อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 124

เมื่อเฉินฮวนฮวนเดินมาถึงหน้าประตูใหญ่ของเรือนจำ เธอรู้ว่าตัวเองแทบจะยืนไม่อยู่

วันนี้อารมณ์ของเธอราวกับนั่งรถไฟเหาะตีลังกาขึ้นลง จนกระทั่งเธอรู้สึกว่าหัวของตัวเองไม่ใช่ของตัวเองแล้ว

เธอได้รับข้อมูลมากเกินไปในคราวเดียว ราวกับในสมองตีกันวุ่นวายไปหมดแล้ว

“ครืน ครืน ครืน…”

ในเวลานี้เอง จู่ๆ โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าเสื้อก็สั่นขึ้นมา

เฉินฮวนฮวนส่ายหัวไปมา ก่อนจะรีบล้วงโทรศัพท์ออกมา เดิมทีเธอคิดว่าเกาเหวินอาจจะโทรเข้ามา ทว่าเมื่อเห็นหมายเลขของสายที่กำลังโทรเข้ามา เธอก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง

คนที่โทรมาหาเธอ คิดไม่ถึงว่าคือแม่ของเยี่ยจิ่งเฉิน นั่นคือหลี่ซูฉิน

หลี่ซูฉินคือแม่ผู้ให้กำเนิดของเยี่ยจิ่งเฉิน ทว่าไม่ใช่คุณผู้หญิงของบ้านตระกูลเยี่ย และหลี่ซูฉินก็ไม่นับว่าเป็นภรรยาน้อย

ตอนแรก เธอคิดว่าหลี่ซูฉินเป็นภรรยาน้อย ทว่าภายหลังเฉินเจี้ยนหมินได้ยินมาจากคนรอบข้างว่า เดิมทีหลี่ซูฉินเป็นเพียงสาวใช้ของบ้านตระกูลเยี่ย แอบปีนขึ้นเตียงของเจ้าบ้านตระกูลเยี่ย และหนีออกไปหลังจากเธอตั้งท้อง

ดังนั้น แม้ว่าเยี่ยจิ่งเฉินจะเป็นลูกนอกสมรส ทว่าหลี่ซูฉินก็ไม่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาน้อยจริงๆ เพราะว่าพ่อของเยี่ยจิ่งเฉินไม่เคยพึงพอใจหลี่ซูฉินเลย

ต่อมานายหญิงใหญ่ของตระกูลเยี่ย ก็คือย่าของเยี่ยจิ่งเฉิน เมื่อรู้ว่าเขาระหกระเหเร่ร่อนอยู่ข้างนอก ก็ไปรับเยี่ยจิ่งเฉินกลับมาอยู่บ้านตระกูลเยี่ย

แม้ว่าหลี่ซูฉินจะมีอดีตที่แสนสาหัสเช่นนี้ ทว่าเฉินฮวนฮวนปฏิเสธไม่ได้ว่า หลี่ซูฉินดีกับเธอมาก

หลังจากเธอเลิกรากับเยี่ยจิ่งเฉินในตอนนั้น หลี่ซูฉินยังสั่งสอนเยี่ยจิ่งเฉินอย่างหนัก

เธอนึกได้ว่าเยี่ยจิ่งเฉินถูกทำร้ายร่างกายตอนเช้า ตอนนี้หลี่ซูฉินก็โทรมาหาตัวเองอย่างกะทันหัน เฉินฮวนฮวนรู้ว่าเธอต้องโทรมากล่าวโทษอย่างแน่นอน

ทว่าเธอก็ยังรับสาย เธอไม่อยากทำตัวขี้ขลาดเป็นเต่าหัวหด

“คุณน้าหลี่” เฉินฮวนฮวนเอ่ยเรียก

“ฮวนฮวน นานแล้วที่ไม่ได้ยินเสียงเธอ ช่วงนี้สบายดีไหมจ๊ะ” น้ำเสียงของหลี่ซูฉินนุ่มนวลมาก ความจริงเธอก็หน้าตาสะสวยมากเช่นกัน

ไม่เช่นนั้น เธอก็ไม่สามารถให้กำเนิดลูกชายที่หน้าหล่อเหลาอย่างเยี่ยจิ่งเฉินได้

ฮวนฮวนตะลึงเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าหลี่ซูฉินไม่ได้กล่าวโทษ เธอรู้สึกสงสัยอยู่บ้าง ทว่าก็ยังตอบกลับ “ฉันสบายดีค่ะ แล้วคุณน้าล่ะคะ”

แม้ว่าเธอกับเยี่ยจิ่งเฉินจะแตกหักกันไปนานแล้ว ทว่าตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ เธอและหลี่ซูฉินก็ไม่เคยมีเรื่องบาดหมางใดๆ ต่อกัน

ทว่าหลังจากเลิกรากับเยี่ยจิ่งเฉินตอนนั้น เธอก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับหลี่ซูฉินอีกเลย หลี่ซูฉินก็แทบไม่ติดต่อเธอมาเช่นกัน

“ฉัน…ฉันอยู่โรงพยาบาล เหงามากเลย วันนี้อาทิตย์นี้ ไม่รู้ว่าเธอจะว่างมาอยู่เป็นเพื่อนฉันไหม” เสียงของหลี่ซูฉินสั่นเครือเล็กน้อย และทำอะไรไม่ค่อยถูก

“คุณน้า คุณน้าเป็นอะไรไปคะ” เฉินฮวนฮวนซักถามทันที

“ฉันเป็นมะเร็งเต้านม เพิ่งผ่าตัดเมื่อไม่กี่วันก่อน เฮ้อ” หลี่ซูฉินถอนหายใจยาว และกล่าวอย่างปลงใจ “มันเป็นโรคร้าย ชีวิตนี้ฉันกลัวว่าจะอยู่ได้ไม่นานแล้ว”

เดิมทีเฉินฮวนฮวนคิดว่าหลี่ซูฉินจะโทรมากล่าวโทษ ถึงอย่างไรวันนี้เยี่ยจิ่งเฉินถูกคนของเฟิงหานชวนทำร้าย แต่ไม่คิดว่าหลี่ซูฉินจะอยู่โรงพยาบาล และต้องการใครสักคนไปเยี่ยมเธอ

เธอรู้ว่าหลี่ซูฉินไม่มีญาติพี่น้อง พ่อแม่ของเธอก็ไม่อยู่แล้ว เยี่ยจิ่งเฉินสนใจเพียงความสุขของเฉินซินโหรว แน่นอนว่าคงไม่มาสนใจแม่ผู้ให้กำเนิดคนนี้นักหรอก

เฉินฮวนฮวนรู้สึกเห็นใจหลี่ซูฉินเป็นอย่างมาก เธอจึงรีบเอ่ยถาม “คุณน้า คุณน้าอย่าพูดแบบนี้สิคะ ตอนนี้การแพทย์ก้าวหน้าแล้ว คุณน้าต้องหายขาดอย่างแน่นอนค่ะ! คุณน้าอยู่โรงพยาบาลไหนคะ ตอนนี้ฉันว่างพอดี ฉันจะไปเยี่ยมค่ะ”

“ฉันอยู่โรงพยาบาลรุ่ยเอิน”