โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 273

หลังจากผ่านพายุมาอย่างหนัก อันหรันก็นอนหอบหายใจอยู่บนโซฟาอย่างอ่อนแรง

อย่าว่าแต่ออกไปข้างนอกเลย ตอนนี้แค่ลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้าอันหรันก็แทบไม่มีแรงอยู่แล้ว!

แต่เธอก็ยังจำสิ่งที่สำคัญที่สุดได้ หลังจากฮั่วเทียนหลันออกไปแล้ว เธอก็รีบกินยาในทันที

หลังจากกินยาเสร็จ เธอก็ดื่มน้ำตามลงไปอีกเยอะเพราะรู้สึกท้องบวมแปลกๆ

จนเมื่อตอนเที่ยงเธอก็อ้วกออกมาในที่สุด

เธอรู้สึกร่างกายอ่อนแอมาก พยายามฝืนตัวเองจนเดินไปถึงเตียงอย่างยากลำบาก ก่อนจะนอนลงอย่างไร้เรี่ยวแรง

ที่สำนักงานใหญ่ของกลุ่มฟาเรนไฮต์ในรัฐปา ฮัวเฮารันขมวดคิ้วพลางอ่านข้อมูลตรงหน้า ก่อนจะพูดขึ้น : "เรื่องนี้จบแค่นี้เองเหรอ"

ฮั่วเทียนหลันตอบรับในลำคอ ก่อนจะเอ่ย : "ตระกูลหยางจะถอนตัวจากโครงการแข่งขันหลายโครงการเพื่อเป็นการชดเชยให้กับพวกเรา"

“ แล้วตระกูล Dallas ล่ะ” ฮัวเฮารันคิดค่อนข้างลึก เนื่องจากตระกูล Dallas ก็เป็นคู่แข่งที่ค่อนข้างหน้ากลัวในการลงทุนที่รัฐปาด้วยเช่นกัน

ฮั่วเทียนหลันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงกล่าวขึ้น : "เรื่องตระกูล Dallas นี้ เดี๋ยวผมกลับไปคิดอีกที"

ไม่ว่าจะเป็น Auch เรแกน หรือคนอื่นๆ พวกเขาต่างก็มีความเกี่ยวข้องกับฮั่วเทียนหลันทั้งนั้น

ดังนั้นฮั่วเทียนหลันเองก็ยังไม่ได้คิดเกี่ยวกับการจัดการกับพวกเขา

"ทางฝั่งของเราหยวนฉีเฉียนตรวจสอบละเอียดแล้วใช่ไหม" ฮั่วเทียนถาม

ฮัวเฮารันเปลี่ยนท่านั่งให้สบายขึ้นก่อนจะยกขาขึ้นมาไคว่กันไว้ แล้วจึงเอ่ยตอบ : "อืม การตายของหลี่ฉวนไห่เกิดจากผู้นำในสงครามศาสนา แต่เจ้าผู้นำนั้นปฏิเสธอย่างเด็ดขาดว่าตนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชั้นบน ยังไม่ทันที่ฉันได้ไปเค้นถามอีกครั้ง เขาก็กินยาพิษฆาตัวตายไปก่อนแล้ว"

ฮั่วเทียนหลันหรี่ตาลงเล็กน้อย เขาคิดว่าเรื่องนี้คงเป็นฝีมือของสงครามทงาศาสนาอย่างแน่นอน จากที่เดิมทีหวังว่าจะได้ปลาตัวใหญ่สักสองสามตัว

แต่ตอนนี้คนพวกนั้นตายไปหมดแล้ว จึงทำให้เรื่องนี้จัดการยากขึ้น

ฮัวเฮารันมองเห็นท่าทางลังเลของฮั่วเทียนหลันก็เข้าใจถึงความกังวลของเขาในทันที ก่อนจะเอ่ยขึ้น : "เทียนหลัน เรื่องนี้จะว่าง่ายก็ง่ายจะว่าซับซ้อนก็ซับซ้อน หากทำอะไรไม่ได้ก็แค่จำกัดทิ้งไป ... "

ฮัวเฮารันทำท่าทางประกอบ ฮั่วเทียนหลันก็เข้าใจในทันทีว่าเขาหมายความว่าให้ฆ่าทิ้งตามอำเภอใจไปได้เลย

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่นึงทันใดนั้นโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานก็ดังขึ้น ฮั่วเทียนหลันเหลือบมองเล็กน้อยก่อนจะกดรับสาย : "ท่านประธานฮั่วครับ คุณ Auch ขอเข้าพบ"

เมื่อได้ยินว่าเป็น Auch ฮั่วเทียนหลันก็เกิดความลังเลขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองฮัวเฮารัน

ฮัวเฮารันยิ้มก่อนจะทำท่าทางเชิญชวนและเอ่ยขึ้น : "นี่เป็นเรื่องระหว่างพวกนาย จัดการกันเองแล้วกันนะ"

"ให้เธอเข้ามา!" ฮั่วเทียนหลันพูดขึ้นเสียงเบา

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฮั่วเทียนหลันจึงเอ่ยอนุญาตให้เธอเดินเข้ามา

"ประธานฮัว เทียนหลัน... " Auch ปรากฎตัวต่อหน้าพวกเขาสองคน เธอสวมใส่เสื้อผ้าของผู้หญิงอิสลามอย่างดูหรูหรามีสไตล์

ฮั่วเทียนหลันเคาะนิ้วลงบนพนักแขนของโซฟาเบาๆ โดยไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา

ฮัวเฮารันจึงเอ่ยขึ้น : "คุณ Auch ประเทศของพวกเรามีคำพูดเก่าแก่คำพูดหนึ่งกล่าวว่า หากไม่มีเรื่องราวใดๆจะไม่มาหาถึงที่ ไม่ทราบว่าคุณมีเรื่องอะไรมาบอกเล่าให้พวกเราฟังเหรอ"

Auch คุ้นเคยกับฮัวเฮารันเป็นอย่างดี พวกเขาทั้งสองต่างก็ทำเกี่ยวกับธุรกิจข้ามชาติ ทั้งยังเคยร่วมมือกันและแข่งขันกันในหลายประเทศอีกด้วย

Auch ถอดผ้าคลุมหน้าออกก่อนจะยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วเอ่ยขึ้น : "ท่านประธานฮัวพูดตลกจังเลย ไม่รู้ว่าคุณอยากได้เรื่องเซอร์ไพรส์อะไรกัน"

ฮัวเฮารันยังไม่ทันได้ตอบ ฮั่วเทียนหลันก็พูดขึ้นก่อน : "คุณมาที่นี่มีเรื่องอะไรเหรอ"

Auch มองไปที่ฮั่วเทียนหลันด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย ราวกับกำลังตำหนิฮั่วเทียนหลันที่ไม่เข้าใจประเพณี

แต่ถึงกระนั้นเธอก็เข้าใจตระกะที่ว่าพูดแต่พองามเป็นอย่างดี เธอจึงเอ่ยขึ้นเสียงเบา : "เทียนหลัน คุณมารัฐปาก็นานมากแล้ว ฉันยังไม่มีโอกาสได้ตอนรับคุณและภรรยาของคุณอย่างดีเลย ไม่ทราบว่าวันนี้ตอนเย็นพอจะมีเวลาว่างหรือเปล่า ฉันอยากชวนไปร่วมงานเลี้ยงที่บ้านตระกูล Dallas"

Auch ยิ้มอย่างสง่างาม ถ้าเทียบกับอันหรันแล้วเธอนั้นมีความมั่นใจมากกว่าเยอะเลยทีเดียว

ตระกูล Dallas ได้รับการสืบทอดมาเป็นเวลาหลายร้อยปี และมีมรดกทางวัฒนธรรมหลงเหลืออยู่ ไม่เหมือนกับบ้านตระกูลอันที่พึ่งจะเป็นที่รู้จักเมื่อไม่นานมานี้

ยิ่งไปกว่านั้น Auch ก็ค่อนข้างมั่นใจเป็นอย่างมากว่าจะสามารถแย่งฮั่วเทียนหลันมาจากอันหรันได้

ฮั่วเทียนหลันหัวเราะเย้ยหยัน ชวนเขาไปงานเลี้ยงไม่พอยังเตือนให้เขาพาภรรยาไปด้วยงั้นเหรอ ฮั่วเทียนหลันเริ่มจะทำตัวไม่หมาะสมกับสถานการณ์ในตอนนี้

“ต้องขออภัยด้วย พวกเรายังมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการอีกมากมาย คงจะไม่มีเวลาว่างชั่วคราว!” ฮั่วเทียนหลันไม่ได้ปฏิเสธไปอย่างชัดเจน แต่ก็แสดงท่าทีให้เห็นแล้วว่าเขาจะไม่ไปร่วมงาน

Auch ไม่แสดงสีหน้าใดๆออกมา เธอคิดไม่ถึงเลยว่าฮั่วเทียนหลันจะกล้าปฏิเสธ ทั้งทีเธอเอ่ยชวนเขาอย่างน้อบน้อมขนาดนี้

เธอเอ่ยขึ้นเสียงเบา : "เทียนหลัน ถ้าหากคุณไม่ว่างจริงๆ ภรรยาของคุณก็น่าจะว่างใช่ไหม เอาอย่างนี้แล้วกัน ฉันจะส่งคนไปรับเธอเอง งานเลี้ยงของพวกเราจัดขึ้นเล็กๆเพื่อกระชับความสัมพันธ์ของทุกคนเท่านั้น"

ในเมื่อ Auch พูดขนาดนี้แล้วก็คงยากที่จะปฏิเสธ ฮั่วเทียนหลันเม้มริมฝีปากเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา

ท่าทางเช่นนี้ ถ้าถาม Auch ล่ะก็มันคงจะหมายถึงฮั่วเทียนหลันยอมไปร่วมงานเลี้ยงแต่โดยดี

งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นที่ Toermo Estate ซึ่งเป็นศูนย์ทำการหลักของครอบครัว Dallas ที่รัฐปา

คฤหาสน์แห่งนี้มีประวัติอันยาวนาน ในอดีตเคยเป็นคฤหาสน์ของจักรพรรดิ Amos Toermo ที่มีชื่อเสียงของปากีสถาน

จักรพรรดิพระองค์นี้มีตำนาน เมื่อเขาครองราชย์นั้นได้บุกขึ้นไปทางเหนือสู่เอเชียกลางและอาระเบีย ก่อนจะยึดครองคาบสมุทรอินเดียทางใต้ จนได้รับสมญานามว่าเป็นราชาแห่งความเจริญรุ่งเรืองของปากีสถาน

แต่ถึงแม้จะเป็นจักรพรรดิที่ทรงอำนาจมากแค่ไหน หลังจากเวลาผ่านไปสิ่งที่หลงเหลืออยู่ก็มีเพียงแค่คำบอกเล่นเพียงเท่านั้น

คฤหาสน์แห่งนี้เป็นสิ่งที่ครอบครัว Toermo ได้ส่งมอบให้กับครอบครัว Dallas เมื่อ 30 ปีก่อนเพื่อเป็นการผูกพันธมิตร

ผู้ที่สามารถมาร่วมงานเลี้ยงนี้ได้ล้วนแต่เป็นผู้ที่มีฐานะสูงส่งทั้งนั้น

เดิมทีอันหรันไม่ได้อยากมาร่วมงานนักเนื่องจากร่างกายไม่ค่อยสบาย

เธอรู้สึกเหมือนตนเองกำลังจะตาย ปวดหัวตัวร้อน ร่างกายไร้เรี่ยวแรง ทั้งยังมีความรู้สึกบวมที่ท้อง