NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 870

เคซีคลานขึ้นมาด้วยความทุลักทุเล ใบหน้าของเขาที่มองไปทางหลี่ฝางเต็มไปด้วยความโมโห

เขาเข้าใจแล้ว หลี่ฝางอยากจะจัดการเขาคนที่อ่อนแอที่สุด ศัตรูน้อยลงหนึ่งคนอันตรายก็น้อยลงหนึ่งส่วน

แต่เขาเป็นคนที่ถูกโจมตี สิ่งนี้ทำให้เขาไม่สามารถยอมรับได้

"หลี่ฝาง！ฉันจะฆ่าแก！”

หลี่ฝางที่ได้ยินคำพูดนี้ กลับหัวเราะด้วยความเย้ยหยัน：“ความสามารถแค่นี้ของนายเนี่ยนะที่จะแก้แค้นแทนน้องชาย? พูดตามความจริง ความยุ่งยากลำบากที่นายทำให้ฉันยังไม่มากเท่ากับน้องชายของนาย！”

……

ภายในฐานประจำการ สถานที่กุมขังตระกูลเกาทั้งสามคน

"เฮ้ ข้างนอกเหมือนมีเสียงอะไรดังขึ้น?"

เกาจื่อหมิงขยับหู จากนั้นเขาเบิกตากว้าง

"เริ่มต่อสู้กันแล้ว ต้องมีคนมาช่วยพวกเราแล้วแน่ๆ！”

เกาเมิ่งฉีฟังเสียงด้านนอกประตูด้วยความตั้งใจ ชะงักเล็กน้อย พูด：“หลี่ฝาง？ ทำไมฉันถึงได้ยินชื่อของหลี่ฝาง?"

"ดีสุดๆไปเลย！” เกาเมิ่งฉีพูดขึ้นทันที：“ตอนนี้ข้างนอกต้องกำลังยุ่งมากแน่นอน อาศัยโอกาสนี้ พวกเรารีบหนีกันเถอะ"

……

สถานที่ที่ห่างจากสนามต่อสู้ของพวกหลี่ฝางสองกิโลเมตร ในที่ลับ มีคนผิวขาวกำลังใช้กล้องส่องทางไกลมองสนามต่อสู้ ดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยแสงไฟแวววับ

"นกปากห้อยกับหอยกาบต่อสู้กัน ชาวประมงได้ผลประโยชน์? หึๆ เป็นคำพูดที่ดีจริงๆ เงินรางวัล ยา และชีวิตของพวกแก ฉันฮุบเอาไว้ทั้งหมด！”

อีกสถานที่หนึ่งทางด้านขวาของเขาซึ่งห่างออกไปไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร ส้าวส้วยซ่อนตัวเอาไว้ตรงนั้น เขากำลังมองท่าทีของคนๆนี้ จากนั้นมองไปทางหลี่ฝางที่อยู่บนสนามต่อสู้ เป็นครั้งคราว นัยน์ตาของเขาฉายความกังวล ไม่อาจละสายตาได้

"หลี่ฝาง ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเหมือนหัวหน้าแล้ว ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เขาคงสูญเสียความเป็นตัวเอง......

……

ปั้งเสียงดังขึ้น ทั้งสี่คนที่อยู่ในสนามต่อสู้แยกกัน

เวลานี้รอบตัวของหลี่ฝางเต็มไปด้วยบาดแผล หนึ่งต่อสาม เขามีแรงกดดันมากจริงๆ

ย้อนกลับไปมองเคซีและพวก ถึงแม้จะได้รับบาดเจ็บไม่น้อย แต่เมื่อเทียบกับหลี่ฝาง ถือว่าบาดเจ็บน้อยมาก

เพราะถึงอย่างไรพวกเขาก็สามรุมหนึ่ง แรงกดดันที่ได้รับ ย่อมไม่มากเท่ากับหลี่ฝาง

"หลี่ฝาง นายอยากจะรนหาที่ตายจริงๆเหรอ? ขืนต่อสู้กันแบบนี้ต่อไป นายต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน！”

หลังจากทั้งสามแยกย้ายกัน ไท่ซางร้องตะโกนบอกกับหลี่ฝาง

"หึๆ มีชีวิตอยู่ดีๆใครอยากจะตายกัน?" หลี่ฝางหอบหายใจ มองทั้งสามคนด้วยแววตาเยือกเย็น "ถ้าฉันไม่สู้สุดชีวิต พวกนายสามคนจะยอมให้ฉันพาตัวคนตระกูลเกากลับเหรอ?"

"ไม่ต้องพูดพล่ามเสียเวลากับมันแล้ว ฉันถอนตัวจากการแย่งชิง พวกเราฆ่ามันด้วยกันเถอะ！” เคซีพูดด้วยสีหน้าเหี้ยมโหด

ตอนนี้เขาอยากจะฆ่าหลี่ฝางให้ตาย เพื่อบรรเทาความโกรธเคืองที่มีต่อหลี่ฝาง

ไท่ซางและเทิร์นเนอร์มองตากัน ดูออกว่าอีกฝ่ายไม่คิดจะยอมแพ้

เสียงของเคซี เคล้าไปด้วยความแหบแห้ง

"เขาเผาไหม้ชีวิตของตนเอง"

เทิร์นเนอร์ที่มีชีวิตยาวนานที่สุด พบเจอโลกมามากที่สุดพูดความจริงออกมา

"ใช้กำลังภายใน แสดงความสามารถ แสดงพลังในชีวิตและสัญชาตญาณออกมา ทำให้ความสามารถของตนเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว ยอดฝีมือกำลังภายใน เคยสัมผัสถึงความหวั่นไหวของชีวิต ล้วนสามารถทำได้ แต่สามารถทำได้ถึงขั้นนี้ ฉันเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก"

"อะไรนะ? ทำไมฉันถึงไม่รู้เลยสักนิด?"

สีหน้าของเคซีหวาดกลัว คล้ายว่าไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน

ไท่ซางมองเขาด้วยแววตาเย้ยหยัน ：“พูดเอาไว้แต่แรกแล้ว แกมันเป็นแค่ไอ้ขยะของกำลังภายใน！”

เคซีไม่มีเวลามาทะเลาะกับไท่ซาง เขาร้องตะโกนด้วยความกระวนกระวาย ：“พวกนายผ่านโลกมาเยอะ ถ้าอย่างนั้นพวกนายบอกสิว่าต้องทำยังไง！”

"หึๆ ถ้านายสามารถทำลายเกาะป้องกันรอบตัวเขาได้ ก็สามารถฆ่าเขาได้แล้ว" ไท่ซางพูดด้วยความเย้ยหยัน

เคซีมองหลี่ฝางที่รอบตัวคลุมด้วยออร่าสีแดง ใช้กำลังภายในของเขาแล้วลองขยับเข้าไปใกล้ เพิ่งเข้าไปไกล กำลังภายในของเขาถูกชนกลับทันที

"หลังจากที่เขาแปลงร่างเสร็จแล้ว พลังของเขาจะสามารถเพิ่มขึ้นเท่าไหร่?"

เสียงของเคซีเคล้าไปด้วยความสั่นเทา

หลี่ฝางในตอนนี้ ทำให้เขารู้สึกกลัวจากหัวใจ