โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 241

ใบหน้าของอันหรันเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที ความรู้สึกร้อนผ่าวเช่นนี้ทำให้เธออยากที่จะมุดหน้าเข้าไปในกำแพงเต็มทน

ผู้ชายคนนี้พูดเรื่องหน้าอายออกมาอย่างไม่คิดว่าผู้หญิงหน้าบางอย่างเธอจะรู้สึกเขินอายเลยสักนิดหรืออย่างไรกันนะ

"คุณชายฮั่ว...คือว่า เอ่อ...เอาอย่างนี้...คุณ..." อันหรันอยากจะบอกกับเขาว่าให้เธออยู่ด้านล่างจะดีกว่า ให้อยู่ด้านบนมันดูจะน่าอายมากเกินไป

ฮั่วเทียนหลันเมื่อเห็นท่าทางของเธอที่เหมือนอยากจะพูดอะไรออกมาแต่ก็ไม่ยอมพูดนั้น เขาก็เข้าใจได้ในทันทีว่าเธอหมายถึงอะไร

เขาลุกขึ้นยืน ก่อนจะกดอันหรันลงไว้ใต้ร่างอีกครั้ง แล้วเอ่ยขึ้น : "เธอเลือกเองนะ!"

ไม่รอให้อันหรันได้เอ่ยต่อรองใดๆ ฮั่วเทียนหลันก็โน้มตัวลงไปจูบที่ปากของเธออย่างหิวกระหาย

จากนั้นจึงเลื่อนปากไปงับที่ใบหูของอันหรันเบาๆอย่างหยอกล้อ

จุดนี้เป็นจุดที่อ่อนไหวง่ายที่สุดของอันหรัน เมื่อโดนลิ้นร้อนลากผ่านเช่นนี้ ก็ทำให้เธอตัวสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

ฮั่วเทียนหลันจับขาทั้งสองข้างของอันหรันแยกออก ร่างกายส่วนล่างของเธอโดนบุกรุกอย่างไม่ทันตั้งตัว

ฮั่วเทียนหลันเลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ เขารู้สึกสนุกกับท่าทางที่ดูเขินอายและหวาดกลัวนิดๆของอันหรัน

กับตอนที่เธอดื้อกับเขานั้น มันช่างต่างกันสุดขั้วเสียจริง

ยิ่งเขาอยู่กับอันหรันนานเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าอันหรันเป็นคนที่มีสเน่ห์ยั่วยวนเป็นอย่างมาก มากจนทำให้เขาหยุดการกระทำเช่นนี้ไม่ได้

ขณะนั้นเอง ในตอนที่อันหรันยื่นมือออกไปนั้น มือของเธอก็เผลอจับเข้ากับแท่งร้อนของฮั่วเทียนหลันอย่างไม่ได้ตั้งใจ

ฮั่วเทียนหลันอึ้งไปพักหนึ่ง อันหรันเองก็เช่นเดียวกัน

เดิมทีอันหรันต้องการเอื้อมมือออกไปเพื่อหยุดการกระทำของเขา

แต่ใครจะคิดว่ามันจะพลาดไปโดนตรงจุดนั้นเข้าให้...

ใบหน้าของอันหรันแดงก่ำกว่าเดิม ราวกับว่าเลือดบนหน้าจะไหลออกมาอย่างไรอย่างนั้น

"คุณภรรยา วันนี้คุณอยากลองเปลี่ยนแนวดูอย่างงั้นเหรอ หืม"

พวกเขาต่างก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว และกับเรื่องท่าบนเตียงต่างๆระหว่างสามีภรรยานั้น ฮั่วเทียนหลันเองก็ไม่เคยคิดที่จะคัดค้านแต่อย่างใด

แม้ว่าครั้งก่อนเขาจะบังคับอันหรัน แต่กับตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว เพราะครั้งก่อนนั้นอันหรันเองก็ทำให้เขาโกรธจนแทบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือดเช่นเดียวกัน

อันหรันตัวสั่นสะท้านทันที เธอรีบปล่อยมือออกจากแท่งร้อนนั้น แต่ทันทีที่เธอปล่อย ฮั่วเทียนหลันก็เตรียมจะพุ่งเข้าใส่ทันที

เธอตื่นตระหนกขึ้นมาฉับพลัน ก่อนจะคว้าเข้าที่แกนกลางความเป็นชายเอาไว้อีกครั้งหนึ่ง

“คุณชายฮั่ว อย่าพึ่ง...ให้ฉันพูดอะไรหน่อยได้ไหมคะ”

ฮั่วเทียนหลันให้คำตอบผ่านการกระทำของเขา

เขาเอนตัวลงเข้าหาตัวอันหรัน ก่อนจะใช้มือถอดสิ่งที่ปกปิดร่างกายของอันหรันออก จากนั้นกดจูบไปทั่วเนินเนื้อนุ่มของเธอ

