อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 205

“ผมไม่มีจริงๆ” เฟิงหานชวนชูมือขึ้น ทำสัญญาณมือเหมือนสาบานต่อฟ้าออกมา

เฉินฮวนฮวนหันศีรษะไปทางกระจกรถ หันด้านหลังให้เฟิงหานชวน แก้มทั้งสองข้างยังคงโมโหมากๆ

ตอนกลางคืนเมื่อห้าวันก่อน เธอกับเฟิงหานชวนห้องรับรองในอาคารเรียน แก้ไขความเข้าใจผิดกันแล้ว แล้วก็ไม่รู้ยังไง คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นฝ่ายขอร้องให้เฟิงหานชวนกลายเป็นสามีภรรยาจริงๆเอง

ผลก็คือ เฟิงหานชวนรับปากเธอ ห้าวันมานี้ เธออารมณ์ดีมาก ทุกวันเอาแต่คิดเรื่องจบค่ายฝึกอบรม ก็สามารถกลับบ้านไปเจอเฟิงหานชวนแล้ว

แต่เจอหน้ากันตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่มีความรู้สึกสวยงามเหมือนเพิ่งแต่งงานใหม่ๆ

“ไม่มีก็ไม่มีสิ งั้นตอนนี้พวกเราไปที่ไหน?” เฉินฮวนฮวนเพิ่งถามออกไป มือถือก็ดังขึ้นมา

เธอก้มไปดู เกาเหวินเป็นคนโทรมา

“แย่แล้ว!” เฉินฮวนฮวนร้องด้วยความตกใจ หันศีรษะไปทางเฟิงหานชวน พูดว่า “ตอนนี้พี่เหวินคงมารับฉันแล้ว พี่บอกว่าจะพาฉันไปกินข้าวเที่ยง ถามสถานการณ์ตอนฉันอยู่ในค่ายฝึกอบรมหน่อย”

“ให้เธอกลับไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยถาม” เฟิงหานชวนเดิมที่มีสีหน้าอ่อนโยน ขรึมลงอีกครั้ง

ไม่งานที่จะรับภรรยาตัวเล็กกลับบ้าน เอาช่วงเวลาสำคัญขนาดนี้ ให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างเกาเหวินได้ยังไง?

“ไม่ได้ ฉันเป็นนักแสดงที่เซ็นสัญญากับพี่เหวิน ตอนนี้ค่ายอบรมจบแล้ว ฉันจำเป็นต้องรายงานสถานการณ์กับพี่ ฉันรับเงินเดือน” สีหน้าของเฉินฮวนฮวนจริงจังขึ้นทันที พูดด้วยความจริงจัง “เฟิงหานชวน คุณกลับไปก่อนเถอะ พวกเราค่อยเจอกันคืนนี้”

ระหว่างที่พูด เฉินฮวนฮวนปลดเข็มขัดนิรภัยออก เปิดประตูจะลงรถ กลับถูกเฟิงหานชวนดึงข้อมือไว้

“จะไปจริงเหรอ?” เฟิงหานชวนขมวดคิ้ว ความผิดหวังกระจายทั่วใบหน้า “ผมมารับคุณโดยเฉพาะ”

“เฟิงหานชวน ฉันซาบซึ้งใจที่คุณมารับฉัน แต่คุณไม่ได้บอกฉันล่วงหน้า ตอนนี้พี่เหวินมาแล้ว ฉัน...” เฉินฮวนฮวนลำบากใจจริงๆ

“อืม งั้นคืนนี้เจอกัน” เฟิงหานชวนพยักหน้าช้าๆ พร้อมปล่อยมือออก

เฉินฮวนฮวนรู้สึกเฟิงหานชวนผิดหวังจริงๆ ความผิดหวังที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า ความรู้สึกเหมือนโดนเธอทอดทิ้งแบบนั้น ทำให้เธอรู้สึกโทษตัวเอง

และไม่รู้ยังไง จู่ ๆ ก็หัวร้อน เฉินฮวนฮวนพุ่งไปทางเฟิงหานชวน แล้วก็พึมพำออกมา

เธอหอมแก้มชายหนุ่มแรงๆ

การกระทำไม่มีปี่มีขลุ่ยของหญิงสาว ทำให้เฟิงหานชวนนิ่งไปทันที แต่ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว หันศีรษะไปทางหญิงสาว

“อาหาน ขอโทษ เมื่อกี้ฉันเรียกชื่อเต็ม ของคุณอีกแล้ว” เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปาก ลูบเส้นผมของตัวเอง แก้มแดงเล็กน้อย พูดเสียงเบา“คืนนี้เจอกันที่บ้านตระกูลเฟิง?”

“อืม คืนนี้เจอกันที่บ้านตระกูลเฟิงก่อน” เฟิงหานชวนพยักหน้านิ่งๆ

“ได้ งั้นฉันลงรถแล้ว บายๆ” เฉินฮวนฮวนไปทางเฟิงหานชวน แล้วหันหน้าเตรียมเปิดประตูรถ

ทันใดนั้น มือใหญ่ข้างหนึ่งจับท้ายทอยของเธอไว้ ตามมาด้วย ศีรษะของเธอถูกบังคับให้หันไป จูบร้อนหนึ่งประทับลงมา

“อึ่ม...”ตาทั้งสองของเฉินฮวนฮวนเบิกกว้างด้วยความตกใจ

โดยไม่ทันตั้งตัว เธอคาดไม่ถึง

เธอถึงขั้นรู้สึกว่าสัมผัสที่หกตัวเองมีปัญหา

ตอนที่เธอนึกว่าเฟิงหานชวนจะจูบเธอ เฟิงหานชวนกลับไม่ได้จูบเธอ ตอนเธอนึกว่าเฟิงหานชวนจะไม่จูบเธอ เขาก็จูบเธอกะทันหันเสมอ ทำให้เธอมึนงงไป

แต่จูบครั้งนี้กลับไม่ได้ใช้เวลานาน เฟิงหานชวนเพียงแค่สัมผัสแล้วหยุด ก็ปล่อยเฉินฮวนฮวนออก

เขายื่นมือตบไปที่หัวของหญิงสาวเบาๆ อยู่ใกล้หูเธอ พูดเสียงชวนฟังออกมาช้าๆ “คืนนี้ ผมจะไม่ปล่อยคุณแล้ว”

เสียงดังปัง เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าหัวตัวเองเหมือนมีดอกไม้กองหนึ่งระเบิดออกมา

ใบหน้าของเธอแดงเหมือนก้นลิงทันที

“ฉัน...ฉันไม่เข้าใจว่าคุณพูดอะไรอยู่ คุณรีบกลับบริษัทเถอะ ฉัน...ฉันลงรถแล้ว” พูดจบ เฉินฮวนฮวนเปิดประตูรถหนีไปทันที เหมือนกำลังหนีตาย

มองด้านหลังหญิงสาวหนีเตลิดไป บนใบหน้าเย็นชาของเฟิงหานชวน มีรอยยิ้มโผล่ออกมา

...

เฉินฮวนฮวนวิ่งลงรถมาสักพัก หลังจากที่ห่างรถของเฟิงหานชวนไปนิดหน่อยถึงหยุดลง

เธอถึงเห็น เมื่อกี้ที่จับมือถือ นึกไม่ถึงว่าไม่ได้รับสายของเกาเหวิน

กำลังจะโทรกลับไป รถเก๋งสีแดงคันหนึ่งก็จอดอยู่หน้าตัวเอง ตามมาด้วยกระจกรถเลื่อนลง ใบหน้าสวยของเกาเหวินก็มาอยู่ตรงหน้าเฉินฮวนฮวน