เฟิงหานชวนตกใจทันที
เมื่อเฉินฮวนฮวนถามเช่นนี้ออกมา ในใจเธอยังนึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้ใช่ไหม?
ปฏิเสธไม่ได้ว่า ก่อนหน้านี้เขาทำกับเฉินฮวนฮวนเกินไปจริงๆ ตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไป เขาก็รู้สึกว่าเขาโหดร้ายกับเฉินฮวนฮวนขนาดนั้นได้อย่างไร
เมื่อนึกถึงตอนเธอถืออัฐิของคุณยาย และร้องไห้อย่างน่าสงสาร เขาก็ยังพูดจาหยาบคายกับเธอ
เมื่อนึกถึงตอนเธอมองหลิวตงรุ่ยด้วยหัวใจที่แตกสลาย เขายังสงสัยว่าเธอหลอกเขา และพูดจาดูถูกเธอทุกคำ
เมื่อนึกถึงการกระทำอันชั่วร้ายของตัวเองก่อนหน้านี้ เฟิงหานชวนรู้สึกหายใจไม่ออกเล็กน้อย
เมื่อเห็นว่าเฟิงหานชวนไม่ตอบ เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปากเข้าหากัน และก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะถามเสียงเบาราวกับกระซิบว่า “คุณรู้สึกละอายใจต่อฉันใช่ไหม คุณถึงอยากทดลองแต่งงานกับฉัน?”
ถ้าจะว่ากันตามเหตุผลแล้ว เธอเป็นเพียงผู้หญิงที่นายท่านตระกูลเฟิงยัดเยียดให้เฟิงหานชวน ระหว่างเธอและเฟิงหานชวนไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อกัน แม้กระทั่งก่อนหน้านี้พวกเขายังมีปากเสียงกันจนไม่มีความสุข
เฟิงหานชวนเป็นฝ่ายอยากทดลองแต่งงานกับเธอก่อน ถ้าไม่รู้สึกละอายใจต่อเธอ ก็คงอยากชดเชยให้กับเธอ ถ้าไม่อยากขัดความตั้งใจนายท่านตระกูลเฟิง ก็คงเป็นทั้งสองเหตุผล
“ฮวนฮวน” เฟิงหานชวนรู้สึกจุกแน่นอยู่ที่ลำคอเล็กน้อย
เขารู้ว่าเฉินฮวนฮวนต้องเคลือบแคลงใจอย่างแน่นอน อันที่จริงช่วงที่ผ่านมานี้ เขาปฏิบัติต่อเธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ เดิมทีเขาก็อยากเปิดเผยความสัมพันธ์กับเธอ และมาเป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการ แต่เขากลัวว่าเฉินฮวนฮวนจะสงสัย เขาถึงได้เสนอให้ทดลองแต่งงานกัน
“หลังจากช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ผมก็รู้ตัวเองว่าก่อนหน้านี้เอาแต่โทษคุณ ผมพบว่าคุณเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีมาก ไม่ใช่เพราะผมละอายใจต่อคุณ แต่ผมอยากทดลองแต่งงานกับคุณจริงๆ” เฟิงหานชวนตอบอย่างจริงจัง เขาจริงจังกว่าทุกช่วงเวลาก่อนหน้านี้
“ถ้าการทดลองแต่งงานระหว่างเราเข้ากันได้ดี มีผู้หญิงแบบคุณมาเป็นภรรยาของผม ผมจะรู้สึกเป็นเกียรติมาก”
เฉินฮวนฮวนถึงกับนิ่งอึ้งไป ในเวลาเดียวกันเธอก็เชื่อคำพูดของเฟิงหานชวน
ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนี้เธอเชื่อมั่นอย่างมาก ไม่ใช่การเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่เธอเชื่อจริงๆ
ก่อนหน้านี้ เฟิงหานชวนเข้าใจผิดเธอ ดังนั้นเขาถึงร้ายกาจกับเธอขนาดนั้น ตอนนี้เรื่องเข้าใจผิดทั้งหมดได้รับการอธิบายจนเข้าใจกระจ่างแล้ว เฟิงหานชวนก็ไม่เคยร้ายกาจกับเธออีกเลย
แม้กระทั่ง เขายังช่วยเธอแย่งคฤหาสน์กลับคืนมา และยังช่วยเธอสั่งสอนคนตระกูลเฉิน
จะเห็นได้ว่า เฟิงหานชวนอยากทดลองแต่งงานกับเธอจริงๆ
