อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 217

บทที่ 217 เฟิงหานชวน คุณรังแกฉัน!

หากบอกว่าไม่ชอบ ตามนิสัยของเฟิงหานชวน เขาต้องโกรธอย่างแน่นอน

หากบอกว่าชอบ ไม่ใช่ว่าเธอจะดูไม่สงวนท่าทีหรอกเหรอ

ตอนนี้เฉินฮวนฮวนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ หัวสมองของเธอมึนงงเล็กน้อย เธอคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเบา “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”

“งั้นก็แสดงว่าชอบ” หลังจากเฟิงหานชวนพูดจบ เขาก้มศีรษะลงมาอย่างแรง

“อื้อ!” ริมฝีปากของเธอถูกประกบปิดเอาไว้

จากนั้น หัวสมองของเฉินฮวนฮวนขาวโพลนไปหมด

ไม่รู้นานแค่ไหนกว่าเธอจะถูกปล่อยเป็นอิสระ

เมื่อเฉินฮวนฮวนรู้สึกตัว ใบหน้าของเธอขึ้นสีแดงระเรื่อ เธอวิ่งพรวดพราดเข้าไปในห้องน้ำ

ก่อนหน้านี้เธออาบน้ำแล้ว ดังนั้นคราวนี้เธอเพียงล้างเนื้อล้างตัว เพื่อชำระล้างเหงื่อจากการเดินเท่านั้น

เมื่อเธอกำลังสวมชุดนอน จู่ๆ ชายหนุ่มก็เดินเข้ามา เธอตกใจรีบสวมชุดนอนอย่างรวดเร็ว

“รีบไปทำไมกัน ไม่ใช่ไม่เคยเห็น” เฟิงหานชวนดูสงบนิ่งมาก เขายื่นห่อผ้าอนามัยส่งให้เฉินฮวนฮวน ก่อนจะเอ่ยบอกเสียงเบา “คุณไม่ได้หยิบอันนี้มา”

“ในนี้มีค่ะ ของหลิวอวี่ถง…” เฉินฮวนฮวนหลุบตาลงต่ำ แก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าวด้วยความอาย

“น่าจะต่างกันนะ ผมหยิบมาเป็นแบบที่ใช้ตอนกลางคืน” เฟิงหานชวนไม่ได้เบี่ยงเบนประเด็นใดๆ เลยแม้แต่น้อย

“งั้น งั้นก็ขอบคุณค่ะ” เฉินฮวนฮวนเกาศีรษะอย่างเก้อเขิน

อันที่จริงเธออยากบอกว่า สองห่อนั้นของหลิวอวี่ถงก็ใช้สำหรับตอนกลางคืนเหมือนกัน

ทว่า ในเมื่อเฟิงหานชวนหวังดีเอามาให้เธอ เธอก็จะไม่ด่าทอว่าเขาตัณหาจัดแล้ว

“เกรงใจผม?” น้ำเสียงของเฟิงหานชวนไม่ค่อยพอใจนัก

“ไม่ได้เกรงใจ ก็…ก็…” เฉินฮวนฮวนไม่รู้จะอธิบายอย่างไร

เฟิงหานชวนลอบเหยียดยิ้ม และกล่าวว่า “ผมจะอาบน้ำ”

ขณะที่พูด เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทันที

เมื่อเห็นการกระทำของเฟิงหานชวน เฉินฮวนฮวนถึงกับเบิกตากว้าง เธอรีบตะโกนว่า “เฟิงหานชวน ฉันยังใช้ห้องน้ำไม่เสร็จ!”

แม้ว่าเธอจะสวมชุดนอนแล้ว แต่เธอยังไม่ได้ใส่ผ้าอนามัย แถมยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันเลยนะ

“ผมใช้ฝักบัว คุณใช้อ่างล้างหน้า ไม่ชนกัน” เฟิงหานชวนกล่าว พร้อมกับโยนเสื้อเชิ้ตลงบนพื้น

ใบหน้าของเขาสงบนิ่ง ไม่มีท่าทีจะบ่ายเบี่ยงเลยสักนิด ราวกับรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ต้องทำ

“ไม่ ไม่ใช่ งั้น…งั้นฉันจะไม่เห็นคุณอาบน้ำเหรอ คุณ…คุณจะไม่รออีกหน่อยเหรอ ฉัน…” เฉินฮวนฮวนตกใจจนพูดสะเปะสะปะมั่วไปหมด

ไม่รอให้เฉินฮวนฮวนเรียบเรียงคำพูด เฟิงหานชวนเอื้อมมือลงไปที่เข็มขัดบนกางเกงสแล็คของตัวเอง

“คลิก” เสียงปลดเข็มขัดดังขึ้น

“อ๊า!” เฉินฮวนฮวนกรีดร้องเสียงแหลม แล้วรีบหลับตาพร้อมกับหมุนตัวหันหลัง เธอเอ่ยบอกอย่างยากลำบาก “งั้น งั้น งั้น งั้นคุณอาบก่อนเถอะ รอคุณอาบเสร็จฉันค่อยเข้ามาอีกรอบ”

ขณะที่พูด เธอก็วิ่งไปที่ประตูห้องน้ำ

“หยุด” เสียงของชายหนุ่มเย็นเยือกลงหลายระดับ

เฉินฮวนฮวนรู้สึกประหม่าจนเกร็งไปทั้งตัว เธอหยุดฝีเท้าลงทันที ทว่าไม่ได้หมุนตัวกลับ และไม่ได้หันหน้ามา

“ฮวนฮวน เราเป็นอะไรกัน” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามอย่างช้าๆ

“เป็น…เป็นสามีภรรยาไง!” เฉินฮวนฮวนเพียงรู้สึกประหม่าจนหน้าผากเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

“สามีภรรยา ทำไมใช้ห้องน้ำร่วมกันไม่ได้”

น้ำเสียงที่สุดแสนจะน่าดึงดูดเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดก็มาหยุดอยู่ข้างใบหูของเธอ เธอรีบหันหน้ามา ปลายจมูกของเธอชนกับปลายจมูกของชายหนุ่ม

จากนั้น เอวบางของเธอถูกโอบกอดไว้ แผงอกอุ่นร้อนของชายหนุ่มแนบติดกับแผ่นหลังบางของเธอ เขากักตัวเธอไว้แน่นในอ้อมอกของเขา

“ฉันยังไม่…ไม่ชิน…ฉัน…” เฉินฮวนฮวนเริ่มพูดจาสะเปะสะปะ แถมยังถูกเฟิงหานชวนกอดเอาไว้ ทำให้เธอรู้สึกร้อนมาก

“คุณอาย?” เฟิงหานชวนถามอีกครั้ง

เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปากเข้าหากัน เธอพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะเอ่ยตอบเขา “อือ”

“ต้องเรียนรู้ให้เคยชิน รู้ไหม” เฟิงหานชวนกอดเธอแน่น และกระซิบข้างใบหูของเธอ “คืนก่อนคุณไปอบรม ผมช่วยคุณอาบน้ำนะ”

ตอนนั้นเฉินฮวนฮวนสะลึมสะลือ เธอเหนื่อยมากจนไม่อยากจะขยับตัว เดิมทีเธอไม่ได้สนใจว่าใครช่วยตัวเองอาบน้ำ ทว่าตอนนี้เฟิงหานชวนพูดขึ้นมา เธออายจนพูดอะไรไม่ออก

“หลังจากญาติคุณไปแล้ว เราอาบน้ำด้วยกันได้ มีหลายอย่างที่ทำได้…” ริมฝีปากบางกดแนบกับใบหูของเธอ เสียงของเขาทุ้มลึกมาก

เฉินฮวนฮวนหลับตาแน่น เธอกลัวจนพูดไม่ออก

เธอรู้สึกว่าตัวเองในตอนนี้เป็นเพียงลูกแกะ และเฟิงหานชวนเป็นหมาป่าตัวโต ราวกับว่าเขาจะกลืนกินเธอลงท้องเสียให้ได้

ถ้าไม่ใช่ว่าตอนนี้เธออยู่กับญาติ เธอสงสัยจริงๆ ว่าเฟิงหานชวนจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัว

“ฮวนฮวน คุณว่ายังไง” เฟิงหานชวนขบเม้มใบหูของหญิงสาวเบาๆ