อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 59

"ผมลืมบอกคุณว่าข้าวของทุกอย่างของคุณผมให้ลูกน้องของผมไปเอามาไว้ที่เรียบร้อยหมดแล้ว !

"คุณทำอะไรเคยคิดจะถามฉันบ้างไหม ฉันเป็นผู้หญิงนะ แล้วฉันก็มีพ่อมีแม่ คุณจะมาทำตามใจอำเภอใจแบบนี้ของตัวเองได้อย่างไรกัน คุณเคยบอกว่าไม่เคยฝืนใจใคร !? "...ฉันได้แต่ถอนหายใจแล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำเตรียมตัวไปทำงาน

แต่ตอนนี้ภายในจิตใจฉันคิดแต่เพียงว่าฉันคงไม่สามารถกลับไปทำงานได้อีกแล้ว เพราะเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น แต่ฉันก็คงตามน้ำไปก่อนแล้วค่อยไปแยกกับเขาที่หน้าโรงแรมก็แล้วกัน ฉันรีบอาบน้ำแล้วเดินออกมา !

"เสื้อผ้าของคุณสเตฟานี่อยู่ทางด้านนี้นะคะ"...ตอนนี้สาวรับใช้หน้าตาน่ารักอายุราว 17-18 ปี เค้าให้ผู้หญิงคนนี้มาคอยบริการฉัน

"ขอบใจมากนะเดี๋ยวฉันขอเข้าไปใส่ในห้องน้ำก็แล้วกัน "

"ให้ดิฉันช่วยมั้ยคะคุณผู้หญิง"

"ไม่เป็นไรจ้ะฉันจัดกันเองได้ ! ฉันพยายามฝืนยิ้มให้กับเด็กรับใช้

"แต่เจ้านายสั่งไว้ว่าให้ดิฉันคอยอำนวยความสะดวกให้กับคุณผู้หญิงนะคะ"

"ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เธอออกไปเถอะ"

ตอนนี้ฉันรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมากที่เค้าทำอะไรไม่บอกฉันเลย และให้ใครต่อใครก็ไม่รู้มาคอยจัดการกับชีวิตของฉัน

"ทานข้าวก่อนแล้วค่อยไปทำงาน"...เค้าได้บอกกับฉันในขณะที่ฉันเดินผ่านโต๊ะอาหาร ฉันก็ได้ไปตามน้ำ ฉันยอมไปนั่งทานอาหารกับเขาอย่างเงียบๆ

เมื่อนั่งลงที่โต๊ะอาหารแล้วฉันรีบทานให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะได้รีบออกไปจากบ้านหลังนี้

"หลังจากที่เธอสแกนบัตรเข้าทำงานแล้วเธอจะต้องขึ้นไปหาฉันที่ห้องทำงานเข้าใจไหม"

"ค่ะ"...ฉันได้ไปรับคำสั้นๆ

"แล้วทำไมเธอถึงได้พูดน้อยจัง เธอทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจนะสเตฟานี่ !?

ฉันไม่พูดอะไรได้แต่นั่งรอให้เขาทานอาหารเสร็จ จะได้ไปทำงานพร้อมกัน

"ทุกคน ออกไปก่อน"