โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 220

"ทันเหว่ย คุณกำลังเล่นกับไฟ! "

ร่างกายของฉินฟางสั่นสะท้านเพราะคำพูดของทันเหว่ย เฉินเหม่ยก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและตะโกน

อันหรันรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่ด้านข้างหลัง ถึงอย่างไรสุดท้ายฉินฟางก็มายั่วยุก่อน แต่ตัวเองรู้ว่าจะช่วยทันเหว่ยแก้ตัวได้หรือไม่

ถ้าเธอพูด มีแต่จะเสียหาย ยิ่งช่วยยิ่งวุ่นวาย

เธอมองไปที่ฉินฟาง และหยุดที่ตัวทันเหว่ยอีกครั้ง ใบหน้าของทันเหว่ยเป็นปกติ ราวกับว่าสิ่งที่คนเหล่านี้พูดไม่ต่างอะไรจากการผายลมใส่เธอ

รูปลักษณ์ที่เย็นชานี้ ดูเหมือนจะมองทะลุทุกสิ่งในโลก

ลึกลับ ทำให้อันหรันจำเธอไม่ได้

"พูดจบแล้ว? "

เฉินเหม่ยรู้สึกจุกเล็กน้อย ทันเหว่ยดูเหมือนจะไม่มีท่าทีใดๆ ต่อเธอเลย ซึ่งทำให้เธอรู้สึกรำคาญเล็กน้อย

เธอยังอยากจะพูด ดวงตาของทันเหว่ยกวาดไป แต่เฉินเหม่ยที่จะพูดกลับหดคำพูดลง

"ไปเถอะ หรันหรัน"

พูดจบ ทันเหว่ยก็จับมืออันหรัน และเดินออกไปจากคนเหล่านี้

ฉินฟางถือเสื้อผ้าไว้ในมือ ซึ่งดูเหมือนจะไม่มีปัญหา ดังนั้นเขาจึงโยนมันเข้าไปในมือของคนขายโดยตรง คนขายถือเสื้อผ้าอย่างเขลาเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าควรจะไปแพ็คไหม

ถึงอย่างไร คุณฉินก็เป็นลูกค้ารายใหญ่ในร้านของพวกเขา ซึ่งเป็น VIP

ทันเหว่ยเหลือบมองไปที่คนขาย และพูดว่า : "ช่วยไปแพ็คให้ฉันเถอะ!"

คนขายอืม แต่ไม่ขยับ

นี่มีความหยิ่งและดูถูกคนอื่น ทำให้อันหรันอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ก่อนที่ฉินฟางจะพูด เฉินเหม่ยก็ส่งเสียง : "พี่ฟางเลือกเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว พี่คิดว่าจะซื้อได้ไหม?"

ทันเหว่ยไม่สนใจเฉินเหม่ย และไม่มองเธอโดยตรง

เธอพูดซ้ำอีกรอบ : "ช่วยฉันแพ็คชุดนี้ด้วย! "

คนขายมองไปที่ผู้จัดการร้านที่อยู่ไม่ไกลด้วยความลำบากใจเล็กน้อย แต่ผู้จัดการร้านก็กลัวหัวหดและเอามือไพล่หลังออกไป

ผู้จัดการร้านทิ้ง ทำให้เธออยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย

พนักงานมีความมั่นคงในหัวใจของเธอ จากก้นบึ้งของหัวใจเธอมีแนวโน้มที่จะขายชุดนี้ให้กับทันเหว่ย

ถึงอย่างไรทันเหว่ยก็เลือกเรียบร้อยแล้ว และจองก่อน

หลังจากที่ฉินฟางเข้ามาเลือกแล้ว ก็ต้องการจะบริสุทธิ์เพื่อเอาชนะความรัก

มือของเธอสั่นเล็กน้อยขณะถือเสื้อผ้า อันหรันก็เคยทำงานบริการประเภทนี้เช่นกัน เธอรู้ถึงความยากลำบากในการขายของพนักงาน จึงจับมือทันเหว่ย แล้วพูดว่า : "ชั่งเถอะ พี่เหว่ย ชุดนี้พวกเราไม่ต้องเอาหรอก! "

สายตาของทันเหว่ยกวาดไปที่เสื้อผ้าที่เธอถืออยู่ เธอรู้ว่าถ้าตัวเองถอย ฉินฟางจะเหยียบเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้นแน่นอน

"มันยากที่จะทำ ฉันจะไม่บังคับคุณ แต่หลายคนได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้แล้ว ถ้าร้านของคุณดูถูกคนอื่นแบบนี้ ฉันคิดว่าคงไม่ใช่สิ่งที่เจ้านายของคุณอยากเห็น! "

ทันเหว่ยพูดจบ เธอและอันหรันก็กำลังจะจากไป

แต่หลังจากก้าวไปได้สองก้าว ก็ได้ยินเสียงจากฝูงชน : "เสี่ยวหยางขายชุดนี้ให้คุณทัน"

อันหรันเดินตามเสียงไปดู และเห็นว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยสามสิบ ด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามและมีสติปัญญา เดินออกมาจากฝูงชน

จากที่พนักงานเรียก เธอก็รู้ว่านี่คือเจ้านาย

"ขออภัย คุณผู้หญิงทัน คุณผู้หญิงอัน พนักงานใหม่ที่นี่ ไม่สามารถจัดการสิ่งต่างๆได้ โปรดยกโทษให้ด้วยค่ะ "

หลังจากที่เจ้าของร้านพูดจบ เขาก็รับชุดจากพนักงานและไปใส่ถุงด้วยตัวเอง

นี่จะทำให้เฉินเหม่ยถูกเพิกเฉยซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยคิดว่าในที่สุดเธอก็หยิบลูกพลับอ่อนๆ ขึ้นมา และตะโกนบอกเจ้าของร้านทันที : "คุณ หยุด! คุณรู้ไหมว่าใครเป็นคนเลือกชุดนี้? ที่บ้านของพี่ฟางถือหุ้นในตึกแถวนี้ ถ้าคุณไม่ขายให้เธอวันนี้ คุณก็อย่าคิดจะเปิดร้านเลย! "

ท่าทางหยิ่งผยองของเฉินเหม่ย ทำให้คนในฝูงชนที่เพิ่งพูดถึงความหยิ่งผยองของทันเหว่ย ต้องกระซิบอีกครั้ง

เมื่อได้ยินทุกคนพูดถึงเฉินเหม่ยว่าใช้อำนาจ ฉินฟางก็ดึงใบหน้าของเขาลงทันที

เธอดึงเฉินเหม่ย จากนั้นเธอก็ลดท่าทีลง

และเจ้าของร้านนี้ได้หันกลับมา เธอมองไปที่ฉินฟางโดยไม่พูดอะไรสักคำ ราวกับว่าเธอกำลังรอคำสั่งของฉินฟาง

"พี่สาว ไม่มีทางหนีทีไล่สำหรับการเจรจาเรื่องชุดนี้หรอ? "