อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 105

จิตใต้สำนึกของเฉินฮวนฮวน บอกให้เธอคว้าคอเฟิงหานชวนเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้างของเธอ

ร่างของเธอจึงไม่หงายหลังลงไป

“คุณดึงฉันทำไม?” เมื่อเธอได้สติกลับมาอีกครั้ง เธอปล่อยมือทั้งสองข้าง และจ้องเฟิงหานชวนแล้วเอ่ยถาม

เฟิงหานชวนไม่ตอบ เขาเพียงเอื้อมมือไปหยิบยาในมือของเธอ แล้วโยนลงบนตู้ข้างเตียง ก่อนจะเสียงแผ่วเบา “ไปนอนเถอะ”

ขณะที่พูด เขาอุ้มเฉินฮวนฮวนมายังอีกด้านหนึ่งของเตียง เดิมเป็นบริเวณที่เฉินฮวนฮวนนอน

“เดี๋ยวก่อน แต่ว่ายาของคุณ…” เฉินฮวนฮวนงุนงงเล็กน้อย และถามขึ้นว่า “คุณไม่ทาแล้วเหรอ?”

“ตอนนี้ยังไม่มีปัญหา พรุ่งนี้ค่อยดู” เฟิงหานตอบอย่างเรียบเฉย ก่อนจะตัวนอนลงไป และเอื้อมมือไปห่มผ้า

เฉินฮวนฮวน “???”

“ผมนับสาม นอนลงไปแล้วหลับ ไม่อย่างนั้นผมไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไรออกมา” น้ำเสียงของเฟิงหานชวนยังคงเจือความคุกคามและความอดกลั้น

เมื่อเฉินฮวนฮวนได้ฟังประโยคสุดท้ายก็รีบนอนลงแล้วห่มผ้า เธอเอ่ยถามอย่างอึ้งๆ “คุณไม่ทายา ไม่เป็นอะไรจริงๆ เหรอ?”

ก่อนหน้านี้เฟิงหานชวนพูดเหมือนว่าร้ายแรงมาก ทว่าเขากลับฆ่าตัวตายโดยการไม่ทายา นี่มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย?

เวลานี้เฉินฮวนฮวนถึงกับงงไปเลยจริงๆ

“พักฟื้นครึ่งเดือน รอคุณกลับมาจากฝึกอบรม คุณจะได้ทดลองประสิทธิภาพของมันหน่อย” น้ำเสียงของเฟิงหานชวนไม่มีความหยอกล้อใดๆ เลยแม้แต่น้อย กลับจะพูดปกติเสียด้วยซ้ำ

ทว่าเฉินฮวนฮวนฟังออกว่า นี่ไม่ใช่คำพูดจริงจังอะไรเลย นี่…นี่มันลวนลาม! ชัดๆ!

“ฉันไม่ต้องการ!” เฉินฮวนฮวนตอบด้วยความโกรธเคือง แล้วพลิกตัวนอนตะแคง หันหลังให้เฟิงหานชวน

เดิมทีเธอยังเป็นห่วงสถานการณ์ของเฟิงหานชวนมาก ทว่าคำพูดของเฟิงหานชวนเมื่อสักครู่สกปรกโสมมเกินไป เธอไม่อยากพูดกับเขาแล้ว

เธอพบว่า เฟิงหานชวนก็เป็นผู้ชายผิดปกติคนหนึ่ง!

“โกรธแล้ว?”

ในเวลานี้เอง เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นข้างใบหูของเธอ จากนั้นเธอก็ถูกโอบล้อมด้วยความอุ่นร้อน

“เฟิงหานชวน คุณออกไปหน่อย เตียงนี้ใหญ่มากนะ คุณไม่จำเป็นต้องเบียดฉัน!” เฉินฮวนฮวนใช้มือดันแผ่นอกของชายหนุ่ม

“คุณลืมแล้วเหรอ? ตอนนี้เราทดลองแต่งงานกัน จำเป็นต้องนอนกอดกันนอนนะ” เฟิงหานชวนจับมือของหญิงสาวเอาไว้ ริมฝีปากบางคลอเคลียอยู่บริเวณติ่งหูของเธอ และเอ่ยเสียงเบาราวกระซิบว่า “นอนกอดกันกลมเกลียวได้หรือไม่ได้ คือกุญแจสำคัญของความสำเร็จในการทดลองแต่งงาน”

“คุณ…” เฉินฮวนฮวนหมดคำพูดที่จะโต้แย้งเขาแล้วจริงๆ เธอพยายามยื่นศีรษะออกไปข้างหน้า เธอไม่อยากเข้าใกล้เฟิงหานชวน

ทว่า จนสุดท้ายลำคอของเธอก็ยาวมาก เธอเคลื่อนไปข้างหน้าหนึ่งนิ้ว เฟิงหานชวนก็ตามมาหนึ่งนิ้ว สุดท้ายเธอก็ถูกเฟิงหานชวนแอบอิงแนบแน่น

เฉินฮวนฮวนเลือกที่จะยอมแพ้ในที่สุด

“เด็กดี นอนเถอะ” เสียงของเฟิงหานชวนแหบแห้งลง

เฉินฮวนฮวนเงียบ จากนั้นเธอก็หลับตาแน่น

ผ่านไปไม่นาน หญิงสาวในอ้อมกอดของเขาก็หายใจอย่างสม่ำเสมอ เฟิงหานชวนรู้ว่าเธอหลับไปแล้ว

เธอหลับไปแล้ว ทว่าเขาทำอย่างไรก็นอนไม่หลับ ร่างนุ่มหอมอยู่ในอ้อมกอดของเขา ค่อนข้างยากที่จะทนได้

เดิมทีเขาอยากจะหลอกให้เธอช่วยทายาให้ตัวเอง ทว่าต่อมาเขาก็ล้มเลิกแผนการ เพราะว่าตอนนี้เขาไม่สามารถสัมผัสเธอได้ หากเธอยินยอมช่วยเขาทายาจริง เขากลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ

จนถึงตอนนี้ สถานการณ์ก็ยากเกินกว่าจะรับมือได้แล้ว

ดังนั้น เขาถึงได้พักเรื่องทายาเอาไว้ก่อน