NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 963

“พวก พวกคุณคิดจะทำอะไร！”หวางซีหมิงตะโกนด้วยความตกใจ“ผม ผมเป็นคนตระกูลหวางนะ！ผมเป็นหลานชายคนโตตระกูลหวาง！พวกคุณกล้าทำร้ายผม ไม่กลัวตระกูลหวางมาหาเรื่องพวกคุณเหรอไง？”

แค่เสียดายที่คำพูดแข็งนอกอ่อนในของเขานั้นไม่มีใครสนใจเลย

“เป็นไง คุณหลี่ คุณก็ไม่อยากไปยุ่งกับปัญหานี้ใช่ไหม？”เกียร์หัวเราะด้วยใบหน้าอบอุ่น

มองใบหน้าเรียบเฉยของหลี่ฝาง เกียร์กลับไม่กังวลเลยสักนิด เขาเชื่อว่าหลี่ฝางจะต้องไม่ให้หวางซีหมิงตายไปง่ายๆแบบนี้

ยังไง หวางซีหมิงในฐานะที่เป็นตระกูลหวางโดยตรง ถูกทำร้ายกับถูกฆ่าเป็นเรื่องที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

และถ้าหากหวางซีหมิงตายที่นี่ งั้นหลี่ฝางที่อยู่ตรงนี้จะต้องเป็นบุคคลที่ถูกสงสัยคนแรกแน่นอน

“คุณหลี่！ความต้องการของผมนั้นง่ายมาก！”

เกียร์ยิ้มให้：“แค่คุณปล่อยผมไป ผมก็จะปล่อยหวางซีหมิง ว่าไง ข้อตกลงนี้ยุติธรรมไหม？”

ได้ยินเกียร์พูดแบบนี้ เฮียติงที่อยู่ข้างๆก็ตื่นตระหนก รีบถามว่า：“คุณเกียร์ คุณทิ้งผมไม่ได้นะ！”

เขาไม่ได้โง่ กลับกัน เสเพลได้จนถึงจุดนี้ นั่นเขาฉลาดมาก เลยฟังออกไปโดยปริยาย ในคำพูดของเกียร์ไม่สนความเป็นความตายของเขาเลยสักนิด

“คุณ？”เกียร์หัวเราะเหอะเหอะ หมัดตบออกไปอย่างแรง ตบไปที่หัวของเฮียติงฉาดหนึ่ง

เฮียติงที่มีอำนาจมาก ก็ตายไปแบบนี้แล้ว

“แบบนี้เอาไง？”เกียร์พูดต่อว่า：“คุณปล่อยให้ผมรอด ผมรับรองว่าตั้งแต่นี้ไปสำนักหยิ่งซาของพวกเรา จะไม่เป็นศัตรูกับคุณอีก และ ……”

“ไม่มีใครขู่ผมได้”เสียงเย็นชาของหลี่ฝางตัดบทของเกียร์ จากนั้น เกียร์ก็พบสิ่งที่ทำให้หวาดกลัว หลี่ฝางเอาปืนจ่อไปที่หวางซีหมิง

“ลาก่อน”

“ปัง！”

หวางซีหมิงเอนหลังไปโดยทันที การแสดงออกที่หวาดกลัวและยากที่จะเชื่อปรากฏอยู่ที่ใบหน้าเขาตลอดไป

เกียร์มองหวางซีหมิงที่ไม่มีลมหายใจแล้วอย่างยากที่จะเชื่อ รูเลือดที่หน้าผากเหมือนว่ากำลังหัวเราะเยาะเขา ทำให้สีหน้าเกียร์ดูแย่ขั้นสุด

ยังไงเขาก็คิดไม่ถึงว่า หลี่ฝางจะฆ่าหวางซีหมิงอย่างไม่แคร์ใดๆเลย

สถานะตัวตนของตระกูลหวาง ในใจเกียร์นั้นรู้ดี

คุณท่านคนนั้นที่มีอำนาจมากในตอนนั้น ถึงแม้ตอนนี้จะแก่แล้ว แต่ยังคงมีพลังที่น่ากลัวสุดๆ

หวางซีหมิงตายแล้ว กลัวว่าตระกูลหวางจะทำการแก้แค้นคนที่เกี่ยวข้องอย่างบ้าระห่ำแน่

ตระกูลใหญ่บ้าขึ้นมาแบบนี้ กลัวว่าจะเป็นเรื่องหนึ่งที่ทำให้ใครก็ตามบนโลกนี้ต่างปวดหัว

และเพราะแบบนี้ เกียร์จึงเลือกใช้หวางซีหมิงมาต่อรองกับหลี่ฝาง

แค่เขาคิดไม่ถึงว่าหลี่ฝางจะกำจัดหวางซีหมิงทิ้งอย่างไม่แคร์ ง่ายซะยิ่งกว่ากำจัดหมาตัวหนึ่งทิ้งเสียอีก

“เดิมทีผมก็คิดจะเล่นงานตระกูลหวางอยู่แล้ว”หลี่ฝางพูดเบาๆ“หวางซีหมิงต้องตาย ที่ผมพูด ใครก็ขวางไม่ได้”

ตอนที่เจิ้งเซียวเข้าสู่ความคิดนั้นเอง จู่ๆกลุ่มคนเปิดที่กันเขตพื้นที่ออกแล้วเดินเข้ามา

“คุณผู้ชาย ในนี้ปิดล็อกแล้ว ห้ามใครเข้ามาเด็ดขาดครับ”เจิ้งเซียวรีบขึ้นไปขวาง

อย่างไรก็ตามผู้ชายที่อยู่หน้าสุดในกลุ่มคนก็ได้แต่มองเขานิ่งๆ ไม่พูดอะไร ผู้หญิงวัยรุ่นคนหนึ่งที่อยู่หลังเขาจคงเข้ามาพูดว่า：“คนกันเอง ตอนนี้ที่นี่ให้พวกเรารับผิดชอบแล้ว”

“พวกคุณเป็นคนหน่วยงานไหน？”เจิ้งเซียวขมวดคิ้ว“ขอโทษครับ แสดงบัตรประชาชนหน่อยได้ไหม？”

หญิงสาวไม่สนใจท่าทีของเจิ้งเซียว หยิบบัตรประชาชนออกมาจากเสื้อผ้าแล้วโชว์ตรงหน้าของเจิ้งเซียว

“ต้าเซี่ยหลงเช่ว？หลี่หยุนหยุน？”

เจิ้งเซียวไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ดังนั้นการแสดงออกของเขาก็ยิ่งขมวดแน่นขึ้น

แต่ที่น่าแปลกก็คือ เขากลับรู้สึกคุ้นแปลกๆกับหลี่หยุนหยุนชื่อนี้ เหมือนว่าเคยได้ยินที่ไหน

“ขอโทษที ผมต้องแน่ใจตัวตนของพวกคุณก่อน”เจิ้งเซียวพูดด้วยใบหน้าราบเรียบ

เห็นฝ่ายตรงข้ามพยักหน้า เจิ้งเซียวรีบโทรศัพท์ไปที่ด้านบนถามว่าต้าเซี่ยหลงเช่วคืออะไรขึ้นกันแน่ จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไป ดูเหนือความคาดหมายสุดๆ

และตอนที่เผชิญหน้ากับคนกลุ่มนี้อีกครั้ง เจิ้งเซียวก็พูดด้วยใบหน้าที่ดูนับถือ：“ขอโทษนะ พวกเราจะออกไปทันที”

เห็นได้ชัดว่า เขาเข้าใจแล้วว่าต้าเซี่ยหลงเช่วเป็นหน่วยงานแบบไหนกันแน่