อันหรันส่งเสียงครางออกมาเล็กน้อย ขาสองข้างหนีบเข้าที่ตัวของฮั่วเทียนหลันอย่างลืมตัว เธอปล่อยมือออกจากน้องชายของเขา ก่อนร่างทั้งร่างของเธอจะถูกเขาปรนเปรออย่างสุขสม

"ครั้ง ครั้งเดียว...หลายครั้ง มันเจ็บ ... "

การต่อรองครั้งสุดท้ายของอันหรันไม่เป็นผลเมื่อถูกฮั่วเทียนหลันจู่โจมเข้าอย่างจัง

อันหรันไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงออกมา เนื่องจากป้า Ding กำลังทำงานบ้านอยู่ชั้นล่าง

ทุกครั้งที่ถูกลูกคลื่นของฮั่วเทียนหลันซัดใส่เข้ามา เธอต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการระงับเสียงอันน่าอายนี้

แต่การฝืนธรรมชาติของเธอนั้น ทำให้ฮั่วเทียนหลันรู้สึกค่อยไม่ดี

เขาชอบน้ำเสียงที่ไพเราะของอันหรัน ในน้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความดึงดูดที่ทำให้เขารู้สึกประปรี้กระเปร่าขึ้นมาเป็นอย่างมาก

“ทำไมไม่ส่งเสียงออกมา” ฮั่วเทียนหลันไล่ริมฝีปากไปทั่วคอหยกของอันหรัน

ผิวกายเรียบเนียนอ่อนนุ่มของอันหรันเริ่มแดงเถือกขึ้นไปจากเดิม

“คุณชายฮั่วทำเร็วกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ ป้า Ding แกอยู่ชั้นล่างนะ!”

ฮั่วเทียนหลันหน้านิ่งลงทันที ผู้หญิงคนนี้พูดอะไรที่มันหวานหูหน่อยไม่ได้เลยหรือไง

บอกให้เขาเร่งมือนี่กะจะให้เอาเสร็จภายในสามวิหรือไงกัน

จากนั้นเขาจึงออกแรงกระแทกเข้าไปในตัวของอันหรันอย่างรวดเร็ว

อันหรันเมื่อถูกกระแทกเข้าอย่างไม่ทันตั้งตัวเช่นนี้ ร่างกายของเธอก็กระตุกขึ้นมาในทันที

“เอาแบบนี้เหรอ ต้องการเร็วแบบนี้ใช่ไหม”

คำพูดที่โท่งๆของเขา ทำให้อันหรันอดไม่ได้ที่จะขดตัวลงกับโซฟา

แต่กระนั้นฮั่วเทียนหลันก็ดึงเธอขึ้นมาจากโซฟาให้ลุกขึ้นนั่งขึ้นมาดีๆ

"ถ้าอยากให้ทำเสร็จเร็วๆ ก็ต้องดูความประพฤติของเธอก่อน!"

ฮั่วเทียนหลันส่งมอบเวทีให้อันหรัน ส่วนตัวเขานั้นทำหน้าที่เป็นผู้ร่วมสนุกที่ดี

อันหรันชั่งใจเล็กน้อย แม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำท่าแบบนี้

แต่ทุกครั้งที่ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าไม่มีอะไรปกปิดเช่นนี้ มันก็ทำให้เธอรู้สึกประหม่าขึ้นมาอยู่ดี

ผู้ชายคนนี้เกินไปมากเลยจริงๆ

เธอขยับร่างกายอย่างเงอะงะอยู่ประมาณสองสามครั้ง แต่ความรู้สึกดีแปลกๆที่ได้รับมานั้น ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะครวญครางออกมาเป็นระยะ

เธอพยายามกดความรู้สึกนี้เอาไว้ ควบคุมไม่ให้มันถูกเปิดเผยออกมา

ขณะนั้นเอง ฮั่วเทียนหลันก็ขยับตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ทำให้อันหรันแทบจะไม่มีโอกาสได้ตั้งตัวใดๆ

"อาส์... " ในที่สุดอันหรันก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่ จนเผลอส่งเสียงครางออกมาจนได้

เธอรีบยกมือขึ้นปิดปากแน่น

เสียงครางเมื่อกี้ค่อนข้างดัง เธอคิดว่าป้า Ding จะต้องได้ยินเข้าแน่ๆ

ฮั่วเทียนหลันกระแทกเข้าไปในตัวเธอไม่หยุด ทำให้เธอส่งเสียงอื้ออืมออกมาอยู่สองสามครั้งอย่างห้ามไม่ได้

อันหรันรู้สึกว่าราวกับว่าสมองของเธอสูญเสียความรู้สึกนึกคิด หลังจากถูกฮั่วเทียนหลันผลักลงสู่ทะเลลึกด้วยแรงแห่งกามารมณ์

ขัดขืนก็ไม่ได้ จึงทำได้เพียงสมยอมไป!