อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 42

" หืมมมมม " ฉันจ้องหน้าเขาตาไม่กระพิบ

มันเป็นคำพูดของเค้าทำให้ฉันต้องอาปากค้าง เพราะฉันไม่คิดว่าเค้าจะพูดคำนี้ออกมาจากปากของเขา

ในเมื่อเค้าบอกฉันว่าในกฎสัญญาทาส ฉันบอกกับคนอื่นเรื่องความสัมพันธ์ของเราสองคนแต่ทำไมวันนี้เค้าถึงบอกกับพี่โจนาธานกันนะ ?

ฉันได้แต่สงสัยขมวดคิ้วเข้าหากัน แล้วฉันก็ปล่อยให้ผู้ชายสองคนคุยกันฉันไม่อาจพูดอะไรได้เลย

ตอนนี้ทางพี่โจนาธานและท่านประธานลีโอนาร์โด สองคนจ้องตากันเขม็ง ฉันอยากรู้จังว่าผู้ชายทั้งสองคนกำลังคิดอะไรกันอยู่

"สเตฟานี่ที่รักคุณเลิกงอนผมเถอะ"...เค้ากระซิบข้างฟังหูของฉัน

ฉันเกือบจะเป็นลมจับเพราะถ้อยคำแสดงความรักนั่นของเขา มันเหมือนการแสดงมากกว่าเหมือนมันไม่ได้มาจากใจที่แท้จริงของเค้าเลย เหมือนเค้ากำลังแกล้งฉันอยู่

แล้วเขาก็จับมือพี่โจนาธานออกจากบั้นเอวของฉัน แล้วท่านประธานก็ยิ้มให้กับพี่โจนาธานอย่างเยือกเย็น

แล้วเขาก็ดึงฉันให้ไปยืนอยู่ข้างกับตัวเขา ส่วนพี่โจนาธานก็ได้แต่มองแล้วอึ้งไป พูดอะไรไม่ออกอีกเลย

"ผมต้องขอโทษคุณโจนาธานด้วยนะครับ...ผู้หญิงคนนี้เธอคือแฟนผม...เราสองคนมีเรื่องเข้าใจผิดอะไรบางอย่างกันอยู่...และตอนนี้เธอเองก็กำลังงอนผมครับ"....ท่านประธานลีโอนาร์โดได้บอกกับพี่โจนาธาน

ตอนนี้ฉันกำลังโกรธและโมโหท่านประธานมาก ทำไมเค้าต้องพูดแบบนี้ด้วยนะ ฉันเองก็รีบแกะมือปลาหมึกของเค้าที่จับบั้นเอวของฉันอยู่แต่แกะยังไงมันก็แกะไม่ออก

"คุณลีโอนาโดคะ คุณจะมาพูดแบบนี้กับฉันได้ยังไงคะ...เราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันนะ"...ฉันประท้วง

"นั่นไงคุณโจนาธาน...เห็นหรือยังว่าเธอกำลังงอนผมอยู่...ถ้าหากว่าแฟนผมพูดผิดไปหรือให้ความหวังอะไรกับคุณผมต้องขอโทษด้วยนะ...ทุกสิ่งทุกอย่างพี่สเตฟานี่ทำเค้ากำลังประชดผมอยู่ !! ...ลีโนาโด้ยิ้มร้าย ตาคม ดุดัน