อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 324

ต่งอวี่ซานเกลียดท่าทางที่ดูเย้อหยิ่งของเฉินซินโหรว แต่ก็เฉินซินโหรวก็ไม่ได้ต่างจากเธอเท่าไหร่ที่เป็นพวกผู้หญิงประเภทที่ทำแต่เรื่องแย่ๆ

เมื่อได้ยินคำถากถางของต่งอวี่ซาน สีหน้าของเฉินซินโหรวก็เปลี่ยนไปทันที เธอจ้องมองไปยังผู้หญิงตรงหน้าเธออย่างดุเดือด

"ต่งอวี่ซาน เธอกำลังมองหาความตายอยู่หรือไง? มองดูชุดถูกๆบนตัวเธอสิ ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ? "เฉินซินโหรวโกรธมากจนกำหมัดแน่น

"เฉินซินโหรว ฉันไม่ได้หน้าตาดีเท่าคุณ ชุดของฉันเป็นผลงานของดีไซเนอร์ท้องถิ่น และราคาของมันก็แค่หนึ่งในสิบของราคาชุดแบรนด์หรูๆที่ตกรุ่นแล้วของคุณ"ต่งอวี่ซานไม่ได้รู้สึกตัวเลย แต่เธอกลับยังหัวเราะเยาะกับชุดของเฉินซินโหรวที่ตกรุ่นแล้วอีกด้วย

เฉินซินโหรวโกรธมากจนเอื้อมมือไปบีบคอของต่งอวี่ซาน แต่ในขณะเดียวกันชายวัยกลางคนก็เดินเข้ามาพอดี เธอรีบชักมือของเธอเก็บทันทีและเผยรอยยิ้มที่อ่อนโยนออกมาแทน

เรียกได้ว่าเปลี่ยนสีหน้าได้เร็วมาก

"อาจง~" เฉินซินโหรวจับชุดกระโปรงของ เธอเดินอย่างเร่งรีบและคว้าเข้าที่แขนของชายผู้นั้นทันที

คนที่มาคือเสี่ยเลี้ยงของเฉินซินโหรว เจ้าของธุรกิจถ่านหินที่ทำให้เธอได้กลายเป็นนักแสดงแถวสอง เขามีทรัพย์สินที่เยอะแยะมากมาย นอกจากหน้าตาที่ดุ ลงพุงนิดหน่อย ในบรรดาเสี่ยๆเขาก็ถือว่าโอเคในระดับหนึ่ง

อย่างน้อยเขาไม่ได้อ้วน ทั้งยังสูงระดับปานกลาง ดังนั้นเฉินซินโหรวจึงยอมประจบเขาและปรารถนาที่จะไต่เต้าขึ้นไปอยู่ด้านบน

อย่างไรก็ตามมีช่วงที่หลิวจงมักจะละเลยเธอและสนใจเธอน้อยลง เธอก็แอบไปมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นอย่างลับๆ

แต่ทั้งหมดนั้นล้วนเป็นความผูกพันแค่ชั่วครั้งชั่วคราว สุดท้ายแล้วเธอรักเสี่ยเลี้ยงอย่างหลิวจงมากที่สุด

"เสียงดังอะไรกัน? รังแกซานซานอีกแล้วเหรอ? "หลิวจงไม่ได้ผลักเฉินซินโหรวออกไป เขาปล่อยให้เธอยังคงอยู่ข้างๆเขา แต่กลับส่งสายตาดุๆไปให้เธอแทน

ต่งอวี่ซานปล่อยวางมากกว่าเฉินซินโหรว ดังนั้นตอนนี้หลิวจงจึงโปรดปรานต่งอวี่ซานมากที่สุด

"อาจง ฉันไม่ได้รังแกเธอ คุณพูดแบบนี้กับฉันได้ยังไง? คุณไม่ได้บอกว่าคุณรักฉันแค่เพียงคนเดียวเหรอ? "เฉินซินโหรวยังคงอวดดีอยู่ในอ้อมแขนของชายวัยกลางคน

เฉินซินโหรวอยู่กับหลิวจงมาเป็นเวลาสามปี และนับได้ว่าเป็นความพยายามของเธออย่างมาก โดยธรรมชาติแล้วเธอรู้วิธีที่จะอดทนเวลาที่เขาไม่พอใจ

เมื่อตอนที่หลิวจงยังเป็นเด็ก ครอบครัวของเขายากจนและถูกรังแกมาโดยตลอด ต่อมาเขาเริ่มทุกอย่างจากศูนย์เพื่อทำให้มาถึงระดับที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เขาชอบความรู้สึกที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยสาวสวย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาชอบเวลาที่เห็นผู้หญิงเหล่านี้กระดิกหางต่อหน้าเขา

นี่คือสิ่งที่เขาสนใจ

"โอเคๆ ซานซานเองก็เป็นผู้หญิงของฉัน หน้าที่ของพวกเธอคือต้องรับใช้ฉันให้ดี หากแอบไปหึงหวงและทะเลาะกัน อย่าโทษฉันที่ทำตัวหยาบคายแล้วกัน"หลิวจงทำตัวเหมือนกับตัวเองเป็นฮ่องเต้

ทั้งต่งอวี่ซานและเฉินซินโหรวก็เหมือนกับเป็นนางสนมในฮาเร็มของเขา

เฉินซินโหรวกัดฟันของเธอและทำได้เพียงแค่ยิ้ม เธอพยายามสงบสติอารมณ์: "อาจง ฉันจะทำตัวดีๆกับคุณ"

หลังจากพูดจบเธอก็แอบเหลือบมองต่งอวี่ซาน ต่งอวี่ซานยิ้มอย่างมีชัย เธอเดินไปอีกด้านหนึ่งของหลิวจงและคว้าแขนของเขา จากนั้นก็จงใจเบียดร่างของเธอเพื่อเข้าใกล้ชิดเขา

"ประธานหลิว ฉันแค่อยากจะรับใช้คุณให้ดี ฉันจะอยู่กับพี่เฉินซินโหรวอย่างสันติและไม่ทะเลาะกัน~”

เมื่อได้ยินคำพูดหวานๆของต่งอวี่ซาน หลิวจงก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันที และตอนนี้เขาก็หัวเราะออกมาเสียงดัง เพราะมีสาวสวยๆมาประกบเขาทั้งสองข้าง ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามันจะมีความสุขมากแค่ไหน

"ไปเถอะ ไปดื่มกับฉัน"เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มๆ

ในขณะเดียวกันเฉินซินโหรวก็คว้าแขนของหลิวจง สีหน้าของเธอจริงจังมาก: "อาจง ฉันมีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณ"