อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 93

"ผมพยายามรักษาระยะห่างระหว่างคุณกับผมในช่วงตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ผมพยายามหลีกเลี่ยงอารมณ์ทุกอย่าง ผมทำเป็นไม่รู้สึกรู้สาอะไรที่คุณไปทำงานที่บริษัทไอ้หมอนั่น แต่มันทำให้ผมประหลาดใจเป็นอย่างมาก การที่คุณได้มาทำงานกับมัน มันทำให้ใจผมปั่นป่วนเป็นอย่างมาก ผมไม่เคยรู้สึกไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน ทำไมกับคุณผมต้องรู้สึก หวาดระแวงว่าคุณจะไปมีความสัมพันธ์กับไอ้โจนาธานด้วยนะ ผมชอบเป็นฝ่ายควบคุม แต่พอผมอยู่ใกล้คุณผมกลับทำไม่ได้ ผมไม่สามารถควบคุมอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองและของคุณได้เลยเมื่อเราอยู่ด้วยกัน คุณกำลังทำให้ผมสับสน สเตฟานี่คุณกำลังเล่นเกมอะไรกับผมอยู่ !!!

เค้าถามด้วยแววตาสีหน้าจริงจังแบบที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน สายตาเขาสับสนและโมโหนั่นคือสิ่งที่ฉันรับรู้ได้ในตอนนี้ สายตาของเค้าไม่มั่นคงเหมือนแต่ก่อน ดูเหมือนเค้าทำอะไรแล้วไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง

"ฉันไม่ได้เล่นเกมอะไรกับคุณเลย คุณถามฉันเหรอค่ะว่าฉันกำลังเล่นเกมอะไรอยู่ ฉันต่างหากละว่าคุณกำลังทำอะไรกับฉันอยู่ ทั้งที่ฉันก็บอกไปแล้วว่าฉันเป็นอย่างที่คุณต้องการให้ไม่ได้ มีคนอื่นที่เขาพร้อมจะเป็นคนแบบที่คุณต้องการเยอะแยะ ทำไมคุณไม่เลือกพวกเธอล่ะ คุณจะมาตามตื๊อถามฉันอยู่ได้ทำไมกัน ปล่อยฉันไปตามทางของฉันได้แล้วลีโอ เราควรหยุดเพราะเรากันไปกันไม่ได้ ฉันบอกคุณไปแล้วเท่าไหร่ค่ะ ฉันบอกคุณไปแล้วหลายครั้ง สิ่งที่ฉันบอกกับคุณแบบนี้ฉันไม่ได้ต้องการจะเอาชนะคุณเลย แต่ที่ฉันบอกกับคุณแบบนี้เป็นเพราะฉันต้องการแบบนี้จริงๆฉันไม่ต้องการติดต่อกับคุณไม่ว่าจะรูปแบบไหนใดๆทั้งสิ้น เราเลิกแล้วต่อกันเถอะค่ะ หมดเวรหมดกรรมต่อกันเสียทีเถอะ !!!

"คุณเป็นอย่างที่ผมต้องการได้อยู่แล้วถ้าคุณจะเป็น"

"ไม่ค่ะ...ฉันสาบานได้เลยฉันจะไม่เป็นคนแบบนั้น และฉันไม่สามารถรักผู้ชายที่ตบตีฉันได้หรอกนะคะ ฉันต้องการผู้ชายที่เป็นแฟนกันและอนาคตของแฟนก็ต้องเป็นสามีเป็นพ่อของลูก คุณไม่สามารถให้ฉันได้อยู่แล้ว คุณปล่อยฉันไปตามทางของฉันเถอะค่ะลีโอฉันขอร้อง ฉันไม่ได้ต้องการจะเอาชนะคุณเลยแม้แต่น้อย ฉันแค่ต้องการชีวิตแบบเดิมของฉัน ในแบบเดิมของฉันในตอนที่เราไม่เคยได้รู้จักคนอย่างที่ผ่านมา ฉันจะคิดซะว่าเรื่องราวทุกอย่างระหว่างฉันและคุณฉันจะคิดซะว่าฝันไป ฉันขอเริ่มต้นใหม่แค่นี้ไม่ได้หรอคะ คุณมีเงินทองตั้งมากมาย คุณก็รู้ว่าบ้านฉันจน ฉันสู้อำนาจและบารมีคุณไม่ได้อยู่แล้ว ถึงแม้ฉันจะหนีก็หนีไม่พ้น คุณก็น่าจะรู้ดีที่สุด คุณปล่อยฉันไปเถอะนะคะส่งขอร้อง ฮึก..."...ฉันกลั้นน้ำตาเอาใว้ไม่ให้มันไหลออกมา

เขาเงียบ

"ฉันขอแนะนำอะไรคุณซักอย่างนะคะ ถ้าไม่เป็นการละลาบละล้วง ฉันขอแนะนำให้คุณหาผู้หญิงดีๆซักคนที่คุณคิดว่าเธอคนนั้นคือคนที่ดีที่สุดเหมาะสมกับคุณ ทั้งฐานะเงินทองรูปร่างสวยงามซักคนหนึ่งแต่งงานได้แล้วค่ะ แล้วมีครอบครัวที่ดีรักเขาและมีลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบที่พ่อแม่คุณต้องการ คุณเองควรจะทำตามที่พ่อแม่ขอร้องนะคะ มีครอบครัวค่ะ คุณไม่สามารถมีครอบครัวกับฉัน ไม่สามารถรักฉันได้อันนี้ฉันเข้าใจ แต่ที่ฉันไม่เข้าใจคือในเมื่อฉันไม่สามารถเป็นแบบที่คุณต้องการได้ทำไมคุณถึงไม่ปล่อยฉันไปล่ะคะ ฉันต้องการอิสระภาพของฉันคืนมาค่ะ ขอร้องล่ะลีโอคุณเป็นนักธุรกิจคุณร่ำรวยมหาศาลจะเอาผู้หญิงสาวบริสุทธิ์กี่คนก็ได้ เปลี่ยนวันละคนก็ได้ ฉันไม่ได้เรียกร้องเงินทองทรัพย์สินอะไรจากคุณเลย ฉันแค่ต้องการอิสระภาพ คุณให้ฉันแค่นี้ไม่ได้หรอคะ " น้ำเสียงของสเตฟานี่สั่นเคลือ

หญิงสาวพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลหยดลงมาอาบสองแก้ม

เมื่อลีโอนาร์โดได้เห็นสเตฟานี่อยู่ในสภาพแบบนี้เขาได้แต่ตกใจ เมื่อเห็นเธอร้องไห้และพรั่งพรูความในใจออกมาแบบนี้

" สเตฟานี่ " เค้าอุทานออกมาเบาเบาเมื่อเห็นน้ำตาของหญิงสาว

เมื่อเขาได้เห็นน้ำตาของเธอตอนนี้ความรู้สึกโกรธและโมโหที่เค้าโมโหเธออยู่ก็พลันหายไปในพริบตา แต่เขากลับเจ็บปวดข้างในแทนกับคำพูดของหญิงสาวความจริงที่ออกมาจากใจเธอ

" โธ่ " ตอนนี้เค้าได้แต่คว้าตัวหญิงสาวเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแล้วกดริมฝีปากลงบนหน้าผากมนต์

เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเห็นน้ำตาของเธอแล้วรู้สึกเจ็บปวดเสียเองและอยากมีเธอไว้ในอ้อมกอด

อยากให้ความอบอุ่นกับเธอ อยากกอดปลอบประโลมเธอแบบนี้ด้วยนะ ลีโอนาร์โดเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

"ทำไมเวลาผมเห็นน้ำตาของผู้หญิงคนนี้ผมต้องรู้สึกเจ็บปวดและร้อนรนในใจด้วยนะ...ลีโอนาร์โดได้แต่คิดในใจ....