อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 110

การที่เฉินฮวนฮวนประกาศแบบนี้ เฟิงหานชวนรู้สึกพอใจมาก

"อะไรนะ!?" เฉินเหม่ยเจวียนเบิกตากว้าง แล้วพูดเสียงดังอย่างไม่อยากเชื่อ "แกแต่งงานกับเฟิงเฉินเหยี่ยนแล้วไม่ใช่เหรอ? อย่ามาล้อเล่นเลย!"

"คุณเปิดประตู ฉันอยากเจอเฉินเจี้ยนหมิน!" เฉินฮวนฮวนปล่อยเฟิงหานชวนแล้วยืนขึ้น แววตามีแต่ความโกรธ

เธอไม่อยากเสียน้ำลายกับเฉินเหม่ยเจวียน เธอรู้ว่าคฤหาสน์อยู่ภายใต้ชื่อของเฉินเจี้ยนหมิน เพราะฉะนั้นเธอจึงจะไปหาเขาตรงๆ

"เหอะ ฉันว่าแกคงหาบอดี้การ์ด แล้วมาก่อเรื่องตระกูลเฉินสิะ?" เฉินเหม่ยเจวียนหลุดหัวเราะ แล้วกอดอกไว้อย่างจองหอง "เปลี่ยนรหัสแล้ว แกอย่าคิดจะเข้ามา!"

"บอดี้! การ์ด?" เฉินฮวนฮวนอึ้ง แล้วหันกลับไปมองเฟิงหานชวน จากนั้นยิ่งงงไปใหญ่

เฟิงหานชวนเหมือนบอดี้การ์ดตรงไหน? ทั้งๆที่หล่อขนาดนี้ ดูเป็นผู้ดีขนาดนี้

"เฉินเหม่ยเจวียน คุณตาบอดไปแล้วเหรอ?" เฉินฮวนฮวนเอ่ยเยาะเย้ย

ตอนนี้เธอดูมั่นใจมาก อาจจะเพราะได้รับการสนับสนุนจากเฟิงหานชวน วันนี้เธอต้องแก้ความคันมือให้หาย

"เฉินฮวนฮวน แกกล้าด่าฉันเหรอ! ดูว่าฉันจะจัดการแกยังไง!" เฉินเหม่ยเจวียนด่าไปด้วย แล้วถลกแขนเสื้อขึ้นด้วย

เฉินฮวนฮวนเห็นท่าทางเธอแบบนี้ จึงอดหัวเราะไม่ได้

"แกหัวเราะอะไร?" เฉินเหม่ยเจวียนมองเธอตาขวาง

ใบหน้าเฉินฮวนฮวนมีความดูถูก "เฉินเหม่ยเจวียน คุณไม่รู้ว่าตัวเองเป็นมนุษย์ป้า? ที่คุณมีตำแหน่งทุกวันนี้ ได้ใส่เสื้อผ้าหรูๆแบบนี้ คุณคิดว่าคุณสมควรมีเหรอ?"

เธอพูดได้ไม่ผิดเลย

เฉินเหม่ยเจวียนมาจากชนบท ตอนนั้นลำบากมาก แล้วขยันทำงานในบริษัท แล้วคุณแม่ก็ช่วยเธอให้ได้เป็นเลขา แล้วดีกับเธอมาก

แต่เสียดาย นี่เป็นเหมือนนิทานชาวนากับงูเห่า

ตอนที่คุณแม่กำลังทุ่มเทให้กับงาน เฉินเหม่ยเจวียนกับเฉินเจี้ยนหมินกลับหักหลังคุณแม่ แล้วท้องก่อนคุณแม่อีกตั้งหลายเดือน

ตอนนั้นคุณแม่ถือครองเฉินซื่อกรุ๊ปอยู่ เฉินเหม่ยเจวียนจึงโกหกว่าเป็นลูกของแฟน แล้วแฟนทิ้งเธอหนีไปต่างประเทศ แถมคุณแม่ยังเพิ่งเงินเดือน วันหยุดให้เธออีก

ตอนนั้นแม่ของเธอดีกับเฉินเหม่ยเจวียนมาก แล้วเฉินซินโหรวยังได้ไปเรียนโรงเรียนดีๆ แล้วอยู่ห้องเดียวกับเธอด้วย แต่กลับไม่รู้ตัวว่านี่เป็นลูกชู้

เฉินซินโหรวปากหวาน พูดเก่งตั้งแต่เด็ก แล้วเจ้าเล่ห์ด้วย ตอนเรียนอนุบาล ก็เคยใส่ร้ายเฉินฮวนฮวนหลายครั้งแล้ว

หลังจากที่คุณแม่ซูอวิ้นเกิดอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิตแล้ว ทั้งสองแม่ลูกก็มาแย่งที่ ตอนนั้นเฉินฮวนฮวนเพิ่งรู้ ที่แท้เฉินซินโหรวเป็นพี่น้องต่างแม่ของเธอ

"มนุษย์ป้า? เหอะ ถ้าฉันเป็นมนุษย์ป้า ตอนนั้นพ่อแกจะหลงฉัน แล้วทิ้งแม่แกได้ยังไง?" เฉินเหม่ยเจวียนเยาะเย้ย "เพราะในสายตาพ่อแก แม่แกต่างหากที่เป็นมนุษย์ป้า แต่ฉันเป็นคนดี อ่อนโยน มีเมตตา!"

"แก……หน้าไม่อาย!" เฉินฮวนฮวนโมโหจนจะระเบิด

ตอนที่เฉินฮวนฮวนกำลังอารมณ์ขึ้น กลับมีฝ่ามือมาตบหลังเธอเบาๆ

เฉินฮวนฮวนเงยหน้าขึ้น กลับตกลงไปในวังวนสายตาของเฟิงหานชวน

เฟิงหานชวนกำลังปลอบใจเธอเหรอ?

"รออีกหนึ่งนาที" เขาพูดเรียบนิ่ง แล้วแฝงไปด้วยการปลอบใจ

"รอหนึ่งนาที?" เฉินฮวนฮวนไม่เข้าใจ

ตอนที่เธอกำลังสงสัย อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นข้างหู พอเธอหันมองไปทางถนน กลับเห็นรถคันสีดำหลายคันแล่นมาจอด

จากนั้น วินาทีต่อมา คนในรถก็ลงมายืนเรียงกัน แล้วทุกคนก็สวมใส่ชุดสีดำเป็นระเบียบ