NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 875

"ว้าว สาวน้อย เธอใจกล้าเหมือนกัน"

โจรเดินมาด้านหน้าช้าๆ ใช้มีดชี้ไปที่ซุนจื้อเหวิน หัวเราะด้วยความทระนง：“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ทั้งหมดนี้เป็นของฉัน！”

พูดจบ โจรชี้ไปที่หญิงสาว ร้องตะโกน：“แกมานี่！”

ซุนจื้อเหวินรีบคุกเข่าลงขอโทษ：“อย่าเลยนะ ขอร้องล่ะอย่าเอาชีวิตพวกเราเลยนะ แกจะเอาเงินเท่าไหร่ ฉันให้แกทั้งหมด"

"ไสหัวไป！” โจรเตะซุนจื้อเหวิน พูดด้วยความดูถูก：“ชีวิตของพวกแกฉันก็จะเอา！”

หลังจากพูดจบ โจรดึงตัวหญิงสาวไป แล้วใช้มีดชี้ไปที่ลูกสาวคนโตของซุนจื้อเหวิน สั่งให้เดินมาอย่างเชื่อฟัง

"ซุนเฟย！”

ซุนจื้อเหวินร้องเรียกชื่อลูกสาวคนโต ปลุกเธอให้ตื่นจากภวังค์

มองซุนจื้อเหวินที่นั่งร้องไห้น้ำมูกไหลอยู่บนพื้น หางตาของซุนเฟยมีน้ำตา ทันใดนั้นเองเธอก็ตะโกนบอกโจร：“เดี๋ยวก่อน！ปล่อยน้องสาวฉัน ฉันไปกับนายเอง！”

โจรแสยะยิ้มหัวเราะ：“แกไม่มีสิทธิ์มาเจรจาข้อแลกเปลี่ยนกับฉัน สาวน้อย อย่าหลงสถานะของตนเองผิด！”

"ถ้าแกไม่ตกลง ฉันจะฆ่าตัวตายเดี๋ยวนี้" ซุนเฟยพูดอย่างเด็ดขาด

มองดูแววตาของซุนเฟย โจรรู้ว่าเธอไม่ได้โกหก ครุ่นคิดครู่หนึ่ง โจรหัวเราะ

"ได้ ฉันตกลง ดูว่าเธอจะยอมทำได้มากแค่ไหนแล้ว ถอดสิ！ที่นี่เลย！”

คนมากมายอยู่ที่นี่ กลาางวันแสกๆแบบนี้......เกรงว่าเธอคงไม่มีหน้าที่จะมีชีวิตต่อไปแล้ว

เธอมองซุนจื้อเหวินที่ไม่แม้แต่จะกล้าเงยหน้าขึ้น แล้วหันไปมองน้องสาวที่กำลังร้องไห้ ยกมือขึ้นจับคอเสื้อตนเองช้าๆ

ในเวลานี้เอง เธอเห็นว่า ผู้ชายสองคนที่ยืนพูดคุยกันบนหัวเรือ กำลังมองมา

หลี่ฝางมองซุนเฟยเงียบๆ เวลานี้เขารู้สึกเหมือนเห็นเกาเมิ่งฉี เงาของทั้งสองซ้อนทับกันตรงหน้าเขาช้าๆ

"พวกแกสองคนอยากจะทำอะไ?"

โจรเองก็สังเกตเห็นพวกหลี่ฝางแล้ว หัวใจเต้นแรง

"ของบนเรือแบ่งกันคนละครึ่ง แกกับฉันเราต่างไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ว่าไง?" โจรกลัวคนหนุ่มทั้งสองคนนี้มาก อยากจะทำให้มั่นคง ไม่อยากเสี่ยง

หลี่ฝางกลับเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของโจร เดินไปด้านหน้าทีละก้าวๆ