อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 63

"อย่าทำเป็นเด็กวิ่งหนีปัญหาสิ"..เขาต่อว่าฉัน

"คุณเดินทางมาหาฉันเป็นเพราะว่าคนต้องการจะต่อว่าฉันอย่างนั้นนั่นเหรอ ? ...ฉันมองตาเขาด้วยความไม่เข้าใจ ทำไมเค้าเป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจพูดอะไรเห็นแก่ตัว ไม่คิดถึงใจคนอื่นบ้างเลย !

"ผมก็แค่อยากจะบอกว่าให้คุณกลับไปทำงานตามปกติ ห้ามออกเด็ดขาด !

"แล้วทำไมฉันจะออกไม่ได้ !? ...ฉันเริ่มโมโห

"คุณทำงานที่บริษัทได้แค่วันเดียวเองนะจะลาออกแล้วเหรอ แค่นี้ก็จะถอดไปแล้วเหรอ !

"ฉันยอมแพ้ค่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าฉันสู้อยู่กับอะไร ฉันยอมแพ้เสียตอนนี้ยังกว่าดีกว่าอีก หนีเสือปะจระเข้จริงๆเลย ฉันเข้าใจคำนี้แล้วล่ะค่ะ ขอบคุณมากที่ทำให้ฉันรู้จักสุภาษิตคำพังเพยนี้อย่างแท้จริง !

"คุณประชดผมเหรอ ?

"เปล่าค่ะฉันไม่ได้ประชด ฉันแค่พูดตามความเป็นจริง ชิ !

"คุณลืมอะไรไปหรือเปล่าสัญญาที่ให้คุณเซ็นต์ตอนเข้าทำงานในฐานะรองผู้จัดการโรงแรม คุณต้องทำงานให้ผมเป็นเวลาหนึ่งปีหรือขั้นต่ำ 365 วันคุณจำไม่ได้หรือยังไงกัน ก่อนที่คุณจะเข้าทำงาน ไม่อย่างนั้นคุณอาจจะโดนปรับได้นะถึงขั้นหมดเนื้อหมดตัวเลยทีเดียว พ่อแม่คุณอาจจะต้องขายที่นามาชดใช้ให้กับค่าความเสียหายโรงแรมของผมได้นะ !

เมื่อเขาพูดแบบนี้แล้วฉันได้แต่ตกใจ ฉันลืมนึกถึงข้อนี้ไปเลย ก่อนทำงานวันที่กระดาษแผ่นนึงให้ฉันเซ็นสัญญาว่าฉันจะต้องทำงานที่นี่ให้ครบหนึ่งปีถึงจะลาออกหรือไปทำที่บริษัทอื่นได้ ฉันลืมข้อนี้ไปเลย ฉันทำได้แต่นิ่งและเงียบ

"ตกลงว่าไงครับคุณผู้หญิง จะกลับไปทำงานได้หรือยัง !?

"เช็คนี้เป็นเช็คที่คุณให้กับฉันเองมูลค่า 10 ล้านบาท คงพอชดใช้กับค่าเสียหายที่ฉันไม่ได้ไปทำงานให้กับคุณนะคะ"...ฉันพูดเชิ่ดอย่างคนมีชัยถือไพ่เหนือกว่า

เมื่อพูดจบฉันหยิบเช็คเงินสดที่เค้าเพิ่งจะให้ฉันมาหมาดๆให้เขา 10 ล้านบาท เค้ารับมันไปแล้วฉีกมันทิ้งต่อหน้าฉัน

"คุณทำอะไรของคุณเช็คนี้ 10 ล้านบาทนะ ฉันให้คุณแล้ว คุณจะมาฉีกทำไม"...ฉันโมโหเสียงแข็ง