อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 396

เป๋าฮวนอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง

ความหมายของเฟิงหานชวนก็คือ ทั้งคู่นอนกอดกัน?

นี่...ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่ตอนนี้พวกเขาไม่ใช่สามีภรรยากัน แบบนี้จะใกล้ชิดกันเกินไปหน่อยไหม?

แต่ว่าในหัวของเป๋าฮวนความคิดตีกันไปหมด บางทีการนอนกอดกันจะสามารถเบนจุดสนใจของเฟิงหานชวนได้ ไม่ให้เขาอาการกำเริบ ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้

“ก็ได้” เธอตกลงแล้ว

ชายหนุ่มเหมือนจะตะลึง ริมฝีปากบางของเขายิ้มนิดหน่อย ข่มความตื่นเต้นไว้ “ฮวนฮวน คุณยินยอมจริงเหรอ?”

“อืม แค่นอนกอดกันก็ไม่มีอะไรสักหน่อย” เป๋าฮวนพยายามปลอบตัวเอง

จากนั้นเธอยื่นมือออกมากอดเอวหน้าของชายหนุ่มไว้ จากนั้นก็ซุกหน้าในอ้อมกอดของเขา แล้วรีบพูดขึ้น “นอน รีบนอนได้แล้ว”

เสียงนุ่มนวลของหญิงสาว ก็เหมือนยาที่ดีที่สุดในโลก ล้างความคิดของเฟิงหานชวนจนหมด ราวกับล้างสิ่งสกปรกออกไปหมด

ในตอนที่ทั้งคู่นอนกอดกัน เสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ทำลายบรรยากาศแสนดีแบบนี้

“ติ๊งติ๊งติ๊งติ๊งติ๊ง...”

เป๋าฮวนฟังอยู่หลายวินาที เธอเงยหน้าขึ้น เอานิ้วจิ้มหน้าอกของชายหนุ่ม แล้วพูดขึ้น “เฟิงหานชวน เหมือนว่าจะเป็นโทรศัพท์ของคุณ”

เฟิงหานชวนได้ยินแล้ว เพียงแต่เขาไม่อยากปล่อยเป๋าฮวน ดังนั้นจึงไม่ยอมปล่อยมือออกง่าย ๆ

ตอนนี้เขาทำได้เพียงยื่นมือออกไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่อยู่บนหัวเตียง วางไว้ตรงหน้าแล้วมองดู เป็นสายของผู้ช่วยพิเศษซูอวี่ เป๋าฮวนก็เห็นพร้อมกัน

“คุณรีบรับเถอะ สายของซูอวี่ น่าจะเป็นเรื่องด่วนของบริษัท” เป๋าฮวนคิดแบบนี้

เฟิงหานชวนรับสายทันที ขณะเดียวกันก็กดเปิดลำโพง

“ประธานเฟิงครัง บันทึกการโทรของหลิวหลี่ถงเมื่อสามปีก่อน มีการโทรลึกลับอยู่สองครั้งจริงครับ แสดงว่าเป็นสายจากต่างประเทศ เป็นวันที่คุณนายเสียชีวิตพอดี แต่ด้านเทคโนโลยีบอกว่าไม่แน่ว่าจะเป็นสายจากต่างประเทศ อาจจะถูกซ่อน IP ทางด้านนั้นกำลังสืบหาอยู่ครับ”

การรายงานของซูอวี่ดังก้องในห้องนอนใหญ่ทันที

“สืบต่อไป” เสียงของเฟิงหานชวนดุดันเป็นพิเศษ

“ครับ” ซูอวี่น้อมรับคำสั่ง

จากนั้นเฟิงหานชวนก็วางสายไป โยนโทรศัพท์ไปที่โต๊ะหัวเตียง แล้วยื่นมือมากอดหญิงสาวไว้ในอ้อมกอด

เป๋าฮวนเอนตัวเข้าอ้อมกอดของเฟิงหานชวน ดวงตาตกตะลึงจนกะพริบตาปริบ ๆ จากนั้นก็เอ่ยปากพึมพำ “เฟิงหานชวน ฉันรู้สึกว่าคำเรียบของซูอวี่...เรียกผิดหรือเปล่า...”

เมื่อครู่ตอนที่ได้ยินซูอวี่รายงาน แล้วพูดถึงเธอ เรียกเธอว่า “คุณนาย” แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่ภรรยาของเฟิงหานชวนแล้ว

“เขาเพียงแค่เรียกคุ้นเคยแล้ว คุณคงไม่โทษเขานะ?” เฟิงหานชวนกอดเป๋าฮวนแน่นยิ่งกว่าเดิม เหมือนกับกลัวว่าเธอจะโมโห กลัวว่าเธอจะหนีไป

เป๋าฮวนส่ายหน้า พูดขึ้น “ไม่เป็นไร ก็แค่ครั้งหน้า คุณอธิบายกับเขาหน่อยเถอะ”

เพียงแต่เมื่อเธอพูดประโยคนี้จบ เฟิงหานชวนกลับเงียบไป

เขาไม่ได้ตอบรับเธอ เพราะว่านี่คือการยอมรับของเขา

เป็นเขาที่ให้ซูอวี่เรียกเธอว่า “คุณนาย”

ในสายตาของเขา เธอเป็นภรรยาของเขามาโดยตลอด ไม่เคยเปลี่ยนเลยสักนิด

“อ่อใช่ ดูท่าน่าจะมีเบาะแสแล้ว คงจะใกล้หาคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังได้แล้ว” เป๋าฮวนไม่ได้สนใจว่าเฟิงหานชวนตอบรับหรือไม่ แล้วพูดต่อ

ครั้งนี้ เป็นเฟิงหานชวนที่เอ่ยขึ้น “อืม ใกล้แล้ว ใกล้หาคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังได้แล้ว”

“เขาทำให้พวกเราต้องแยกกันสามปี ผมไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่”

ประโยคหลังนั้น เขาพูดเสียงต่ำ แต่กลับเคร่งขรึมเป็นพิเศษ ทำให้คนรู้สึกตัวสั่น

แม้แต่เป๋าฮวนที่อยู่ในอ้อมกอดเขา ก็ยังรู้สึกหนาวไปทั้งตัว เธอถามขึ้น “คุณวางแผนจะ...ลงโทษเขายังไง?”

“ดูสถานการณ์ก่อน” เฟิงหานชวนไม่ได้ตอบหญิงสาวในอ้อมกอด

เรื่องบางเรื่อง โหดร้ายเกินไป เขาไม่อยากจะให้เธอรู้