ในวินาทีต่อมา ขาเรียวของชายหนุ่มขยับออกและก้าวเดินหาเธอ
เป๋าฮวนตกลงในอ้อมกอดอันอบอุ่นและถูกกอดไว้แน่น ราวกับว่าลมหายใจกำลังจะถูกดูดออกไป
“ฮวนฮวน ขอบคุณมาก ขอบคุณมากจริงๆ...…” เฟิงหานชวนใช้ศีรษะซบคอของหญิงสาวและดมกลิ่นร่างกายของเธออย่างแรง
เหมือนกับว่ากลัวตัวเองปล่อยมือ ผู้หญิงในอ้อมกอดจะหายไป
“คุณปล่อยฉันก่อน” เป๋าฮวนรู้สึกว่าตัวเองพูดยังยากเลย เพราะเฟิงหานชวนกอดเธอแน่นมากเกินไป
เมื่อเฟิงหานชวนได้ยินคำแนะนำของเป๋าฮวน เขารีบปล่อยมือทันที มือทั้งสองข้างของเขาจับไหล่ที่เรียวและอ่อนนุ่ม ตาทั้งสองจ้องมองเธออย่างเงียบสงบ
“ฮวนฮวน ขอบคุณที่คุณอยู่ต่อ” เฟิงหานชวนรู้สึกว่าเสียงของเขาสั่นเล็กน้อย เพราะเขาตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นจนแทบจะพูดไม่ออก
เขาไม่คิดว่าเป๋าฮวนจะตัดสินใจอยู่ต่อ เขาคิดว่าเธอจะต้องจากไปแล้วจริงๆ
“ฉันเห็นคฤหาสถ์คุณมืดสนิท ดูเหมือนไม่มีใครอยู่ ถ้าคุณอาการกำเริบและตายที่นี่จะทำยังไง? ฉันเป็นสาวที่จิตใจดี......ฉันเป็นผู้หญิงจิตใจดี!" ในใจเป๋าฮวนก็สับสนมาก
หลังจากที่เฟิงหานชวนแก้ไขคำว่า"สาวน้อย" ในรถแล้ว เป๋าฮวนรู้สึกว่าตัวเองไม่มีหน้าที่จะเรียกตัวเองว่าสาวน้อย
“ผมพาคุณเข้าไป” เฟิงหานชวนหัวเราะเบาๆ จูงมือเธอและกำนิ้วมือเธอแน่น
้เป๋าฮวนอยากคลายมือแต่คลายไม่ออก ทำได้เพียงปล่อยให้เฟิงหานชวนจับมือเธอไว้แน่น
ในไม่ช้า เฟิงหานชวนก็พาเธอเข้าไปในคฤหาสถ์และเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เฟิงหานชวนเปิดไฟแล้ว การตกแต่งภายในเหมือนสามปีที่แล้วไม่ผิดเพี้ยน
“เฟิงหานชวน สามปีมานี้คุณอยู่ที่นี่เหรอ?” เป๋าฮวนอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย