อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 21

“อื้ม…”

ดวงตาของเฉินฮวนฮวนเบิกกว้างขึ้นทันที

สมองของเธอแทบจะขาวโพลนไปในทันที จนเธอไม่อาจต่อต้านการกระทำของเขาได้แล้ว

การเชื่อฟังของหญิงสาว ทำให้เฟิงหานชวนได้รับรสสัมผัสของเธอ ยิ่งทำให้เขาจู่โจมเธอหนักหน่วงขึ้นไปอีก

ความเจ็บที่ริมฝีปาก ทำให้เฉินฮวนฮวนตอบสนองทันที เธอโดนเฟิงหานชวนจูบ และยังเป็นรสจูบที่ร้อนแรงมาก

ขณะที่เธอตกใจ เธอรีบยื่นมือออกไปที่หน้าอกของเฟิงหานชวน เธอออกแรงดันเขา พยายามผลักเขาออกไป

ทว่า เฟิงหานชวนหลงใหลในรสสัมผัสอันแสนหวานนี้ไปเสียแล้ว เขาไม่สนใจอาการต่อต้านของหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย ฝ่ามือใหญ่กดรั้งท้ายทอยของเฉินฮวนฮวนเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอหนีจากรสจูบที่เขากำลังมอบให้

เฉินฮวนฮวนตกใจเป็นอย่างมาก การขัดขืนของเธออยู่ภายใต้การควบคุมของเฟิงหานชวน ราวกับปุยฝ้ายเจอกับบล็อกเหล็ก โดยเธอไม่มีเรี่ยวแรงจะโต้ตอบแม้แต่น้อย

ความรู้สึกนี้ ช่างเหมือนกับคืนนั้นไม่มีผิดเพี้ยน เธอเหมือนกับลูกแกะที่กำลังรอถูกเชือด

กลิ่นอายความน่ากลัวของเขาโอบล้อมตัวเธอเอาไว้ ทำให้เธอร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่ง

รสชาติหอมหวานภายในปากของเขาเปลี่ยนเป็นรสเค็มในทันที สติของเฟิงหานชวนถูกดึงกลับมา เขารีบปล่อยหญิงสาวตรงหน้า แต่เขากลับเห็นแก้มของเธอ เต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลอาบเต็มแก้มทั้งสองข้าง

เขาลุกขึ้นยืนทันที ก่อนจะยกมือขยุ้มศีรษะของตัวเองอย่างแรง เมื่อสักครู่นี้เขาทำอะไรลงไป

ไม่คิดว่าเขากับเฉินฮวนฮวนจะ…

เขาบ้าไปแล้วเหรอ

“อาสาม ทำไมคุณถึงทำแบบนี้…” เฉินฮวนฮวนเอ่ยประท้วงเฟิงหานชวน

ถ้าเธอไม่ร้องไห้อย่างหนัก เฟิงหานชวนจะทำเรื่องแบบนั้นกับเธอต่อไปอย่างบ้าคลั่งไร้สติ

ทำไมผู้ชายถึงใช้วิธีแบบสัตว์เช่นนั้น

เฟิงหานชวนรู้สึกผิดขึ้นมาทันที ผู้หญิงคนนี้เพิ่งประสบเหตุการณ์วิปริตที่น่ากลัวมาเมื่อคืน ตัวเองยังปฏิบัติต่อเธออย่างป่าเถื่อนเช่นนี้อีก

“ผมขอโทษ ผมควบคุมตัวเองไม่ได้” เฟิงหานชวนสูดหายใจเข้าลึก เมื่อกล่าวขอโทษเสร็จ เขาก็สาวเท้าออกจากห้องไป

เสียงปิดประตูดัง “ปัง” ขาทั้งสองข้างของเฉินฮวนฮวนสั่นระริกโดยไม่รู้ตัว

เธอขดตัวด้วยความกลัว มือทั้งสองกอดเข่าเอาไว้แน่น รู้สึกราวกับเป็นผู้รอดชีวิตมาได้

เดิมทีเธอได้เปลี่ยนมุมมองของเธอที่มีต่อเฟิงหานชวนแล้ว เธอคิดว่าเขาเป็นคนดีคนหนึ่ง ทว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว เขายังทำเรื่องเมื่อสักครู่นั้นกับตัวเอง

เฉินฮวนฮวนเช็ดน้ำตาด้วยความเสียใจ จากนั้นเธอก็ตกอยู่ในภวังค์ความเงียบอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

…

เฟิงหานชวนกลับไปที่ห้องรับแขกที่อยู่ติดกัน และปิดประตูอย่างกระวนกระวายใจ

เขานั่งบนโซฟา ก่อนจะขยุ้มศีรษะของตัวเองอีกครั้ง สีหน้าร้อนอกร้อนใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าทำไมตัวเองถึงจูบเฉินฮวนฮวนอย่างดูดดื่มเช่นนั้น

ราวกับความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ ทำให้เขานึกถึงความรู้สึกในคืนนั้นอย่างร้อนใจ

เมื่อนึกถึงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของเฉินฮวนฮวนเมื่อสักครู่นี้ เธอคงเกลียดเขาจนตายอย่างแน่นอน

ในตอนนี้เอง โทรศัพท์มือถือบนโต๊ะสั่นขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เฟิงหานชวนหยิบโทรขึ้นมาดู เห็นว่าเป็นสายจากซูอวี่

“ท่านประธานเฟิงครับ พวกเราช่วยคุณหลิ่วย้ายบ้านเสร็จแล้วครับ คุณหลิ่วเลือกอยู่ห้องนอนใหญ่ครับ” ซูอวี่กล่าวรายงานตามความจริง

เฟิงหานไม่มีอารมณ์ใดๆ เขาเพียงเอ่ยตอบเสียงเบา “อืม งั้นนายก็กลับไปเถอะ”

“ครับ” ทันทีที่ซูอวี่พูดจบ ปลายสายอีกด้านก็มีเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น “ผู้ช่วยซู คุณชายสามใช่ไหมคะ ให้ฉันคุยกับคุณชายสามสักสองประโยคได้ไหมคะ”

“นี่ครับ…” ซูอวี่รู้สึกลำบากใจเล็กน้อย แต่ก็ส่งโทรศัพท์มือถือให้หลิ่วเยว่เอ่อร์