อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 61

ที่คอนโด

ฉันมองไปที่รอบๆห้องของคอนโดของฉัน ตอนนี้แทบจะไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลย เขาได้ตกแต่งใหม่ทั้งหมด และของใช้ของฉันก็แทบจะไม่เหลือแล้ว

เป็นอย่างที่เค้าพูด เขาได้ย้ายของของฉันไปไว้บ้านของเขาเรียบร้อยแล้ว

คนอะไรเอาแต่ใจตัวเองเป็นบ้า แต่ไม่มีทางซะหรอก ฉันไม่มีทางเป็นนางบำเรอชั่วคราวของคุณ เป็นผู้หญิงของคุณและเป็นทาสของคุณโดยเด็ดขาด !!

"ตกลงมันยังไงกันแน่เคท ตกลงคุณจะย้ายหรือไม่ย้าย ?....ตอนนี้แซมเดินคุณมาหาฉันที่ห้องคอนโด

"เรื่องมันยาวน่ะแซม เดี๋ยวเอาไว้เล่าให้ฟังนะ"

"อย่าบอกนะว่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นทั้งหมดคือฝีมือของลีโอนาร์โด !

ตอนนี้แซมที่กำลังปะติดปะต่อเรื่องราว เขาเริ่มเข้าใจเรื่องราวขึ้นมาแล้ว ฉันได้แต่พยักหน้าให้กับแซม

"ทำไมเขาถึงล่วงล้ำความเป็นส่วนตัวของเธอจังเลยละเคท"

"ไม่เป็นไรเพราะเขาเอาแค่ของฉันไปได้แค่นั้นแหละ แต่อย่างอื่นเค้าเอาไปไม่ได้หรอก ฉันคงต้องหาทางออกสำหรับเรื่องนี้แล้ว ฉันคงจะต้องให้พี่โจนาธานช่วยแล้วแหละ"...ฉันบอกแซม

"แบบที่เคยใช้เสมอมา มุกเก่าตอนที่อยู่มหาลัยใช่ไหม ?

ฉันได้แต่ส่งยิ้มให้กับแซม เพราะตลอดเวลาแซมจีบฉันมาโดยตลอด ระหว่างที่โจนาธานและแซมแต่ก็พากันนก

ฉันก็ยังไม่ตกลงกับใครทั้งนั้นฉันเห็นแซมเป็นแค่เพื่อน ส่วนพี่โจนาธานก็เห็นเป็นเพียงแค่พี่ชายเท่านั้น เพราะทั้งสองคนยังไม่ใช่สำหรับฉัน

"ถ้าอย่างนั้นเธอคงต้องรีบแล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นเค้าตามมาเค้าก็ต้องลากตัวเธอกลับไปกับเขาแล้วแน่เลย"...แซมกังวล

"ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละเดี๋ยวฉันขอโทรหาพี่โจนาธานก็แล้วกันนะ"

"เดี๋ยวฉันช่วยเธออีกแรงดีกว่าเราไปอยู่ห้องฉันกัน ถ้าผู้ชายคนนั้นตามมาจะได้ไม่เจอเธอ"

"อืม...ดีเหมือนกัน แซมขอบใจมาก"....แล้วฉันกับแซมทั้งสองคนก็ขึ้นชั้นบนไปหลบที่ห้องแซม

ที่ห้องแซม

"รอดแล้ว 555"...แซมหัวเราะ

"รอดที่ไหนล่ะ ! ยังหนีเขาไม่พ้นเลยเฮ้อ...!!!

ฉันกับแซมสบตากันหัวเราะขำ

"ทำไมฉันจะต้องทำเหมือนตัวเองเป็นคนผิดแล้วคอยวิ่งหนีอีกด้วยนะ !

ตอนนี้แซมได้หันมาขยิบตาให้ฉันซึ่งฉันเองก็ไม่เข้าใจว่าหมายความว่ายังไง

"โอเคแป๊บนึง เดี๋ยวฉันไปจัดการเอง"...แซมวางโทรศัพท์

"นี่ไง มาแล้ว"

"อะไรมาเหรอ"...ฉันถามแซมด้วยความสงสัยไคร่รู้

"ก็ผู้ชายคนนั้นไง เขามาบุกคอนโดฉันแล้วเนี่ย มาขอดูกล้องวงจรปิดสงสัยฉันต้องออกโรงเองเสียแล้ว"

"อย่าบอกนะว่าฉันอยู่ที่นี่"...ฉันอดกังวลไม่ได้จริงๆ

"เรื่องอะไรจะบอก เราไม่บอกอยู่แล้วว่าเคทอยู่นี่ อย่าลืมนะว่าเราคือคนหนึ่งที่หลงรักเธอไม่น้อยไปกว่าคนอื่นและรักมาโดยตลอด"...แซมยิ้มหวาน

"ในสถานการณ์แบบนี้จะมาบอกรักมันไม่โรแมนติกเลยนะ รีบไปเข้าก่อนที่เค้าจะสงสัย"...แซมส่งยิ้มให้กับฉันก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป

โอ้ยยยยย อยากกัดลิ้นตายตรงนี้จริงๆ ตั้งแต่ฉันรู้จักกับเขาชีวิตฉันไม่เคยมีความสุขเลยจริงๆ มีแต่ความวุ่นวายอลหม่านบ้าบอคอแตกเต็มไปหมด

ฉันไม่น่าไปยุ่งกับเขาเลยจริงๆ ถ้ามีกระเป๋าโดเรม่อนย้อนเวลากลับไปได้ฉันคงไม่ยุ่งกับเขาเด็ดขาดยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด