อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 148

ยังไม่รอให้เธอรู้สึกตัว เฟิงหานชวนก็จับข้อเท้าของเธอไว้ แล้วสวมรองเท้าให้เธอ

มืออีกข้างพยุงเท่าของเธอไว้ เขาไม่มีความรังเกียจเธอแม้แต่น้อย แถมยังดึงปากรองเท้าให้เธอเรียบร้อย

ในตอนที่เขากำลังจะสวมรองเท้าอีกข้างให้เฉินฮวนฮวน เฉินฮวนฮวนจึงได้ตอบสนองขึ้น เธอรีบถอยเท้ามาด้านข้าง หน้าแดงระเรื่อพูดขึ้น “ฉัน ฉันสวมเองได้ค่ะ ฉันมีมือ...”

ตอนนี้หลิวหลี่ถงยังคงทำความสะอาดอยู่ในห้องรับแขก จึงทำให้เฉินฮวนฮวนรู้สึกเขิน เธอไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายขนาดนี้มาก่อน ไม่เคยแม้แต่จะมีผู้ชายคนไหนทำดีกับเธอขนาดนี้

เฟิงหานชวนไม่ได้รังเกียจเท้าของเธอเลยสักนิด แถมยังช่วยเธอสวมรองเท้าด้วยตัวเอง

เมื่อก่อน เธอเคยคบกับเยี่ยจิ่งเฉินเป็นแฟนเพียงคนเดียว อีกอย่างเธอกับเยี่ยจิ่งเฉินก็ไม่ได้ใกล้ชิดกันเกินไป พูดได้ว่าใกล้ชิดกันมากที่สุดก็คือจับมือ

เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าหัวใจดวงน้อยของตัวเอง ไม่ค่อยเชื่อฟังสักเท่าไหร่ เดี๋ยวเต้นเร็ว เดี๋ยวเต้นช้า

“อย่าดื้อ ยกเท้าขึ้นมา ยังไงก็สวมให้คุณข้างหนึ่งแล้ว “เฟิงหานชวนไม่ยอมแพ้ ยื่นมือออกไปจับข้อเท้าข้างที่ไม่ได้สวมรองเท้าของเธอไว้

สัมผัสเย็น ทำให้เฉินฮวนฮวนสะดุ้งเล็กน้อย จากนั้นก็เชื่อฟังไม่ขยับเขยื้อนอีก ปล่อยให้เฟิงหานชวนช่วยสวมรองเท้าอีกข้างหนึ่งให้เธอจนเสร็จ

ตลอดเวลา หลิวหลี่ถงแอบดูอยู่ในห้องรับแขก จนกระทั่งทั้งสองออกไป สายตาของเธอดุร้ายมากขึ้น

...

จากตัวคฤหาสน์ไปจนถึงประตูใหญ่ของคฤหาสน์ มีระยะทางช่วงหนึ่ง

มือข้างหนึ่งของเฟิงหานชวนลากกระเป๋าเดินทาง อีกข้างหนึ่งจับมือของเฉินฮวนฮวนไว้แน่น เหมือนกับสามีที่มาส่งภรรยาไปที่ไกลลับ

เมื่อเห็นว่าห่างจากตัวคฤหาสน์ช่วงหนึ่งแล้ว เฉินฮวนฮวนเม้มปาก แล้วพูดขึ้น “อาหาน ไม่อย่างงั้น...ไม่อย่างงั้นรอให้ฉันกลับมา แล้วถ้าคุณยังอยากจะลองแต่งงานอีก พวกเราย้ายออกไปอยู่ที่อื่นเถอะ”

เมื่อเฟิงหานชวนได้ยิน ก็หยุดเดิน สีหน้าเคร่งขรึมในทันที

จู่ ๆ ในใจของเฉินฮวนฮวนก็สะดุ้งขึ้นมา หรือว่า...เฟิงหานชวนไม่คิดจะลองแต่งงานกับเธอแล้ว?

วันนี้ตอนเช้า เขาทำดีกับเธอขนาดนี้ ก็เพื่อชดใช้เรื่องเมื่อคืน และก็เพื่อบอกลาเธอ?

ไม่ใช่การบอกลาธรรมดา แต่เป็นการบอกลาอีกแบบหนึ่ง?

“คุณ...ฉัน งั้นฉันฝึกอบรมเสร็จ ก็ไม่กลับมาแล้ว ฉันไม่มีสัมภาระอะไรที่ต้องกลับมาเอา งั้นพวกเราก็...บอกลากันตรงนี้เถอะ” เฉินฮวนฮวนสีหน้าไม่ค่อยดี

เธอไม่รู้ว่าทำไมเฟิงหานชวนเปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่ดีกับเธอขนาดนั้น ทั้งหมดก็เพื่อบอกลาเธอ ดังนั้นถึงได้ดีขนาดนี้เหรอ?

หรือว่าจะเป็นเพราะเมื่อคืนเธอไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้? ดังนั้นเขาไม่อยากลองแต่งงานกับเธอแล้ว?

ได้ยินแบบนี้ เฟิงหานชวนหน้าเข้มยิ่งกว่าเดิม เขาหันตัวมามองหญิงสาวที่อยู่ด้านหน้า แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ผมทำให้คุณรู้สึกไม่ปลอดภัยเหรอ?”

“คะ?” เฉินฮวนฮวนเงยหน้ามองเขาอย่างไม่เข้าใจ

“ทำไมถึงพูดออกมาว่า รอคุณกลับมา ถ้าหากผมยังอยากจะลองแต่งงานอีก?” เฟิงหานชวนเข้าใกล้เธอ ร่างกายแทบจะแนบชิดกับหญิงสาวตรงหน้า จากนั้นก็พูดเสียงเบา “คุณรู้สึกว่าพวกเรายังจำเป็นต้องลองแต่งงานอีกเหรอ?”

“หา?” เฉินฮวนฮวนตกใจจนอ้าปากค้าง

คำตอบแบบนี้ ไม่เหมือนกับที่เธอคิดไว้เมื่อครู่สักนิด