อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 64

"นี่มันงานอะไรกัน !!! "

"คุณไม่ต้องห่วงผมจ่ายค่าแรงให้คุณไม่อั้น รับรองได้ว่าคุณต้องชอบอย่างแน่นอน ภายในเวลาหนึ่งปี คุณจะต้องทำหน้าที่นี้ไปตลอดไม่มีข้อแม้ ผมจะมาบอกคุณแค่นี้แหละ....อ้อ ! อีกอย่างเสื้อผ้าของคุณอยู่ที่บ้านผมเรียบร้อยทุกสิ่งทุกอย่างของคุณอยู่ที่บ้านผมเรียบร้อยแล้ว ผมจะบอกอะไรคุณใว้อย่างนึงนะที่ผมทำไปทั้งหมด เพราะผมต้องการให้คุณคอยอำนวยความสะดวกให้กับผม แล้วผมก็คอยอำนวยความสะดวกให้กับคุณด้วย ไม่ต้องไปกลับระหว่างคอนโดกับที่บ้านของผมไง คืนนี้ผมจะไปรอคุณที่บ้าน ถ้าไม่เจอคุณโดนดีแน่ ! ผมบอกแล้วไงว่าผมยังไม่เบื่อคุนแล้วไม่เบื่อง่ายง่ายด้วย คุณอย่าหวังว่าจะหนีจากผมยังปลอดภัย ยิ่งคุณพยายามหลีกหน่ผมเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปตามๆกันนะ เพราะฉะนั้นอย่าคิดหนีสเตฟานี่ !

เมื่อพูดจบเขาก็เดินจากไปทันที อะไรกันเนี่ยทำไมมันวุ่นวายขนาดนี้ คำก็ยังไม่เบื่อสองคำก็ยังไม่เบื่อ ฉันเป็นได้แค่ทาสกามเขาอย่างนั้นเหรอ ! จากที่ได้เป็นรองผู้จัดการกลับได้เป็นเลขาส่วนตัวของเค้าเนี่ยนะ ไอ้แบดบอยบ้ากาม

เขาเดินจากไปแล้วแต่ทิ้งความปวดหัวไว้ให้กับฉัน ตอนนี้สติสตังของฉันมันไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้โอ้ยยยยยย !

"ขอโทษนะเคท...เราพยายามแล้วจริงๆ !....แซม ได้บอกกับฉัน แล้วฉันเข้าใจเพื่อนได้ดีว่าต้องโดนข่มขู่มาเหมือนกับฉันอย่างแน่นอน

"ไม่เป็นไรหรอกเราเข้าใจนายนะ ถ้านายไม่ทำแบบนี้นายก็ต้องเดือดร้อน ขอบใจมากแซม"

"แล้วเธอจะเอายังไงต่อไปล่ะ ?

"ก็คงต้องตามทำตามแบบที่เค้าบอกนั่นแหละ เราคงต้องกลับบ้านเขาเพราะตอนนี้เราไม่มีอะไรเหลืออยู่ที่คอนโดเลยนายก็เห็น เราคงต้องกลับไปตั้งหลักอยู่นั่นแหละแล้ว เขากำลังกลั่นแกล้งเราอีกไหมเรื่องนั้นเราตอบไม่ได้หรอก แต่ถ้าเลี่ยงได้เราก็จะหลีกเลี่ยงมันให้ถึงที่สุด คิดซะว่ามันเป็นเวรเป็นกรรมของเราก็แล้วกันที่ต้องมาพบเจอผู้ชายคนนี้ นายทำใจให้สบายไม่ต้องคิดมากนะ เดี๋ยวเรากลับบ้านเขาก่อน ไปตั้งหลักก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน"

ฉันได้แต่เอามือตบไหล่แซมเบาๆ ฉันรู้ดีว่าแซม เขาเสียใจเป็นอย่างมากที่เขาไม่สามารถปกป้องฉันได้

ฉันเข้าใจว่าลีโอนาร์โดมีอิทธิพลมากมายเพียงใดที่จะทำให้คนอื่นเดือดร้อนได้ เพียงเพราะความต้องการของเขา ผู้ชายเอาแต่ใจ !

คฤหาสน์ท่านประธานลีโอนาร์โด

ฉันกดกระดิ่งหน้าบ้านบอดี้การ์ดของเขาซึ่งยืนอยู่ป้อมยามหน้าบ้านจึงเดินมาเปิดประตูเล็กให้

"เชิญครับคุณผู้หญิง"...บอดี้การ์ดได้บอกกับฉันแล้วพาฉันเดินไปที่ห้องพักของฉัน

"นี่คือห้องนอนของคุนผู้หญิงนะครับ เจ้านายสั่งไว้ว่าให้คุณผู้หญิงแล้วพักได้ที่ห้องนี้เลย

"ขอบคุณมากค่ะ"...เมื่อพูดจบเขาก็เดินจากฉันไปทันที

ฉันได้ไปเดินมองสำรวจรอบห้องนอน ห้องนอนห้องนี้ถือว่าใหญ่มากเลยทีเดียว

ฉันเดินไปเปิดที่ประตูตู้เสื้อผ้าปรากฏว่ามีข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวของฉันถูกย้ายมาไว้ที่นี่หมดแล้ว รวมถึงเครื่องอาบน้ำด้วย

"เฮ้อ...ฉันคงต้องอยู่ที่นี่อีกเกือบปีเลยสินะกว่าจะหมดสัญญา...ไม่น่าโง่เลยเราแค่เอาเช็คเงินสดไปให้ที่บริษัทเสียก็ดี...ไม่น่าเอาให้เขาเลย ... ดูสิเขาฉีกท้ิงอย่างไร้ค่า...แล้วเราก็ต้องตกเป็นเบี้ยล่างเขาอีกเขาต่อไปนะสิ...เห้อ...สเตฟานี่เธอต้องทำให้ได้ !!

ฉันได้แต่บอกตัวเอง พร้อมกับถอนหายใจยาวๆ

ตอนนี้ฉันรู้สึกอ่อนล้าไปทั้งร่างกายและจิตใจฉันจึงได้ไปอาบน้ำแล้วเผลอหลับไป

ก๊อกๆๆ

"คุณผู้หญิงครับ"

"ค่ะ"... ฉันเปิดประตูออกมาถึงได้เห็นบอดี้การ์ดคนเดิม

"ค่ะ...ไม่ทราบว่ามีอะไรหรือเปล่าคะ"

"เจ้านายโทรมาแต่ผมบอกว่าให้คุณผู้หญิงทำอาหารมื้อเย็นให้กับเจ้านายครับ เจ้านายบอกว่าได้สั่งอาหารมาใน LINE ของคุณผู้หญิงแล้วครับ แต่คุณผู้หญิงยังไม่เปิดอ่าน กรุณาเปิดอ่านแล้วทำตามคำสั่งของเจ้านายด้วยนะครับ เมนูอาหารอยู่ใน LINE เรียบร้อยแล้วนะครับ"

"ครับเจ้านาย "...เมื่อรับทำแต่ยูดายก็เดินไปตามสเตฟานี่ทันที

ก๊อกๆๆ

"คุณสเตฟานี่ครับเจ้านายให้คุณสเตฟานี่ไปพบที่สระว่ายน้ำครับ"

"ค่ะ เดี๋ยวไปนะคะ"...หญิงสาวได้บอกว่าบอดี้การ์ดของลีโอ

ฉันเดินมาหาเค้าตอนนี้ฉันมองแปลกใจที่เห็นเหมือนเค้ากำลังนั่งกับสาวสวยหน้าคุ้นๆ ใช่ ใช่เธอจริงๆ ดาราสาวชื่อดังแอนนี่

"หืม....พาเธอมาเยาะเย้ยฉันเหรอนายแบดบอยซาดิสม์"

"สเตฟานี่ คืนนี้เธอต้องอยู่คอยบริการฉันกับคุณแอนนี่ด้วยนะ เอาละเริ่มจากเธอมารินไวน์ให้กับฉันและคุณแอนนี่เลยแล้วกัน"...เขาสั่งฉันหน้าตาเฉย หึ!! ไอ้คนผีทะเล

"คะ"... ฉันกัดฟันแต่ก็ทำตามที่เค้าบอกฉันเดินไปหยิบขวดไวน์แล้วก็รินให้ทั้งสองแก้วแล้วฉันก็ยืนคอยบริการเขาทั้งสองคน

"ผมจะทำให้คุณอิจฉาผู้หญิงคนนี้ให้ได้ คุณจะได้รู้สึกเสียดายที่ไม่ยอมมาเป็นทาสบำเรอรักให้กับผม คุณอย่าเสียใจทีหลังก็แล้วกัน".....เค้ากระซิบให้ได้ยินเพียงแค่สองคน

ฉันได้แต่มั่นใส้ หึ ! หลงตัวเองเกินไปแล้วนะ ฝันไปเถอะคุณนั่นแหละที่จะต้องเสียใจที่ คุณเลือกปฏิบัติกับฉันแบบนี้ เช๊อะ !

"แอนนี่ครับผมขอตัวสักครู่นะครับ ขอเข้าห้องน้ำสักครู่ เชิญคุณตามสบายเลยนะครับ คิดซะว่าที่นี่คือบ้านของคุณ"...เค้าบอกกับเธออย่างสุภาพ

ใช่! เขาพูดเสียงดังอยากให้ฉันได้ยินทุกถ้อยคำ หึ !! ไอ้ซาดิสม์