหยิ่นเหล่ยเงียบไปชั่วขณะ เป็นที่ประจักษ์ว่าเขาคิดไม่ถึงว่าหลี่ฝางจะเปิดโปงเขาอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้

“เหอะ ๆ เข้าใจผิด เข้าใจผิด คุณชายหลี่ ที่ผมโทรมาหาคุณ ก็เพื่ออธิบายเรื่องนี้พอดีเลย”

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “คุณชายหลี่ ผมรู้ว่าคุณอยู่อำเภอหลิน จะให้โอกาสผมสักหน่อยจะได้ไหม ให้ผมได้อธิบายต่อหน้าคุณ”

“อธิบายเหรอ? ยังมีอะไรต้องอธิบายอีก หรือว่านายไม่ได้เป็นคนทำหรือไง?” หลี่ฝางกล่าวอย่างเยือกเย็น

“หรือว่า ตระกูลหยิ่นของพวกนายไม่ได้ยัดเงินให้กับแมงป่อง?” หลี่ฝางซักถาม

หยิ่นเหล่ยกล่าว: “คุณชายหลี่ คุณเข้าใจตระกูลหยิ่นของพวกเราผิดแล้ว”

“เรื่องนี้ เป็นการตัดสินใจของผมเพียงคนเดียว ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลหยิ่นเลย” หยิ่นเหล่ยกล่าว

“หมายความว่ายังไง?” หลี่ฝางถามต่อ

“ผมว่า พวกเราออกมาคุยต่อหน้ากันดีกว่า ผมจองห้องVTP ไว้ที่เอิร์ล คาเฟ่ เดี๋ยวผมแชร์โลเคชั่นให้คุณ ไม่ต้องกลัวว่าผมจะวางกับดัก ผมไม่โง่ขนาดนั้น” หยิ่นเหล่ยกล่าว

หลี่ฝางหัวเราะเอิ๊กอ๊าก: “โอเค ฉันจะไปตอนนี้แหละ”

จะเป็นกับดักหรือเปล่านะ?

แน่นอนว่าหยิ่นเหล่ยไม่กล้า ถ้าเกิดตระกูลหยิ่นทำร้ายหลี่ฝางโดยตรง เช่นนั้นผลลัพธ์ที่ได้ นั่นก็คือตระกูลหยิ่นล่มสลายอย่างสิ้นเชิง

ดังนั้น หยิ่นเหล่ยนัดพบด้วยตัวเอง จะต้องมีจุดประสงค์อื่นแน่ แต่จะไม่ใช่เพื่อทำร้ายตัวเองอย่างแน่นอน

หรือแม้แต่เขาจะแอบโจมตีตัวเอง ก็เป็นไปได้ แต่จะไม่นัดตัวเองออกไป แล้วทำร้ายอย่างแน่นอน

หลี่ฝางขับรถ คนเดียวเพียงลำพัง เขาขับไปตามGPS และมาถึงที่หน้าประตูของเอิร์ล คาเฟ่

พอถึงหน้าประตู หลี่ฝางพึ่งจะเดินเข้าไป พนักงานสาวสวยคนหนึ่งก็เดินเข้ามาต้อนรับ: “คุณเป็นแขกของคุณชายหยิ่นสินะคะ?”

“เธอรู้ได้ยังไง?” หลี่ฝางเอ่ยถาม

“เมื่อสามสิบนาทีที่แล้ว คุณชายหยิ่นได้เหมาเอิร์ล คาเฟ่ของเรา เขาบอกว่า เขาจะรับรองแขกคนสำคัญคนหนึ่ง” พนักงานสาวสวยกล่าว: “เมื่อกี้ คุณชายหยิ่นบอกว่า แขกคนสำคัญของเขากำลังจะมาถึงแล้ว ดังนั้นจึงให้ดิฉันออกมาต้อนรับค่ะ”