อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 38

ตอนนี้แรงดึงดูดและประจุไฟฟ้าอันคุ้นเคยกับตัวเขาที่เชื่อมต่อกับฉันบางส่วนที่อยู่ลึกลงไปในตัวฉันฉันขยับตัวอย่างอุกอาจ

ภายใต้การพิจารณาอย่างละเอียดละออของเขา หัวใจของฉันสั่นแต่ฉันต้องนิ่งเอาไว้ความรู้สึกของฉันตอนนี้ฉันอยากตอบตกลงถ้าหากเค้ายอมขอฉันเป็นแฟนแต่ถ้าหากเค้าขอฉันเป็นทาสเหมือนเดิมฉันก็คงต้องขอบาย

"ผมบอกคุณแล้วไงถ้าคุณเป็นกังวลตรงไหนคุณบอกให้ผมแก้ได้ตลอด "... เค้าโน้มตัวมาข้างหน้า

"ค่ะ ฉันยอมรับว่าฉันกังวล"

"ถ้าคุณเป็นทาสของผมแล้วผมจะไม่บีบบังคับให้คุณทำในสิ่งที่คุณไม่อยากจะทำ"

"ค่ะ ขอบคุณมาก"

"คุณไม่ได้มองผมในแง่ดีเลยใช่ไหม ?

"มันก็ไม่เชิงหรอกค่ะ..."

"แต่ความสัมพันธ์ของเราในลักษณะนี้สร้างขึ้นจากความจริงใจและความเชื่อใจ ถ้าคุณไม่เชื่อใจผมหมายถึงเชื่อใจบทรักในแบบของผม ผมรู้ว่าผมมีอารมณ์ยังไงว่าผมจะปฏิบัติต่อคุณได้มากแค่ไหน ผมจะพาคุณไปได้ไกลถึงจุดไหน ถ้าคุณไม่จริงใจกับผมเราก็คงทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ คุณบอกมาเถอะว่าคุณต้องการเซ็กซ์แบบไหนในขณะสามเดือนที่คุนต้องเป็นของผมคุณบอกผมได้เลยนะ"

"คุณคงเห็นฉันเป็นคนที่ง่ายมากเลยใช่ไหมคะคุณถึงยื่นข้อเสนอนี้ให้กับฉัน ?

"ไม่ใช่เลยสเตฟานี่คุณเข้าใจผิด แล้วที่ยื่นข้อเสนอนี้ให้กับคุณเป็นเพราะว่าคือคุณไง...คุณคือคนพิเศษมากๆสำหรับผม"

"คุณบอกว่าฉันเป็นคนพิเศษ พิเศษคือเป็นทาสคุณแบบนี้เหรอคะ ... หึ !!!

"ใช่แล้ว..."

เค้ากอดอกขึ้นพร้อมกับไม่ลังเลในคำตอบเลย

"คุณเป็นคนพิเศษแบบนี้ไง เซนต์ผมแรงถ้าคุณต้องเป็นทาสของผมคุณต้องทำหน้าที่ได้ดีอย่างแน่นอน"

"ขอบคุณมากนะคะ"

ฉันกลืนน้ำลายลงคอ อย่างยากลำบากที่เขาเห็นคุณค่าในตัวฉันความบริสุทธิ์ของฉันที่จบด้วยคำว่า ทาส เซ็กส์แบบซาดิสต์ ป่าเถื่อน โหดร้ายและรุนแรง

"ขอบคุณมากนะคะที่คุณให้ฉันเป็นคนพิเศษ แต่ฉันต้องการรู้ว่าก่อนหน้าที่ฉันจะได้เป็นคนพิเศษของคุณ ฉันอยากทราบว่าคนก่อนหน้าฉันมีอีกคนเหรอคะที่คุณให้เป็นคนพิเศษ?

" 28 คนครับสเตฟานี่"

"สัญญาของฉันก็คือหนึ่งคุณต้องขอฉันเป็นแฟนคบกันอย่างเปิดเผย ซึ่งฉันคิดว่าคุณคงทำไม่ได้...สองคุณต้องขอฉันแต่งงานอย่างเปิดเผยงานแต่งยิ่งใหญ่อลังการที่สุดเพราะคุณเป็นคนใหญ่คนดัง แต่ฉันก็คงคิดว่าคุณคงทำไม่ได้...เหตุผลของฉันที่ฉันต้องการแบบนี้กับคุณ เพราะคุณก็คือคุณคือคนที่พรากความบริสุทธิ์ ไปจากร่างกายของฉัน คุณควรจะรับผิดชอบด้วยการขอฉันเป็นแฟนหรือขอฉันแต่งงานหลังจากที่เรามีอะไรกันแล้ว...แต่คุณขอให้ฉันไปเป็นทาสนางบำเรอทาสรับใช้บนเตียงของคุณเพียงแค่สามเดือนแล้วถ้าเกิดว่าไม่ถึงสามเดือนคุณเกิดเบื่อฉันแล้วละคะ...ฉันจะหน้ามองดูสามีในอนาคตฉันได้ยังไงกันถูกต้องไหมคะ !?

ตอนนี้ฉันพูดพร้อมกับจ้องไปที่ดวงตาของเขาอย่างไม่ลดราวาศอก

"ผมขอโทษด้วยนะถ้าเป็นอย่างที่คุณต้องการผมทำให้ไม่ได้จริงๆ!

"ฉันก็คิดอยู่แล้วค่ะว่าคุณคงทำให้ฉันไม่ได้ เพราะฉะนั้นฉันถึงไม่อยากตอบตกลงหรือปฏิเสธคุณไปไงคะแล้วทีนี้คุณจะเอายังไงกับฉันต่อไปดีล่ะ"...ฉันแอบเศร้าเล็กน้อย

"สิ่งที่คุณขอผมบอกตามตรงว่ามันมากเกินไป คุณไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่ขอผมแบบนี้ เพราะฉะนั้นผมคงให้ในสิ่งที่คุณต้องการไม่ได้"

"ค่ะ ฉันเข้าใจดีค่ะ แล้วเรื่องงานของฉันละคะ ตอนนี้ฉันเป็นห่วงหน้าที่การงานของฉันมากตำแหน่งเด็กฝึกงานที่บริษัทใหญ่โตของคุณ"...ฉันถามและสบตาเขา

"พรุ่งนี้ผมจะให้เลขาทำเอกสาร การผ่านงานของคุณล่วงหน้าแล้วนับตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปคุณไม่ต้องมาทำงานที่นี่อีกเลย แล้วเราก็จบความสัมพันธ์กันแต่เพียงเท่านี้...ลาก่อนสเตฟานี่ !

เมื่อเขาพูดจบเขาก็เดินจากฉันไปทันทีตอนนี้น้ำตาเจ้ากรรมของฉันมันก็หลั่งไหลลงมาโดยไม่รู้ตัว

ตอนนี้ฉันซบหน้ากับโต๊ะทำงานร้องไห้อย่างเงียบที่สุด ฉันยึดติดอยู่กับความคิดสุดท้ายนั่น คือสิ่งเดียวที่ฉันรับรู้สิ่งที่เขาได้บอกกับฉันก่อนที่เค้าจะเดินจากไป มันทำร้ายหัวใจฉันเหลือเกิน....