เฉินฮวนฮวนแอบมองเขาแวบหนึ่ง พบว่าเฟิงหานชวนกำลังจับจ้องเธออยู่ เธอรีบก้มหน้างุดอีกครั้ง เธอเพียงรู้สึกว่าพวงแก้มทั้งสองกำลังขึ้นสีแดงก่ำด้วยเลือดฝาด
ดูเหมือนว่าเธอจะเขินอายเล็กน้อย
ท้ายที่สุดแล้ว ผู้ชายที่มีเสน่ห์มากอย่างเฟิงหานชวน เพิ่งจะกล่าวถ้อยคำจริงจังและให้เกียรติเธอออกมา ช่างยากเกินกว่าเธอจะต้านทานเขาไหว
ความรู้สึกแปลกๆ ที่อยู่ในใจส่วนลึกของเฉินฮวนฮวนได้พองฟูขึ้นมา
“ฮวนฮวน เชื่อผมไหม?” เฟิงหานชวนเห็นว่าเฉินฮวนฮวนไม่ตอบ อันที่จริงใจเขาก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย
สาเหตุที่เขาปฏิเสธที่จะบอกความจริงเรื่องบลูส์คลับคืนนั้น เป็นเพราะว่าเขากลัวจะทำลายความไว้วางใจที่ยากจะสร้างขึ้นระหว่างตัวเองกับเฉินฮวนฮวน
เขาต้องการปกปิดเรื่องนั้นไว้อย่างนั้น และเดินไปข้างหน้าพร้อมกับเฉินฮวนฮวนในฐานะ “เฟิงหานชวน” อย่างสง่าผ่าเผย
ตอนนี้เขาเป็นสามีของเฉินฮวนฮวน ไม่ใช่อาชญากรในคืนนั้น
“ฉัน…” เฉินฮวนฮวนเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาลึกล้ำที่ฉายแววจริงจังคู่นั้น เธอพยักหน้าน้อยๆ มือทั้งสองข้างสอดประสานเข้าด้วยกัน
เฉินฮวนฮวนสูดหายใจเข้าลึก และกล่าวว่า “ฉันเชื่อคุณค่ะ”
เสียงนุ่มละมุนราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิพัดผ่านหัวใจ เฟิงหานชวนรู้สึกสดชื่น ราวกับว่าตัวโล่งเบาสบาย ไม่อึดอัด มากจนกระทั่งมีความสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
“ตอนนี้ผมเป็นสามีของคุณ ทุกเรื่องที่ผมพูดหรือทำ จะไม่มีการปิดบังคุณ” เฟิงหานชวนกล่าวด้วยความมั่นใจ
นอกจากเรื่องที่บลูส์คลับในคืนนั้น เขาจะไม่ปิดปังอะไรเฉินฮวนฮวนอีกแล้ว
“อืม ฉันก็เหมือนกัน ฉันก็จะไม่ปิดบังคุณค่ะ” เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปากเข้าหากัน ก่อนจะตอบอย่างเขินอายเล็กน้อย
“ครับ” เฟิงหานชวนยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะหัวเราะเบาๆ แล้วสตาร์ทรถ
……
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ร้านกาแฟสุดโรแมนติกร้านหนึ่ง
ทันทีที่เฟิงหานชวนจูงมือเฉินฮวนฮวนเดินเข้าไป เฟิงเฉินเหยี่ยนก็รีบวิ่งเข้ามา
“อาสาม! ฮวนฮวน!” เขาตะโกนเรียกเสียงดัง ดึงดูดความสนใจจากสายตาของลูกค้าคนอื่นเป็นอย่างมาก
“หุบปาก” เฟิงหานชวนเอ่ยตำหนิ
เฟิงเฉินเหยี่ยนปิดปากทันที และเอ่ยบอกเสียงเบาว่า “ผมจองห้องไว้แล้ว พวกอาตามผมมา”
ขณะที่พูด เขาก็เดินนำทางไปข้างหน้า
ห้านาทีต่อมา ทั้งสามคนก็นั่งอยู่ในห้องส่วนตัวของร้านกาแฟ
“ฮวนฮวน ที่ผ่านมาผมขอโทษจริงๆ ผมไม่รู้จะทำยังไง คุณปู่ให้ผมแกล้งเป็นสามีคุณ ผมก็ได้แต่ทำตามคำสั่ง ผมขอโทษจริงๆ!”
ทันทีที่เฉินฮวนฮวนนั่งลง เฟิงเฉินเหยี่ยนก็โค้งคำนับให้กับเธอที่อยู่ตรงหน้า ขอโทษเธอด้วยความจริงใจ
“คุณไม่ต้อง…ไม่ต้องขอโทษฉัน ฉัน…ฉันไม่โทษคุณหรอกค่ะ” เฉินฮวนฮวนลุกขึ้นจากที่นั่ง รีบโบกมือไปมาเชิงไม่เป็นไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย