“ไม่ต้องห่วง ผมจะไปคุยกับพวกเขา”หลี่ฝางยิ้มอย่างเรียบเฉย เขาหันไปพูดกับชิวทิงหยุน โดยไม่สนใจคนอื่นๆที่ทำหน้าสงสัยและตกใจกลัว
พูดจบหลี่ฝางก็จัดแจงเสื้อผ้าเล็กน้อย ลุกขึ้นจากแท่นหิน แล้วเดินไปด้านหน้าช้าๆ
พ่อลูกตระกูลหยูที่ยืนด้านหลังหลี่ฝางตกตะลึงสุดๆ รีบถอยห่างออกไปอย่างเร็ว เหมือนกำลังหลบภัยธรรมชาติอย่างไรอย่างนั้น
ในที่สุดพวกเขาสองคนก็เข้าใจ ว่าคนประเภทหลี่ฝางไม่ใช่คนที่พวกเขาสามารถเข้าถึงได้ง่ายๆ
และขณะหลี่ฝางยืนขึ้น ชิวจงเทียนที่อยู่บนเวทีสังเกตเห็นเขาและหรี่ตาลงทันใด
เขาพยายามสัมผัสถึงพลังของหลี่ฝาง กลับพบว่าเขามองไม่เห็นสภาพภายในที่แท้จริงของอีกฝ่ายเลย
ในความรู้สึกของชิวจงเทียน หลี่ฝางก้แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง และนี่มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน
เพราะหากกล้าพูดออกมาในเวลานี้ ถ้าไม่มีพลังของปรมาจารย์กำลังภายใน จุดจบคือตายสถานเดียว
ดังนั้นชิวจงเทียนจึงรู้สึกเหลือเชื่อ แต่เขาก็เชื่อในความรู้สึกตัวเองมากๆ นอกซะจากว่าพลังของอีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าเขามาก แต่นี่มันเป็นไปได้งั้นเหรอ?
เขาเป็นถึงปรมาจารย์กำลังภายในนะ!
“ไม่ทราบว่าทำไมคุณถึงคัดค้าน?”ชิวจงเทียนเก็บความหวาดระแวงในใจเอาไว้ แล้วถามขึ้น
“ง่ายมาก ผมก็แค่มีความเห็นกับสิ่งที่พวกคุณพูดไง”หลี่ฝางพูดพลางยิ้มบางๆ
“มีความเห็นอะไร คุณบอกได้หรือไม่”ชิวจงเทียนพูดอย่างเรียบๆ
ตอนนี้เขากำลังหยั่งเชิงตัวตนของหลี่ฝาง ถ้าอีกฝ่ายเป็นปรมาจารย์กำลังภายใน งั้นอาจต้องใช้สมองหน่อย แต่ถ้าไม่ใช่ ชิวจงเทียนรับประกันได้เลยว่าจะให้อีกฝ่ายตายอย่างเวทนาสุดๆ
“ผมขอถามคุณ ที่ชิวเฉิงหลี่พูดว่าต้าเซี่ยหลงเช่วปล้นทรัพยากร เป็นเรื่องจริงหรือไม่?ทรัพยากรของทุกตระกูล ตอนนี้โดยแย่งไปจริงๆแล้วหรือยัง?”
หลี่ฝางมองไปรอบๆ พลางถามขึ้น
คำถามนี้ทำให้ทุกคนเงียบไปทันที เพราะทรัพย์สินตระกูลของพวกเขาไม่ได้น้อยลงเลย
แม้ต้าเซี่ยหลงเช่วยับยั้งการพัฒนาของสำนัก แต่แค่ใช้ทางอื่นในการลดจำนวนผู้เข้าร่วมสำนักใหม่ก็เท่านั้น ไม่เคยยับยั้งธุรกิจธรรมดาต่างๆเลย
ดังนั้นหลี่ฝางเลยพูดปัญหานี้ขึ้นมา เพื่อให้ชิวจงเทียนและคนอื่นๆพูดไม่ออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง