อันหรันใจคอไม่ดี และปิดหน้าจอมือถือทันทีโดยไม่รู้ตัว
พอเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นฮั่วเทียนหลันกำลังก้มหน้ามองมาที่มือถือของเธอ
“คุณฮั่ว....”
อันหรันพูดเสียงสั่น เธอไม่รู้ว่าฮั่วเทียนหลันเห็นลั่นลาน หรือไม่ ซึ่งเด็กหญิงคนนั้นคล้ายกับเด็กคนที่เขาเห็นที่เมืองW
แม้จะไม่แน่ใจ แต่เธอก็ยังมีความหวังเล็กน้อย
ฮั่วเทียนหลันมองอันหรันอย่างพินิจพิจารณา เขามองอันหรันด้วยสายตาเคลือบแคลงสงสัย
อันหรันมีสีหน้าตื่นเต้น ซีดเซียวเล็กน้อย เขาจึงเอ่ยขึ้น “เธอกังวลอะไร?”
“ไม่ ไม่ค่ะ……” อันหรันพยายามตอบโดยใช้น้ำเสียงปกติ แต่เมื่อเธออ้าปากพูด ก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“อ่อ”ฮั่วเทียนหลันตอบกลับ อันหรันจึงวางใจไปเปลาะหนึ่ง สักพักฮั่วเทียนหลันจึงถามขึ้นว่า “เด็กหญิงคนนั้นหน้าตาคุ้นจัง”
ฮั่วเทียนหลันยังไม่ลืมแม้เห็นผ่านๆตา เขารู้สึกว่าตัวเองต้องเคยเจอเด็กหญิงคนนั้นแน่ๆ แต่เจอกันที่ไหน เขาก็นึกไม่ออกเช่นกัน
อันหรันรู้สึกกลับมาตื่นเต้นอีกครั้ง เธอตอบเสียงสั่นๆ “เด็กคนนั้น……น่าจะเห็นในtiktokนะคะ”
เธอพยาตอบสนองให้ไวที่สุด แล้วรีบเปิดคลิปวีดีโอเพื่อปกปิดความลับของตัวเธอเอง
ฮั่วเทียนหลันไม่ได้ซอกแซกอะไร เขาเดินไปนั่งที่โซฟามองไปที่อันหรันแล้วพูดว่า“เธอชอบเด็กเหรอ?”
อันหรันได้ยินดังนั้นจึงรีบพยักหน้าตอบรับ
“ก็ชอบนะคะ ถ้าเป็นลูกคนอื่น แต่ถ้าเป็นของตัวเองล่ะก็ ปวดหัวแย่” อันหรันตอบแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ฮั่วเทียนหลันจึงพูดขึ้นว่า“งั้นเรามีลูกสักคนดีไหม!”
“มีลูก?!”อันหรันอุทานด้วยความตกใจ
ฮั่วเทียนหลันยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วมองไปที่อันหรัน ทำให้เธอมีสีหน้าแดงก่ำ
แต่ว่าฮั่วเทียนหลันก็ไม่ได้สนทนาเรื่องนี้ต่อไป เขาถามขึ้นว่า “วันนั้นมู่เหว่ยมาหาเธอทำไมเหรอ?”
อันหรันมองด้วยความประหลาดใจ และมองประสานสายตากับฮั่วเทียนหลัน แล้วค่อยๆปลีกตัวเดินออกมา
“ไม่ค่ะ ไม่มีอะไร ก็แค่……”
อันหรัน อยากอธิบาย แต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร
แต่ก่อนตัวเองเคยอธิบายอะไรให้เขาฟัง เขาก็มองแต่ในสิ่งที่เขาเห็นและรู้สึก แล้วตัวเธอเองจะไปพูดเพื่อทำร้ายมู่เหว่ยทำไมกัน
แม้ว่าเขาจะพยายามยับยั้งใจตัวเองไม่ให้ถามอะไรต่อ แต่เมื่อหวนคิดถึงเรื่องนี้ ก็คิดว่ามันต้องเป็นเรื่องที่ทำให้ต้องอับอายขายหน้าแน่ๆ
ฮั่วเทียนหลันที่จริงกำลังรอคำตอบของอันหรัน แต่อันหรันก็มีทีท่าเหมือนพูดจบแล้ว
เขาขมวดคิ้ว แล้วซักกลับ “ก็อะไร?”
ท่าทางของเขาแบบนี้ ยิ่งกลับทำให้อันหรันไม่รู้จะอธิบายยังไง
เธอส่ายหน้า แล้วตอบว่า “ไม่มีอะไร……”
อันหรันในใจรู้ดีว่า ยิ่งพูดมาก ยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างฮั่วเทียนหลันกับมู่เหว่ยมีแย่ลง สู้ไม่พูดเสียดีกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง