ฮั่วเทียนหลันไปที่บริษัท ฮัวเส่าซู่คอยนำ ตามทางที่ฮั่วเทียนหลันได้กำหนดไว้แล้ว
ดังนั้นเขาจึงทำตัวเหมือนไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น
อย่างไรก็ตามยังมีบางเรื่องที่ยังสะสางไม่เสร็จ ทำให้ช่วงนี้รู้สึกสับสนวุ่นวาย
ฮั่วเทียนหลันยุ่งอยู่ในห้องทำงานจนถึงบ่าย เมื่อท้องฟ้าเริ่มครึ้ม เขาถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก ยืดเอว ยกศีรษะขึ้นจากกองเอกสาร และพิงพนักเก้าอี้เพื่อพักผ่อนสักพัก
แปลกจัง ทำไมเขาจึงชอบช่วงเวลาที่ดูวุ่นวายนี้
เพียงแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น ที่เขาจะไม่ได้นึกถึงอันหรัน ว่าเธอยังคงสบายดีอยู่ไหม
เขาลุกขึ้นยืนอยู่ริมหน้าต่าง มองทิวทัศน์เมือง Z ในช่วงพลบค่ำ มีผู้คนไปมาในช่วงเวลาเร่งด่วนนี้
ไม่รู้ว่าอันหรันซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนพวกนี้ แล้วอาจจะกำลังแอบมองเขามาทางนี้
ในเวลานั้น เสียงเคาะประตูดังขึ้น
"เข้ามาได้!"
โจวหยวนเดินเข้ามา ฮั่วเทียนหลันหันไปมองโจวหยวน แต่พบว่าโจวหยวนดูกระวนกระวายเล็กน้อย
“ เกิดอะไรขึ้น?” สิ่งที่สามารถทำให้โจวหยวนกระวนกระวายนั้น น่าจะเป็นเรื่องใหญ่
"คุณฮั่ว เมื่อกี้ มีสถานีตำรวจโทรมา ..." เสียงของโจวหยวนสั่นเล็กน้อย
"สถานีตำรวจ?" ฮั่วเทียนหลันมองโจวหยวนด้วยความประหลาดใจ
“ พูดมาตรงๆ!”
"สถานีตำรวจให้เราไประบุศพและดูว่าเป็นคุณนายหรือไม่ ... " โจวหยวนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังคงรายงานตามความเป็นจริง
"อะไรนะ!" ฮั่วเทียนหลันเดินไปข้างหน้า คว้าคอเสื้อของโจวหยวน แล้วถามซ้ำ "คุณพูดอะไร! พูดอีกครั้ง!"
ฮั่วเทียนหลันใช้แรง ซึ่งก็ทำให้โจวหยวนอยู่ในท่าทีตึงเครียด
เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "คุณฮั่ว คุณ ปล่อยผมก่อน ... "
ฮั่วเทียนหลันเพิ่งรู้สึกตัว เขาแจึงปล่อยโจวหยวนออกไป
โจวหยวนกล่าวว่า "เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อไม่นานมานี้ ถังน้ำมันรถระเบิด ไฟลุกไหม้มีผู้เสียชีวิตหลายคนรวมทั้ง มีหญิงสาวที่ถูกไฟลวกจนจำไม่ได้ แต่ตำรวจ. ฉันค้นหาข้อมูลทางซิมการ์ด พบว่าเป็นซิมการ์ดของคุณนาย ... "
ฮั่วเทียนหลันตะลึง เขาค่อยๆห่อตัวลง
นี่มันอะไรกันนี่?
มันหมายความว่า อันหรันตายแล้ว?
เป็นไปได้ยังไง!
ไหนบอกกันว่าคนดีจะมีอายุยืนยาว
ผู้หญิงอย่าง An Ran ทำไมถึงตายง่ายขนาดนี้ได้ยังไง!
"อย่ามาพูดซี้ซั้ว!" ฮั่วเทียนหลันพูดด้วยความโกรธ
โจวหยวนเงียบ เขาก็เศร้าเช่นกันเมื่อได้ยินว่าหญิงคนนั้นอาจจะเป็นคุณนายฮั่ว
อันหรันแม้จะรับตำแหน่งคุณนายตระกูลฮั่วมาไม่ถึงปี แต่เธอก็ได้ฝากความประทับใจที่ดีให้กับทุกคนใน Fahrenheit ที่พบปะกับเธอ
ฮั่วเทียนหลันผลักโจวหยวนออกไปเดินออกไปและกดลิฟต์
ลิฟต์ขึ้นไปอย่างรวดเร็ว แต่เขากลับรู้สึกว่ามันช้า
พวกเขากระแทกประตูลิฟต์
"ลิฟต์นี่ทำไงมันช้าอย่างนี้ คนซ่อมบำรุงไปทำอะไรกันอยู่ ไล่ออก ไล่ออกให้หมด!"
โจวหยวนทำได้เพียงตอบรับท่านประะธานที่กำลังโกรธอยู่
ทั้งสองเดินไปที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน คนขับก็จอดรออยู่ตรงหน้าลิฟต์
ฮั่วเทียนหลันขึ้นรถและขอให้คนขับรถรีบไปที่สถานีตำรวจโดยเร็วที่สุด
โจวหยวนที่กำลังจะเปิดประตูและเข้าไปในข้างคนขับ เห็นรถนั่นวิ่งด้วยความเร็วสูง ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มแห้งๆออกมา
ทำได้เพียงขับแบบในใจอยู่ในฝั่งของตัวเอง
ตอนนี้ประธานฮัวอารมณ์ไม่ดี เขากังวลมากเว่ามันจะทำให้นายของเขาจะหุนหันพลันแล่น
ในช่วงเวลาเร่งด่วน รถมักจะติดเป็นพิเศษ
สามกิโลเมตรใช้เวลาไปกว่าครึ่งชั่วโมง
เมื่อได้ยินเสียงแตรข้างนอก สีหน้าของฮั่วเทียนหลันก็มืดมน
เขากดโทรศัพท์และพูดว่า "เตรียมเฮลิคอปเตอร์แล้วมาที่ถนนเจิ้นหวา"
สิบห้านาทีต่อมาคนขับรถก็ฝ่าฝูงรถและฝูงชนได้ในที่สุด
เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งกำลังบินอยู่บนท้องฟ้า
เส้นทางในการบินจำเป็นต้องได้รับการอนุมัติจากทางการก่อน จึงสามารถบินได้
เสียงโทรศัพท์ของฮั่วเทียนหลันทำให้หมิหงเหวินแทบอกแตกตาย เพราะเขาต้องจัดหาเฮลิคอปเตอร์
ที่ทางเข้าของสถานีตำรวจ เจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังยืนพูดคุยกันอยู่ เมื่อเห็นMaybachมาจากท้องฟ้าก็ตกตะลึง
ฮั่วเทียนหลันลงจากรถและก้าวเข้าไปในสถานีตำรวจ
ตำรวจคนหนึ่ง เดินเข้ามาและพูดว่า "สวัสดี ตอนนี้งานบริการด้านสังคมปิดทำการแล้วครีบ คุณต้องการแจ้งความไหมครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง